အဝေးကသံစဉ်

လာမယ့်နှစ်သစ် ၁ရက်နေ့ဆို ကျွန်မရဲ့ ချစ်လှစွာသော တစ်ဦးတည်းသောသားလေး ၃နှစ်တင်းတင်းပြည့်ပြီ.. မိဘတွေနဲ့ခွဲပြီး နေနေရပေမယ့် သူကလေးက ဆွေမျိုးတွေအလယ်မှာ ပျော်နေပါရဲ့.. သူ့မွေးနေ့ပွဲကိုလဲ သူ့စိတ်ကြိုက် စီစဉ်ပေးဖို့တောင် တောင်းဆိုတတ်နေပြီ.. မွေးနေ့လက်ဆောင် ဘာယူမလဲမေးသူတွေဆီက သူလိုချင်သမျှကို ကလေးပီပီ အားမနာတမ်းတောင်းတတ်နေပြီ.. မွေးနေ့ကိတ်သွားမှာတော့လဲ သူ့စိတ်ကြိုက် ကိတ်ကို ကိုယ်တိုင်ရွေးသတဲ့.. ခုခောတ်ကလေးတွေများ လူဖြစ်မြန်လိုက်တာ..

သားသားက မှတ်ဉာဏ်သိပ်ကောင်းတယ်.. စလုံးကလူတွေ နေရာတွေ အားလုံးကိုလဲ အတိအကျ မှတ်မိနေသေးတယ်လေ.. သူနဲ့ဖုန်းပြောလို့ မေမေ့ဆီလာမလားမေးရင် ခဏပဲလာမယ်တဲ့.. ရန်ကုန်အိမ်ကမှ သားသားအိမ်တဲ့လေ.. သားသားက ရန်ကုန်အိမ်ကို အရမ်းကြိုက်နေပြီ.. ခြံထဲမှာ သစ်ခွပင်လေးတွေ သူ့မားမားကိုစိုက်ခိုင်းပြီး သူကနေ့တိုင်း ရေလောင်းသတဲ့.. အိမ်နီးချင်းတွေဆီမှာ သူကြိုက်တဲ့သစ်ပင်လေးတွေတွေ့ရင် သားသားလဲစိုက်ချင်လို့ ပေးပါနော်ဆိုပြီး တောင်းယူစိုက်ထားတဲ့အပင်လေးတွေလဲ အများကြီးဆိုပဲ.. ခုအရွယ်လေးကတည်းက အိမ်ကိုအလှဆင်ပြီး သပ်သပ်ရပ်ရပ်လေးထားရတာကို သူလေးက သိပ်သဘောကျသတဲ့လေ.. အိမ်အတွက် ပရိဘောဂအသစ်လေးတခုခု ၀ယ်ဖြစ်ပြီဆို ကျွန်မဖုန်းဆက်တဲ့အခါ သူလေးက ၀မ်းသာအားရပြောပြရှာတယ်.. မေမေရေ.. ဘာလေးဖြင့်ဝယ်လိုက်တယ်.. ဘယ်နားလေးမှာ ထားလိုက်တယ်.. သားသားအိမ်လေးက လှသွားပြီ စသည်ဖြင့်ပေါ့.. သားသားက အရွယ်နဲ့မလိုက်အောင် လူကြီးဆန်ပါတယ်..

ကျွန်မက သားသားကို ရန်ကုန်ပြန်မပို့ခင် ပြောပြထားဖူးတယ်.. သားသားအိမ်က ရန်ကုန်မှာရှိတယ်.. သားသားနေဖို့အတွက် မေမေတို့ဝယ်ပေးထားတာလို့.. အဲ့စကားကို သူကအသေမှတ်ထားပြီး ရန်ကုန်အိမ်ဟာ သူ့အိမ်.. သူ့အတွက် မေမေတို့ဝယ်ပေးထားတာလို့ လူတိုင်းကို ကြုံတိုင်းပြောနေတော့တာ.. ကျွန်မ ညီမလေးတို့ မောင်လေးတို့ ရန်ကုန်အလည်ပြန်တုန်းကလဲ သူကပြောသတဲ့.. တီထူးတို့ လေးလေးဇော်တို့က ခဏလာလည်တာလား.. ဒီအိမ်က သားသားအိမ်နော်.. သားသားအတွက် မေမေဝယ်ပေးထားတာလို့ ပြောတယ်တဲ့လေ.. ညီမလေးက မကြီးရေ နင့်သားတော့ ငါတို့ကို အိမ်ပေါ်ကနှင်ချနေပြီပြောလို့ ရယ်ရသေးတယ်..

သောကြာသားမဟုတ်ပေမယ် ့သားသားက စကားအရမ်းပြောပါတယ်.. လမ်းထဲက တွေ့သမျှလူတွေကို နှုတ်ဆက်.. အလာပ သလာပတွေပြော.. လူချစ်အောင်လဲ နေတတ်ပါတယ်တဲ့.. အိမ်နီးချင်းတွေက အငိုနည်းပြီး စကားသိပ်တတ်တဲ့သားသားကို ချစ်ကြတယ်.. တခြားကလေးတွေလို အကြောင်းမဲ့ဂျီတိုက်ပြီး ငိုယိုနေတာမျိုး လုံးဝမရှိတာမို့ အားလုံးကချီးကျူးကြတယ်တဲ့.. ဖေဖေနဲ့မေမေရောလို့ မေးသူတိုင်းကို ဖေဖေနဲ့မေမေက စင်္ကာပူမှာ သားသားအတွက် ပိုက်ပိုက်ရှာနေတာလို့ ပြန်ဖြေတတ်သတဲ့.. မနက်မိုးလင်းလာရင် အိပ်ယာထတာနဲ့ သီချင်းလေးတအေးအေးနဲ့ နေတတ်တယ်ဆိုပဲ.. တနေ့က ကျွန်မကို သီချင်းဆိုပြတယ်.. ဟဲလေးသီချင်း.. ကျွန်မတောင် သေချာမကြားဖူးသေးဘူး.. သူက သံစဉ်မှန်မှန်နဲ့ ကောင်းကောင်းဆိုတတ်နေပြီ..

သားသားက သူ့ကိုဆူပြီဆိုရင် ဘာလို့လဲဆိုတာကို သေသေချာချာပြန်မေးတတ်တယ်.. မားမားက ဘာလို့စိတ်ဆိုးတာလဲ.. သားသားကိုမအော်ပါနဲ့.. နောက်ကို သားသားအဲလိုမလုပ်တော့ပါဘူးလို့ ပြောတတ်သတဲ့.. တနေ့ကလဲ ဖိနပ်မစီးပဲ ခြံထဲမှာလျှောက်သွားနေလို့ ကျွန်မမေမေက သူ့ကို လူဆိုတာဖိနပ်စီးရတယ်.. စာကလေးတွေ ကြောင်တွေပဲ ဖိနပ်မစီးတာလို့ပြောတော့ သူက ချက်ချင်းပြန်ပြောသတဲ့.. ဆွမ်းခံကြွတဲ့ ဘုန်းဘုန်းကျတော့ ဖိနပ်ဘာလို့မစီးတာလဲတဲ့လေ..

သားသားက အစားအစာနဲ့ပတ်သတ်လာရင် အရသာကိုသိပ်သိတယ်.. သူစားနေကြမဟုတ်ရင် ချက်ချင်းသိပြီး ပြောတော့တာပဲ.. သူ့မားမားက အချိန်မရလို့ သူစားနေကျဆိုင်မှာမဟုတ်ပဲ အိမ်နားကမုန့်ဟင်းခါးဆိုင်မှာပဲ ၀ယ်ကျွေးတဲ့နေ့ဆို ကျွန်မဖုန်းဆက်ရင် သူကပြောတတ်တယ်.. မနက်က မားမားမအားလို့ ဖြစ်သလိုမုန့်ဟင်းခါးလေးပဲ စားရသတဲ့လေ.. ဖြစ်သလိုမုန့်ဟင်းခါးရယ်လို့ သူပဲပြောတတ်ပါ့.. ဟိုဆိုင်ကဟိုဟာလေးစားချင်လိုက်တာ ရယ်လို့လဲ ၀ယ်ကျွေးခိုင်းတတ်နေပြီဆိုပဲ..

သားလေးရဲ့ သိတတ်လိမ်မာမှုလေးတွေက ကျွန်မတို့အတွက် အားဆေးပါပဲ.. ပျော်ရာမှာမနေရ တော်ရာမှာပျော်အောင်ကြိုးစားနေရသူတွေမို့ သားလေးလိမ်မာလို့သာ စိတ်အေးချမ်းသာနဲ့ ငွေရှာနိုင်တာမို့လား.. အရွယ်နဲ့မလိုက်အောင် အသိဉာဏ်မြင့်မားပြီး သိတတ်လိမ်မာတဲ့သားလေးအတွက် မွေးနေ့မှစလို့ နောင်နှစ်ပေါင်းများစွာတိုင်အောင် အေးချမ်းအောင်မြင်ပြီး ပျော်ရွှင်စရာအတိပြီးတဲ့ ဘဝလှလှလေးကို ပိုင်ဆိုင်နိုင်ပါစေလို့ ဆုတောင်းပေးလိုက်ပါတယ်..

ဒီဇင်ဘာအချစ်

ဒီဇင်ဘာက ကိုယ့်အတွက်တော့ အမှတ်ရစရာတွေအပြည့်.. ရာစုနှစ်တခုကနေ နောက်ရာစုနှစ်တခုကို ကူးပြောင်းလုဆဲဆဲ ဒီဇင်ဘာနေ့ရက်လေးရဲ့တမနက်မှာ ကိုယ် အချစ်တခုကို ကောက်ရဖူးခဲ့တယ်..

မြို့သစ်လေးရဲ့ ဒေသန္တရဆေးခန်းမှာ ကျောင်းအပ်ဖို့အတွက် ဆေးစစ်ချက်ယူရင်း ဆံပင်ရှည်ရှည်အရပ်မြင့်မြင့် ကောင်မလေးတယောက်နဲ့ ဆုံဆည်းခွင့်ရခဲ့တယ်.. ဒီဇင်ဘာရဲ့ နှင်းဖွေးဖွေးမနက်ခင်းထဲမှာပေါ့.. သူမကလည်း ကိုယ့်လိုပဲ ဆေးစစ်ချက်လာယူတာတဲ့.. ကိုယ်နဲ့ တက်ရမယ့်ကျောင်းကလဲ အတူတူပဲလေ.. နာမည်ဆန်းဆန်းလေးနဲ့အတူ သိပ်မဆန်းလှတဲ့သူမကို ကိုယ် မှတ်မှတ်ထင်ထင်လေးတော့ ဖြစ်သွားမိတယ်.. ကျောင်းဖွင့်တော့ သူမနဲ့ပြန်တွေ့ရတယ်.. ဖြစ်ချင်ပြန်တော့ နေတဲ့အဆောင်ချင်းက ကပ်လျှက်..

ကိုယ် အချစ်ဆိုတာကို နားမလည်ပါဘူး.. ချစ်လဲမချစ်တတ်ပါဘဲ.. ဘာလို့များ သူမကိုချစ်ရေးဆိုမိပါလိမ့်.. သူမကတော့ ကိုယ့်ကို တကယ်နှစ်နှစ်ကာကာချစ်မိသွားပုံပါပဲ.. အဖြေပေးတာတောင် ချစ်တယ်ဆိုတဲ့စကားကို သွေးနဲ့ရေးပြီးပေးတယ်လေ.. တကယ်တမ်းကျတော့ သူမက သိပ်ထက်တဲ့မိန်းမတစ်ယောက်.. စာလဲကြိုးစားတယ် ရည်မှန်းချက်လဲကြီးတယ်.. ကိုယ့်ခံယူချက်ကတော့ မိန်းမတယောက်ဟာ အဲသလောက်တော်နေထက်နေဖို့ မလိုဘူးရယ်လို့

အစကတည်းက အချစ်ကို ပေါ့ပေါ့လေးသဘောထားခဲ့တဲ့ ကိုယ့်အတွက် အချိန်ကြာလာတာနဲ့အမျှ သူမရဲ့အချစ်တွေက စိတ်ကျဉ်းကြပ်စရာလို့ မြင်လာမိတယ်.. သူငယ်ချင်းတွေကလဲ တခုခုဆို မင်းမှာကပိုင်ရှင်ရှိပြီးသားပါကွာ ဆိုတာမျိုး.. ပေပေတေတေနေချင်တဲ့ကိုယ့်ကို သူမက ထိန်းချုပ်မှုတွေရှိလာမှာစိုးတာကတမျိုးတွေကြောင့်.. မလုပ်သင့်တာကို ကိုယ်လုပ်မိသွားတယ်..

မေ့လိုက်တော့ဆိုတဲ့စကားတခွန်းနဲ့ သူမကို ကိုယ်ကျောခိုင်းစွန့်ခွာခဲ့တယ်.. ကိုယ့်ကိုကိုယ်လဲ လွတ်လပ်ပြီရယ်လို့ ကြွေးကျော်ရင်း ပေနေတေနေခဲ့တယ်ပေါ့.. သူမနဲ့ဝေးရင် ပျော်မှာပဲလို့ ထင်ခဲ့ပေမယ့် တကယ်တမ်းကျတော့ သူမငိုနေတာတွေ့တိုင်း ကိုယ့်ရင်ထဲမှာ ထိထိခိုက်ခိုက်လေး ခံစားရတယ်.. ကိုယ့်ကြောင့် သူမရဲ့ရည်မှန်းချက်တွေများ ထိခိုက်လေမလားလို့ စိုးရိမ်စိတ်ခပ်ပါးပါးလေးလဲ ဖြစ်မိသေးရဲ့.. တကယ်တော့သူမက ကိုယ်ထင်သလောက် မပျော့ညံ့ပါဘူး.. ကိုယ့်ကြောင့် သူမငိုခဲ့ရတာမှန်ပေမယ့် အသည်းကွဲခဲ့ရပေမယ့် သူမရဲ့အနာဂတ်ကိုတော့ အထိခိုက်မခံခဲ့လို့ ကိုယ့်မှာ စိတ်ချမ်းသာခဲ့ရတယ်ပေါ့..

ကျောင်းပြီးခါနီး သူမတို့သူငယ်ချင်းတတွေ ကဗျာစာအုပ်လေးထုတ်တော့ ကိုယ့်ကိုရည်ရွယ်ပြီးရေးတဲ့ သူမရဲ့ကဗျာလေးက ကိုယ့်မာနကို လှုပ်နှိုးလိုက်သလိုပဲ.. ဘယ်သူမှမသိအောင် ကိုယ်သိမ်းထားခဲ့တဲ့ သူမနဲ့သက်ဆိုင်တဲ့ပစ္စည်းလေးတွေ သူမဆီပြန်ပို့ပေးလိုက်တယ်.. တကယ်တမ်းကျတော့ သူမကို သတိရတိုင်း ထုတ်ကြည့်နေကျလေးတွေလေ.. ကိုယ့်မာနကို အထိမခံချင်တာနဲ့ပဲ ပြန်ပို့ပေးလိုက်တော့ ကိုယ့်မှာ သတိရရင်ကြည့်စရာတောင် မရှိတော့ဘူးဖြစ်သွားတာပေါ့.. သူမကတောင် “မင်းမရှိလဲဖြစ်ပါတယ်” လို့ ရေးရက်မှတော့ ကိုယ်လဲပြတ်သားပြလိုက်တယ်ပေါ့..

ကျောင်းတွေမပိတ်ခင် နောက်ဆုံးကျောင်းသွားတဲ့ရက်က ကိုယ့်ဆီကို သူမဆီက စီဒီလေးတစ်ချပ်ရောက်လာတယ်.. သီချင်းလေးတပုဒ်ပဲ သွင်းထားတာပါ.. သူမကိုယ်တိုင် ဆိုထားတာလို့ ကိုယ်ထင်တယ်.. ကာရာအိုကေဆိုပြီး အသံသွင်းထားပုံရတယ်.. သီချင်းလေးနာမည်က ဒီဇင်ဘာအချစ်တဲ့.. အဲဒီသီချင်းလေးနားထောင်တိုင်း ကိုယ်တကယ်ရင်နာရတယ်.. သူမကို နာကျင်ခံစားရအောင် လုပ်မိလို့လေ့.. ကိုယ် သူမကို ချစ်မှန်းမသိ ချစ်မိခဲ့တာ.. သိပ်ကို သေချာတာပေါ့..

“အဆိပ်မရှိတဲ့သိုးငယ်လို အချစ်မရှိခဲ့ပါ..

လွမ်းဆွေးတဲ့စိတ်ဘာလဲ.. နားမလည်..

သစ်ရွက်လေးနဲ့လိပ်ပြာလို.. ငြိမ်းချမ်းတဲ့စိတ်နားခိုရာ.. ရုပ်ပုံလွှာကားချပ်ပေါ်မှာ..

အသည်းတံခါးလေးခေါက်ရောက်လာသူကို ငေးမောကြည့်ရင်း..

သူခိုဝင်လာ အမှတ်တမဲ့ကိုယ့်ရဲ့ကမ္ဘာ..

ဒီဇင်ဘာမှာတွေ့ခဲ့ရလို့ အေးချမ်းတဲ့အချစ်မျိုးရှိလိမ့်မယ်..

ဒါကိုတွေးရင်း တို့ကပျော်..

ဧပြီမေလိုသူ့ရဲ့အချစ်က အခုတော့နွေနေကဲ မအေးချမ်းပါ..

ပြန်လည်တွေးတိုင်းဆွေးနေပြီ..

ဘယ်နေရာရာစားစားသွားသွား စိုးမိုးနေပြီပဲ သူ့မျက်နှာ..

ဒီမှာ နှလုံးသားကျွမ်းရော့မယ်..

ဒီဇင်ဘာရဲ့နှင်းပွင့်နဲ့အတူ တဖြေးဖြေးကြွေနေဆဲ လွမ်းမျက်ရည်

ဘယ်ခါကျမှ ခမ်းရော့မယ်မသိ..”

xxxxxxxxxxxxxxxx

ဒီဇင်ဘာရောက်တိုင်း ဘာရယ်မဟုတ် ကိုယ် သူမကို သတိရတတ်တယ်.. ဟုတ်တယ်လေ.. ဒီဇင်ဘာမှာစတွေ့တာမို့လား.. အချိန်တွေဘယ်လောက်ပဲကြာကြာ မေ့သွားတယ်လို့တော့ မရှိပါဘူး.. တိုက်ဆိုင်မှုလေးတွေရှိတိုင်း သတိရတတ်တယ်... ကျောင်းပြီးကတည်းက သူမသတင်း မကြားရတော့တာ ဆယ်စုနှစ်တခုတောင်ကျော်ပြီပေါ့.. အဲသလိုအချိန်ကျမှ မထင်မှတ်ပဲ သူမနဲ့အဆက်အသွယ်ပြန်ရတယ်.. ထုံးစံအတိုင်း ဖေ့ဘွတ်မှာပေါ့.. နာမည်တူမရှိနိုင်တဲ့ သူမနာမည်နဲ့ ကိုယ့်ဆီကို မက်ဆေ့ချ်လေးရောက်လာတယ်.. မှတ်မိသေးရဲ့လားတဲ့.. မမှတ်မိပဲနေပါ့မလား.. ဘယ်ရောက်လို့ ဘာတွေလုပ်နေလဲ မေးလိုက်တော့ သူမကစလုံးမှာ အလုပ်လုပ်နေပြီတဲ့..

ကိုယ်ကတော့ ပင်လယ်ပျော်ကြီးပေါ့.. အချစ်သစ်တွေ့ပြီလားမေးတော့ သူမက အားရပါးရအော်ရယ်တယ်.. “အိမ်ထောင်ကျလို့ သားလေးတောင် ၂နှစ်ပြည့်တော့မယ်” တဲ့လေ.. ကိုယ့်အတွက် မင်းဆိုပြီးအသံသွင်းပေးခဲ့ဖူးတဲ့သီချင်းလေး မှတ်မိသေးလားဆိုတော့ မှတ်မိပါတယ်ဆိုပဲ.. ဆိုပြခိုင်းတော့ မဆိုချင်ဘူးတဲ့.. သီချင်းဆိုတာ ခံစားချက်နဲ့ဆိုမှ နားထောင်လို့ကောင်းတာတဲ့လေ.. ဒါဆို ခုဘာခံစားချက်မှမရှတော့ဘူးလားမေးတော့ ထုံသွားပြီတဲ့..

ကိုယ်က အတ္တကြီးတဲ့သူ.. ကိုယ်လိုချင်တဲ့လွတ်လပ်ပျော်ရွှင်မှုအတွက် သူမနှလုံးသားကို ကစားမိခဲ့သူ.. ဒါနဲ့များတောင် သူမက ကိုယ့်ကို အပြစ်အမြင်ဘူးတဲ့.. သူမမှာ သားလေးတယောက်ရှိနေပြီပြောတော့ ကလေးနာမည်က ဘာလဲဟင်လို့ အလောတကြီး မေးမိတယ်.. သိပ်လှတဲ့နာမည်လေးကို သူမက ရွတ်ပြတယ်.. ကဗျာဆရာမက သားလေးအတွက် နာမည်လှလှလေးပေးထားပေမယ့် ကိုယ်မျှော်လင့်မိသလို ကိုယ့်နာမည်ထဲက စာလုံးလေးတလုံးတလေတောင် မပါလာဘူးလေ..

ဒီဇင်ဘာရောက်ပြီလို့ သူမဆီကို မေးလ်ပို့ထားတာ.. မနေ့က ပြန်စာရောက်လာတယ်..

“ဒီဇင်ဘာမှာ ကောက်ရဖူးတဲ့အမှိုက်တစ်စကို.. ဧပြီနွေခေါင်ခေါင်ထဲ တောင်လေနဲ့အတူဝဲပစ်ခဲ့ပြီး.. ဆယ်စုနှစ်လွန်ခါမှ နှင်းတွေကြားထဲ ပြန်ရှာချင်သေးလို့လား မောင်.. ခု ငါရောက်နေတဲ့နေရာမှာ ဆောင်းမရှိဘူး.. နှင်းလဲမကျဘူး.. တို့၂ယောက်စတွေ့တုန်းက ဒီဇင်ဘာရဲ့အငွေ့အသက်မျိုး ဘာမှမရှိဘူးလေ.. အဲဒီတော့ ငါ့မှာ ဒီဇင်ဘာကို မေ့နေတာ ကြာလှပေါ့” တဲ့..

ကိုယ်ရောက်နေတဲ့နေရာမှာလဲ ဆောင်းတွေနှင်းတွေ ရှိမနေပါဘူး.. ဒါပေမယ့် ကိုယ့်ရဲ့ဒီဇင်ဘာကတော့ ရင်မှာနှင်းတွေဝေနေဆဲဆိုတာ သူမ ဘယ်တော့မှ သိနိုင်တော့မယ် မထင်ပါဘူးလေ...

ကျွန်မနှင့်စျေးဝယ်ခြင်းအနုပညာ

မိန်းကလေးအတော်များများက စျေးဝယ်ရတာကို နှစ်သက်မယ်ထင်ရဲ့.. ကျွန်မလဲ စျေးဝယ်ထွက်ရတာကြိုက်ပါတယ်.. အလှအပကို သိပ်ဝါသနာမပါတဲ့ကျွန်မအတွက်တော့ စျေးဝယ်ခြင်းဆိုတာ မီးဖိုချောင်အတွက်စျေးဝယ်တာကို ဆိုလိုပါတယ်.. အဝတ်အထည်တွေ အလှကုန်တွေကိုတော့ ကြုံသလိုပဲဝယ်လေ့ရှိပြီး တကူးတကစျေးဝယ်ထွက်တာမျိုး မရှိသလောက်ပါပဲ.. ပွဲလေးလမ်းလေးသွားစရာရှိမှသာ တကူးတကသွားဝယ်တတ်တာမျိုးပါ..

ကိုယ်တိုင်ချက်ပြုတ်တဲ့အစားအစာတွေကိုသာ အလေးထားစားတတ်တဲ့ မြန်မာအိမ်ထောင်စုတွေမှာ မီးဖိုချောင်အတွက် စျေးဝယ်တယ်ဆိုတာ တော်တော်အရေးကြီးပါတယ်.. ကျန်းမာရေးအတွက် အရေးပါတာက အစားအသောက်မို့လား.. နေ့တိုင်းစားနေရတာမို့ ကျန်မာရေးအတွက်သင့်တော်ပြီး အာဟာရမျှတအောင် စားသောက်နိုင်ဖို့ဆိုတာ စျေးဝယ်သူအပေါ်မှာလဲ အများကြီးမူတည်တယ်လေ..

ကျွန်မတို့ငယ်ငယ်တုန်းက မေမေ့ဘက်ကအဖိုးအဖွားတွေနဲ့ တူတူနေကြပါတယ်.. တောင်ဥက္ကလာပမှာပေါ့.. အဲသည်တုန်းက မိသားစုအတွက် စျေးဝယ်သူက ပါပါကြီး (အဖိုး)ပါ.. ရခိုင်ပြည်မှာ စျေးဝယ်သူအများစုက အမျိုးသားတွေပါတဲ့.. ပါပါကြီးက တရက်ခြားတခါလောက် နန္ဒဝန်စျေးမှာ စျေးဝယ်တတ်ပါတယ်.. တော်တော်ကြီးတဲ့စျေးကြီးပေါ့.. ကျွန်မက ပါပါကြီးစျေးသွားရင် လိုက်ချင်လို့အမြဲပူဆာတတ်ပေမယ့် တခါတလေမှပဲ လိုက်ခွင့်ရပါတယ်.. လိုက်ရတဲ့အခါလဲ ကျွန်မစိတ်တိုင်းကျ စျေးလိုက်ပတ်ခွင့်မရဘဲ မုန့်ဟင်းခါးဆိုင်မှာ စားနေခဲ့ဆိုပြီး ထားခဲ့တာများတယ်လေ.. စျေးဝယ်ပြီးမှ လာပြန်ခေါ်ပါတယ်.. ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျွန်မကတော့ စျေးလိုက်ရရင်ပျော်တာပါပဲ.. ဟင်းသီးဟင်းရွက် လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်တွေ တောင်ပုံယာပုံနဲ့ အော်ဟစ်ရောင်းနေကြတဲ့ စျေးသည်တွေကိုက ကျွန်မအတွက်တော့ စိတ်ဝင်စားစရာ.. အဲသည်တုန်းက ခုလိုကျွတ်ကျွတ်အိတ်တွေ မပေါ်သေးတော့ ငါးတို့အသားတို့ဝယ်ရင် အင်ဖက်ကြီးတွေ ဗာဒံရွက်တွေနဲ့ထုပ်လို့ နှီးကြိုးလေးနဲ့တုပ်ပေးပါတယ်.. ငရုတ်သီးတို့ နနွင်းတို့လို အခြောက်အခြမ်းဆိုရင်တော့ သတင်းစာစက္ကူလေးနဲ့ပေါ့..

နည်းနည်းကြီးလာတော့ မေမေ့နောက်ကို စျေးခြင်းလိုက်ဆွဲပေးတယ်.. အဲသည်မှာ မေမေ့ဆီက စျေးဝယ်ပညာတွေကို အသံတိတ်လေ့လာတော့တာပေါ့.. ငါးတွေအသားတွေ လတ်မလတ်ဘယ်လိုရွေးတယ် စျေးဘယ်လိုဆစ်ရတယ်.. ဘယ်အသားဟင်းဆို ဘယ်ဟင်းရံလေးနဲ့တွဲဝယ်တတ်တယ် စသည်ဖြင့်ပေါ့လေ.. မေမေ့ဆီက ကျွန်မ အမွေရလိုက်တဲ့အကျင့်လေးကတော့ ဘုရားပန်းတို့ ဆွမ်းတော်တင်မယ့်သစ်သီးတို့ဝယ်ရင် ဘယ်တော့မှ စျေးမဆစ်တတ်တာပါပဲ..

ကိုယ်တိုင်စျေးဝယ်ခွင့်ရတာကတော့ အဆောင်မှာသွားနေတော့မှပေါ့.. ကျောင်းတက်နေရတာမို့ ညနေပိုင်းမှသာ စျေးသွားဖြစ်တာများပါတယ်.. တစ်ယောက်စာလေးဝယ်ရတာမို့ စိတ်တိုင်းကျ အားရပါးရဝယ်ရတာမျိုးတော့ မဟုတ်ဘူးပေါ့.. ကျောင်းပိတ်ရက်တွေဆိုရင်တော့ အဆောင်နားလေးက ပျံကျစျေးကလေးကိုသွားကြတယ်.. မှော်ဘီမှာဆိုတော့ ဟင်းသီးဟင်းရွက်တွေ ပန်းတွေက အရမ်းကိုလတ်ဆတ်ပါတယ်.. ခြံထွက်တွေရောင်းတဲ့စျေးကလေးမို့ ရန်ကုန်ထဲထက် စျေးကလဲချိုတယ်လေ..

စလုံးကိုရောက်လာတော့ မေမေနဲ့တူတူနေတာမို့ မေမေကပဲ စျေးဝယ်တာများပါတယ်.. မေမေပြန်သွားပြီး လင်မယား၂ယောက်တည်းကျန်ခဲ့တော့မှ ကျွန်မလဲ စျေးဝယ်သူတယောက် ပီပီပြင်ပြင်ဖြစ်လာတော့တာပါပဲ.. ပုံမှန်အားဖြင့် NTUC မှာပဲ အလွယ်တကူဝယ်လေ့ရှိပေမယ့် တကယ်တမ်းကျွန်မသဘောကျတာက Wet Market ထဲမှာဝယ်ရတာကိုပါ.. ပိုပြီး လတ်ဆတ်တယ်လို့ ထင်တာလဲပါတာပေါ့.. တပတ်မှာ တနင်္ဂနွေတရက်ပဲအလုပ်ပိတ်တာမို့ စျေးထဲမှာဝယ်ဖို့က သိပ်တော့မလွယ်လှပါဘူး.. ကိုယ်တိုင်စျေးဝယ်ရတော့မှ မလွယ်ပါလားလို့ သိလာတယ်.. ကျွန်မတို့က နေ့တိုင်းထမင်းဘူးထည့်တာမို့ အဆင်ပြေမယ့်ဟင်းကို စဉ်းစားရတာကိုက ဦးနှောက်ခြောက်စရာပါ..

ပြီးခဲ့တဲ့နှစ်က ၀ိတ်လျှော့တဲ့အစီအစဉ်တစ်ခုမှာ ၀င်ပါလိုက်တော့ အာဟာရနဲ့ပတ်သတ်တဲ့ ဗဟုသုတ တော်တော်လေးရလိုက်တယ်.. ခေါက်ဆွဲခြင်းအတူတူထဲကမှ အမျှင်ဓါတ်ပိုပါတဲ့ whole meal ခေါက်ဆွဲကို ရွေးဝယ်တာမျိုး.. ဘာလေးပဲဝယ်ဝယ် Healthier choice သင်္ကေတလေးရှာမိတာ.. သကြားလျှော့ အဆီလျှော့ထားတဲ့ထုတ်ကုန်တွေကို ရှာဝယ်မိတတ်တာ.. ကယ်လိုရီတန်ဖိုးတွေ တွက်ကြည့်တတ်တာ စသည်ဖြင့်ပေါ့လေ.. မောင်နဲ့အတူတူစျေးဝယ်ရင်ကျပြန်တော့ ဒုက္ခတမျိုးပါ.. သူဝယ်ချင်လိုက်သမျှက ၀ိတ်တက်မယ့်အစာတွေချည်းပဲ.. အာလူးကြော်တွေ သီဟိုစေ့လိုကယ်လိုရီများတာတွေ ရေခဲမုန့်တွေ.. ကျွန်မမှာ ပြူးပြလဲမရ မျက်စောင်းထိုးလဲမသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ဇွတ်အတင်းကို ခြင်းထဲကောက်ထည့်တော့တာပဲ..

အဲသလို ကျွန်မရဲ့ ပေါင်၂၀၀ချစ်သူကို ၀ိတ်ထပ်မတက်စေဖို့ ကျွန်မရဲ့စျေးဝယ်ခြင်းအနုပညာက သိပ်ကိုအရေးပါတာပေါ့.. ၀က်သားဆိုလဲ အဆီလုံးဝမပါတာဝယ်ပါတယ်.. အသားလုံးအတွက် ကြိတ်ထားတာလေးလိုချင်ရင်တောင် စျေးထဲမှာအသားတုံးကို ကိုယ်တိုင်ရွေးပြီး ကြိတ်ခိုင်းရပါတယ်.. ကြိတ်ပြီးသားတွေဆို အဆီများမှများပေါ့.. ခေါက်ဆွဲခြောက်ထုပ်တွေဝယ်ရင်လဲ ဆီချက်ခေါက်ဆွဲအစား ခေါက်ဆွဲပြုတ်ကိုပဲ ရွေးပါတယ်.. အဆာပြေမုန့်အတွက်ဆိုရင် ဆီနဲ့ကြော်ထားတာတွေအစား Roasted / baked ထားတာတွေ ရွေးရတာပေါ့.. တီဗွီကြည့်ရင်းစားဖို့ အာလူးကြော်တွေအစား အသီးလေးဘာလေး အစားထိုးပေးရတယ်.. တခါတလေတော့ အသုတ်လေးတွေ လုပ်ပေးဖြစ်တယ်.. ခရမ်းချဉ်သီးသုတ်တို့ ပြောင်းဖူးသုတ်တို့ပေါ့.. ညနေစာအတွက်ကို အသားတွေငါးတွေမဝယ်တော့ဘဲ ခေါက်ဆွဲလေးကြာဇံလေးကို အသီးအရွက်များများနဲ့ ပြုတ်ပေးတာမျိုး.. ကြော်ရင်လဲ ဆီနည်းနည်းနဲ့ ရေလေးထည့်ပြီး ကြော်ရတာမျိုးတွေ လုပ်ရပါတော့တယ်.. ၂ယောက်လုံးက အသီးအရွက်တော့ အရမ်းကြိုက်တာမို့ ကျွန်မတို့၂ယောက်စာ ဟင်းသီးဟင်းရွက်တွေက သူများတွေအတွက်ဆို လေးငါးယောက်စာလောက်ရှိတတ်တယ်..

ငယ်ငယ်လေးကတည်းက စျေးသွားတာပျော်တာမို့ ခုလိုကိုယ်တိုင်ဝယ်ခြမ်းစီစဉ်နေရတာကိုက ကျေနပ်စရာပေါ့.. ကျွန်မက စျေးဝယ်ခြင်းအနုပညာကို အမှန်တကယ်မြတ်နိုးသူပါ..

မေးခွန်းများနဲ့ မိုးသံစဉ်

သုံးလေးနှစ်အရွယ်ကလေးတွေဟာ သိပ်ကိုအမေးအမြန်းထူတာပဲတဲ့.. သုံးနှစ်ပြည့်တော့မယ့် ကျွန်မရဲ့တစ်ဦးတည်းသော ချစ်သားလေးကလဲ သိပ်ကို အမေးအမြန်းထူပါတယ်.. တခါတလေဆို သူမေးတဲ့မေးခွန်းတွေကိုဖြေဖို့ ကျွန်မမေမေခမျာ တော်တော်လေးဦးနှောက်စားရတယ်တဲ့လေ.. တစ်နှစ်ခွဲလောက်ကတည်းက စကားစပြောတဲ့သားသားက သုံးနှစ်ပြည့်ခါနီးမှာတော့ လူကြီးတယောက်လို လည်လည်ပတ်ပတ်ပြောဆိုတတ်နေပါပြီ.. အေဘီစီတွေကိုတော့ ဇက်အထိ ရန်ကုန်မပြန်ခင်ကတည်းက အကုန်သိပြီးသားပါ.. ခု ရန်ကုန်မှာ ကျွန်မမေမေက ကကြီးခခွေးတွေ သင်ပေးနေတယ်တဲ့.. အဲ့သည်မှာ ဖြေရခက်တဲ့မေးခွန်းတွေ စတော့တာပဲ..

“မာမားရေ စလုံးကဘာလို့ဘေးကိုကြည့်ပြီး ဓအောက်ချိုင့်က ဘာလို့အောက်ကိုကြည့်တာလဲ.. ဗထက်ချိုင့်ကျတော့ အပေါ်ကိုကြည့်နေတယ်”

“ဌဝမ်းဘဲဘေးနားက နှစ်ခုမှာ တစ်ခုကဘာလို့ညာဘက်ကိုလှည့်ပြီး နောက်တစ်ခုက ဘာလို့ဘယ်ဘက်ကိုလှည့်နေတာလဲ”

“ဠကြီးကနဲ့ ဏကြီးက ဘာလို့ ကကြီးနဲ့တစ်တန်းထဲမနေပဲ ဃကြီးကဘာလို့တစ်တန်းထဲဖြစ်နေတာလဲ”

အဲလိုမေးခွန်းတွေနဲ့ တနေ့တနေ့ နပမ်းလုံးနေရတာ ကျွန်မမေမေပေါ့.. သူမေးတာကို ပြန်မဖြေမချင်း မေးနေတော့တာတဲ့..

သားသားက ဖြတ်ထိုးဉာဏ်ကောင်းသလို ဆက်စပ်ပြီးတော့လဲ တွေးတတ်တယ်.. သူများမစဉ်းစားမိတာလေးတွေကိုလဲ စဉ်းစားမိတတ်တယ်.. မြန်မာစာလုံးတွေကိ အေဘီစီတွေနဲ့ ယှဉ်ကြည့်ပြီး “ဒဒွေးက သရီးနဲ့တူတယ်”တို့ “နှစ်ကဂျေနဲ့တူတယ်”တို့ “၀လုံးက အိုနဲ့တူတယ်”တို့ ပြောတတ်တဲ့အပြင်.. “ဌဝမ်းဘဲကို ပြောင်းပြန်လှန်ရင် ဖိုက်ဖြစ်သွားတယ်နော်..” သူလက်လေးနဲ့ နငယ်ခြေထောက်ကိုအုပ်ပြီး “မားမားကြည့်ပါဦး နငယ်က အက်စ်ဖြစ်သွားပြီ” “အင်န်ကို ကွေးကွေးလေးရေးရင် လနဲ့တူမှာနော်” တို့လုပ်တတ်သေးတယ်..

ရန်ကုန်ရောက်စက သားသားကြီးလာရင် ဘာလုပ်မလဲမေးတော့ နေတိုးလို မင်းသားလုပ်မှာတဲ့.. ခုတော့ပြောင်းသွားပြီ.. ကြီးလာရင် သမ္မတလုပ်မယ်တဲ့.. နေပြည်တော်မှာ လွှတ်တော်ရှိတယ်.. လွှတ်တော်မှာ သမ္မတလုပ်မှာတဲ့လေ.. သူ့မာမားကိုလဲ နေပြည်တော်လိုက်ပို့ပေးဖို့ ခဏခဏ ပူဆာလေ့ရှိသတဲ့.. တလောကတော့ တီဗွီမှာသတင်းပြနေရင် လွှတ်တော်ထဲက ဖတ်ကြားကြေငြာနေတာတွေကို နားထောင်နေတယ်တဲ့.. ထုံးစံအတိုင်း အပိုက် ကကြီးတို့ အပိုက်ခွဲ ခခွေးတို့ ဖတ်နေကြမှာပေါ့.. အဲသည်မှာ သားသားက ကောက်ကာငင်ကာထပြောတယ်တဲ့.. “မားမားရေ.. နေပြည်တော်က လွှတ်တော်မှာလဲ ကကြီးခခွေးတွေပဲ ဆိုရတာနော်.. သားသားလဲ လွှတ်တော်သွားလို့ရပြီ” တဲ့လေ..

လတ်တလော ကျွန်မရဲ့နေ့တွေညတွေ

နှစ်ကုန်ခါနီးလေ အလုပ်များလေပဲ.. စိတ်ညစ်တဲ့ထဲမှာ အဲဒါကထိပ်ဆုံးကပါတယ်.. သူများတကာတွေက ဟောလီးဒေးမုဒ်နဲ့ တက်ကြွနေကြချိန်မှာ ကျွန်မကတော့ အော့ဒစ်များစွာနဲ့ ချာလပတ်လည်နေရတာပါ.. နှစ်ကုန်ပိုင်းလောက် အိမ်ပြန်မယ်လို့ ရည်ရွယ်ထားပေမယ့် ခုတော့ ဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင်တော့ပါဘူး.. တလောက ဂျက်စတားလက်မှတ်ဝယ်ထားသူတွေ ကိုးယို့ကားယားဖြစ်တယ်ကြားတော့ ကိုယ်မပြန်ဖြစ်တာပဲ ခပ်ကောင်းကောင်းလို့ ခံစားမိသလားပဲ.. ထိခိုက်ခံစားရသူတွေအတွက် ကိုယ်ချင်းမစာလို့တော့ မဟုတ်ရပါဘူး.. နောက်ဆုံးကျတော့ ကိုယ့်အတ္တက ပထမမို့လား..

ခုတလော သားလေးကို ခဏခဏအိပ်မက်တွေမက်တယ်.. သေချာတာတော့ ကျွန်မ သိပ်လွမ်းနေပြီ.. မအားတဲ့ကြားကကို လွမ်းတယ်.. တကယ်ကိုမအားရတာ.. အလုပ်မသွားရလဲ အိမ်မှာမအားရပါဘူး.. အိမ်အလုပ်တွေက မကုန်နိုင်အောင်များတယ်.. လက်ထပ်စာချုပ်မှာ အိမ်အလုပ်တွေအကုန်ကို အိမ်ရှင်မဖြစ်တဲ့ ကျွန်မပဲလုပ်ပါ့မယ်လို့ လက်မှတ်မထိုးခဲ့မိပေလို့ပဲ.. နှစ်ယောက်စလုံး ခွဲဝေပြီးလုပ်ပါ့မယ်လို့ စာချုပ်ထဲမထည့်လိုက်ရတာအတွက်တော့ နောင်တရမိသလိုလို.. မလုပ်ဘဲထားလို့ သူက ကွန်ပလိန်းမတက်ပေမယ့် မနေတတ်တဲ့အကျင့်ကြောင့် ပင်ပန်းရသူက ကိုယ်ပဲလေ.. အိုးသစ်အိမ်သစ် ထူထောင််ကြမယ့် နောင်လာနောက်သားများမှတ်သားဖွယ်ကတော့ လက်ထပ်စာချုပ်အပြင် အိမ်ထောင်တာဝန်ခွဲဝေရေး သဘောတူညီချက်လေးပါ လက်မှတ်ထိုးထားဖို့ အကျိတ်အနယ်စဉ်းစားပါလော့..

ခုလောလောဆယ် ပြင်းထန်နေတဲ့ရောဂါက ရုံးပိတ်ရက်ဆို အိမ်မှာမနေချင်တဲ့ရောဂါ.. အဲဒါကိုသက်သာမလားလို့ လာမယ့်ဆန်းဒေးကျရင် ဘာတမ်ကိုလည်လည်သွားပါမယ်.. ဗီစာမလိုတော့ဘူးဆိုကတည်းက သွားချင်နေတာ ခြေဖဝါးတွေကိုယားလို့.. ခုမှပဲသွားဖြစ်တော့မယ်.. အသွားအပြန်ဖယ်ရီခရယ်.. တနာရီစာ မာဆာ့ချ်ရယ်.. ဘူဖေးနေ့လည်စာရယ်.. စျေးဝယ်ပို့ပေးမှာရယ်.. ဖွတ်ကလိဒင်္ဂါး ၃၀ကျော်ဆိုတော့ တန်ပါတယ်လေ.. တစ်ညအိပ်သွားဖို့ကို ပိတ်ရက်သွားရင်ပေးရမယ့် ဆာချာ့ချ်ဆိုတာကြီး မပေးချင်တာနဲ့ပဲ မေ့ပစ်လိုက်တယ်..

လာမယ့်နှစ်သင်္ကြန်ကို ရန်ကုန်ပြန်ဖို့ လက်မှတ်တောင်ဝယ်ပြီးသွားပြီ.. ၂ပါတ်တိတိပြန်မယ်.. ယောက်ျားကိုပဇင်းတက်ပေးမယ်.. ရဟန်းအမဖြစ်ရချည်သေး.. သင်္ကြန်ပြီးရင်တော့ ချောင်းသာကို လည်လည်သွားပါမယ်.. အဝေးကြီးလိုသေးပေမယ့် တွေးတွေးပြီးပျော်နေမိသေးတယ်.. ပြန်မယ့်ရက်မတိုင်ခင်အထိ ဆက်တိုက်အလုပ်တွေများမှာကို တွေးမိပြန်တော့ ဘယ်သူ့ကိုမှန်းမသိ သတ်ချင်စိတ်တွေပေါက်ပေါက်လာတယ်.. သတ်ချင်တယ်ဆိုလို့ တလောက အချစ်အတွက်နဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သတ်သေတဲ့သတင်းကြားရတော့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ပြောဖြစ်သေးတယ်.. ငါသာဆိုရင်တော့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်သတ်သေမယ့်အစား သစ္စာမဲ့တဲ့သူ့ကိုပဲသတ်ပစ်လိုက်မယ်လို့..

ညညဆို ဘားမိစ်ကလပ်စစ်မှာ မြန်မာကားတွေ ရှာဖွေကြည့်ဖြစ်နေလို့ နောက်ကျမှအိပ်ဖြစ်နေပြီး မနက်မနက်အိပ်ယာကမထချင်တာလဲ ရောဂါပဲ.. ရနာရီခွဲစတဲ့အလုပ်ကို အမှီရောက်ဖို့ ၆နာရီအိပ်ယာထရတာလေ.. ရုံးကားက ၆နာရီ၄၀ဆိုလာကြိုတယ်.. ကားမှတ်တိုင်ကို အိမ်ကနေ ၁၀မိနစ်လောက်လမ်းလျှောက်ရသေးတာမို့ မနက်ပိုင်းခေါင်းလျှော်ဖြစ်တဲ့နေ့ဆို ရုံးကားမှီအောင် ပြေးပေရော့ပဲ.. ကားပေါ်ရောက်မှ သီချင်းနားထောင်ရင်း ဆက်ငိုက်ပေါ့..

အလှအပအတွက် အချိန်မပေးချင်တာရယ် ၀ါသနာလဲမပါလှတာရယ်ကြောင့် ကျွန်မမှာ အလှကုန်ရယ်လို့ သိပ်ရှိလှတာမဟုတ်ဘူး.. ခုတလောတော့ ဘာကြောင့်ရယ်မသိ ပြင်ပြင်ဆင်ဆင်လေး နေချင်မိတယ်.. ဘလော့ဖတ်ရင်လဲ သနပ်ခါးမေလေးမြတ်ကြည်တို့ ညီမကန်ဒီလေးတို့ရဲ့ အလှပြင်နည်းလေးတွေကို စိတ်ဝင်တစားဖတ်မိနေတယ်.. လက်သည်းအလှဆိုးနည်းလေးတွေတင်တတ်နဲ့ မဘေဘီဆီကိုလဲ ခဏခဏရောက်မိနေတယ်.. ခုတလော အလှပြင်ဖြစ်နေတော့ ယောက်ျားကပြောတယ်.. အိမ်အိုလို့ကျားကန်တဲ့သဘောလားတဲ့.. ဘာရမလဲ နှုတ်ခမ်းထော်ပြီး မျက်စောင်းပစ်ထိုးလိုက်တယ်.. ချော့စမ်း..

ကျွန်မရဲ့ ၀ါသနာလေးများ

ကျွန်မက ငယ်ငယ်လေးကတည်းက လက်မှုပညာကို ၀ါသနာပါပါတယ်.. လေးတန်းကျောင်းသူလောက်မှာ သိုးမွှေးတချောင်းထိုး ထိုးတတ်နေပါပြီ.. လက်ကိုင်ပုဝါအနားလေးတွေ ခေါင်းစီးကွင်းလေးတွေ ကလေးဦးထုပ်လေးတွေ ထိုးတတ်ပါတယ်.. နှစ်ချောင်းထိုးကတော့ အခြေခံလောက်ပဲထိုးတတ်ပြီး အထည်ဖြစ်အောင် မထိုးတတ်ပါဘူး.. အထက်တန်းလောက်ရောက်တော့ ပန်းထိုးတတ်လာပါတယ်.. ပိတ်စအဖြူပေါ်မှာ ရောင်စုံချည်လေးတွေနဲ့ အပ်ချုပ်အပ်နဲ့ထိုးတာပေါ့.. မျက်လုံးကိုအရမ်းအားစိုက်ရတာမို့ နောက်ပိုင်းလုံးဝမထိုးဖြစ်တော့ပါဘူး.. မှော်ဘီမှာကျောင်းတက်နေတုန်းကကျတော့ ချည်အိတ်တွေ ကတ်အိတ်တွေထိုးပါတယ်.. ချည်အိတ်က ငါးဖမ်းပိုက်ကြိုးတွေကို ရောင်စုံဆိုးထားတဲ့ချည်နဲ့ အထုံးလေးတွေချည်ပြီး ထိုးရတာပါ.. ချည်တွေကို သိမ်ကြီးစျေးမှာဝယ်ရတယ်.. ချည်ကြိုးတွေကကြမ်းတော့ လက်တွေတောင်ပေါက်ရောပဲ.. စိတ်ကူးကောင်းရင်ကောင်းသလို ပုံဖော်လို့ရတာမို့ တခါတလေဆို ပုံစံလေးတွေစဉ်းစားရင် ကားမှတ်တိုင်တောင်ကျော်သွားတဲ့အထိပဲ.. ကတ်အိတ်ကတော့ ပလတ်စတစ်ကတ်လေးတွေမှာ နိုင်လွန်ချည်နဲ့ ပန်းပုံလေးတွေဖော်ထိုးရတာပါ.. နိုင်လွန်ချည်က အရောင်လေးတွေစိုပြီး လှလွန်းတော့ ကတ်အိတ်လေးတွေကို လူတိုင်းသဘောကျကြပါတယ်.. အဒေါ်တွေကို တယောက်တလုံး ထိုးပေးပြီးတော့ ကတ်အိတ်ထိုးရတာ ငြီးငွေ့သွားလို့ ကိုယ့်အတွက်တောင် မထိုးဖြစ်တော့ပါဘူး..

နောက်ထပ် ကျွန်မရဲ့ဝါသနာကတော့ အချက်အပြုတ်ပေါ့.. စားမယ့်သူသာရှိလို့ကတော့ မီးဖိုထဲကမထွက်စတမ်းကို ချက်နေချင်တော့တာပဲ.. အစားအစာအသစ်အဆန်းတွေ ထွင်ပြီးချက်ရတာကိုလဲ သိပ်ပျော်တယ်.. အရမ်းစားကောင်းတာလဲရှိသလို ဘာအရသာကြီးမှန်းမသိလို့ သွန်ပစ်လိုက်ရတာလဲ ရှိသပေါ့လေ.. စားကောင်းတာကများပါတယ်.. အမေဖက်ကအဖွားဆီက ရခိုင်ဟင်းချက်နည်းလေးတွေရယ် အဖေဖက်ကအဖွားဆီက မော်လမြိုင်ချက်လေးတွေရယ်နဲ့တင် တော်ဟုတ်နေပြီမို့လား.. အကျွမ်းကျင်ဆုံးကတော့ အသုပ်ပါပဲ.. ကျွန်မမို့ ဘာပဲသုပ်လိုက်လိုက် အရမ်းစားကောင်းတယ်လို့ လူတိုင်းပြောကြတယ်.. ရခိုင်သုပ်လား ဗမာသုပ်လား ဘက်စုံကျွမ်းပဲနော်..

စာဖတ်ဝါသနာပါတဲ့ကျွန်မက စာရေးချင်တာလဲ ဆန်းတော့မဆန်းဘူးပေါ့.. ကဗျာတွေ စာအတိုအစလေးတွေ သိပ်ရေးချင်တာ.. ကိုယ်ရေးတဲ့စာကို ကောင်းတယ်များပြောလို့ကတော့ ပါးစပ်ကိုစေ့မရတော့ဘူး.. ကဗျာရေးတာကတော့ မူလတန်းကတည်းက.. လေးလုံးစပ်ကဗျာလေးတွေကို ကာရံအကျိုးကျိုးအပဲ့ပဲ့နဲ့ ရေးထားတာမှမနည်းမနော.. ရင်ခုန်တတ်တဲ့အရွယ်ရောက်လာတော့ အချစ်ကဗျာတွေပေါ့.. အရွယ်လေးရလာတာနဲ့အမျှ ရင့်ကျက်ခြင်းကိုဖော်ဆောင်တဲ့ ကဗျာလေးတွေ ဖန်တီးဖြစ်လာတယ်.. ကဗျာအဟောင်းလေးတွေကို ပြန်ဖတ်တိုင်း အတိတ်ရဲကအရိပ်လေးတွေ ပြန်ထင်ဟပ်လာတတ်လို့ ကဗျာဟောင်းလေးတွေကို ပြန်ဖတ်ရင်း အတွေးနယ်ချဲ့ရတာကိုလဲ ကျွန်မသိပ်ကြိုက်တယ်..

ကျွန်မရဲ့နောက်ဝါသနာတခုကတော့ ဆံပင်အလှပြင်ခြင်းပါပဲ.. ကျစ်စာမြီးမျိုးစုံကျစ်ရတာ ဆံထုံးလေးတွေထုံးရတာ အရမ်းဝါသနာပါပါတယ်.. ကိုယ်တိုင်က ဆံပင်သိပ်မကောင်းတော့ သူများတွေကိုပဲ လုပ်ပေးဖြစ်ပါတယ်.. အဆောင်မှာနေတုန်းက မနက်မနက်ဆို ဆံပင်ပြင်မယ့်သူတွေ ကျွန်မအခန်းရှေ့ စည်ကားနေတတ်တာလေ.. အဒေါ်တွေ မင်္ဂလာဆောင်သွားမယ်ဆိုရင်လဲ ဆံထုံးပုံစံမျိုးစံ ထုံးပေးရတတ်တာ ကျွန်မပဲပေါ့.. ကိုယ့်ဝါသနာမို့ စိတ်ပါလက်ပါနဲ့ ဆံထုံးနဲ့လိုက်ဖက်မယ့် ပန်းလေးတွေတောင် တကူးတကရှာပေးသေးတယ်.. ကိုယ်တိုင်ကတော့ ခရေပန်းကလွဲရင် ဘာပန်းမှမပန်တတ်တဲ့သူ..

အပင်စိုက်တာကိုလဲ ကျွန်မ ၀ါသနာပါပါသေးတယ်.. ကိုယ်စိုက်ထားတဲ့အပင်လေးက အသီးအပွင့်တွေ ဝေနေပြီဆို ဖြစ်ပေါ်လာရတဲ့ပီတိက ဘာနဲ့မှမလဲနိုင်ဘူးမို့လား.. မှတ်မှတ်ရရ အများကြီးစိုက်ဖူးတာကတော့ ကစ်မီကွစ်လို့ခေါ်တဲ့ ဆူးများနဲ့ပန်းကလေးတွေပါပဲ.. သဲနဲ့ဖွဲပြာကို ဆတူရောပြီးစိုက်ရင် အပင်အရမ်းဖြစ်ပြီး အပွင့်အကြီးကြီးတွေပွင့်ပါတယ်.. တခိုင်တည်းမှာ ၁၆ပွင့်ကနေ ၂၄ပွင့်အထိပွင့်တယ်လေ.. မုန်လာ မုန်းညင်းစတဲ့ စားပင်လေးတွေရယ်.. ဗူး ခရမ်းစတဲ့ သီးပင်လေးတွေရယ်လဲ စိုက်ဖူးတယ်.. ကိုယ့်အပင်က အသီးအရွက်တွေနဲ့ ချက်တဲ့ဟင်းကမှ ပိုချိုတယ်ထင်တတ်တာ လူ့သဘာဝပဲလေ.. လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်မို့လား..

ခုတလော အကောင်အထည်အဖော်ဖြစ်ဆုံး ကျွန်မရဲ့ဝါသနာကတော့ သီချင်းဆိုတာပေါ့.. တနေ့တနေ့ singforyou.net မှာ သီချင်းတွေဆို အသံတွေသွင်းနေဖြစ်တယ်.. ပထမတော့ အလကားရတဲ့အမှတ်လေးတွေနဲ့ပေါ့.. နောက်တော့ အားမရတော့လို့ Gold Plan ၀ယ်ပြီး အားရပါးရဆိုနေပါတယ်.. အလုပ်ကနေ အိမ်ပြန်ရောက်တာနဲ့ အိမ်အလုပ်တွေ ကမန်းကတမ်းလုပ်ပြီးရင် အခန်းတံခါးပိတ် အဲကွန်းဖွင့်ပြီး.. ဟုတ်ကဲ့.. မြူးမြူး အသံသွင်းနေပါသည်ရှင်..

(ရုံးကနေ ပို့စ်တင်ချင်လို့ တင်လိုက်တာ ယူကျုမရလို့ သီချင်းလေးတွေ အမြည်းမပေးရသေးဘူး.. ညကျမှတင်လိုက်မယ်.. ဆက်ဆက်လာနားထောင်လှည့်နော်.. )

ဘယ်တော့လဲ

စလုံးကို စရောက်တယ်ဆိုကတည်းက ဒီမှာပဲ တသက်လုံးနေလိုက်တော့မယ်လို့ တခါမှမတွေးခဲ့ဖူးတာအမှန်ပဲ.. တနေ့နေ့တော့ ကိုယ့်မြေကိုယ့်ရေမှာ ကိုယ့်ဆွေမျိုးတွေနဲ့ သိုက်သိုက်ဝန်းဝန်း ပြန်နေမယ်ဆိုတဲ့အတွေးပဲ တချိန်လုံးကြီးစိုးနေခဲ့တာလေ.. အိမ်ဆိုတဲ့စကားလုံးကြားတိုင်း မခမ်းနားမကြီးကျယ်တဲ့ မီးမှန်မှန်မလာတဲ့အရပ်က အိမ်အိုလေးကိုပဲ မျက်လုံးထဲမြင်နေတတ်တာမို့လား.. ရုပ်ဝတ္ထုတွေဘယ်လောက်ပဲ ပြည့်စုံနေပါစေ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ ခေါင်းပါးလွန်းတဲ့ ဒီမြို့မှာ ကျွန်မ မပျော်ဘူး.. မိုးလင်းကနေမိုးချုပ် စက်ရုပ်တွေလို ရုန်းကန်လှုပ်ရှားနေရတော့ ဘဝက လူမဆန်တော့သလိုပဲ.. ငွေကြောင့်သာမဟုတ်ရင် ဒီမြို့မှာ တစ်မိနစ်လေးတောင် ကျွန်မဆက်မနေချင်တော့ဘူး..

ရင်းနှီးတဲ့ မိတ်ဆွေသူငယ်ချင်းတွေနဲ့တောင် တွေ့ဖို့ဆုံဖို့ စကားတွေပြောဖို့ အချိန်ဆိုတာရှားပါးလွန်းတယ်.. ဂျီတော့မှာပဲ ပြောကြ ဖဘမှာပဲတွေ့ကြ အတုအယောင်လောကထဲမှာပဲ ပျော်နေကြရတဲ့ဘဝမျိုးကို သိပ်ငြီးငွေ့မိတယ်.. ကိုယ့်မြေမှာတုန်းက မိသားစုတမျှ ရင်းနှီးနွေးထွေးတဲ့ အိမ်နီးချင်းတွေရှိတဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်မျိုးမှာ ကြီးပြင်းခဲ့ရတဲ့ကျွန်မအတွက် အချိန်တိုင်းတံခါးတွေပိတ်ထားပြီး ဘယ်လိုလူမျိုးတွေနေလဲဆိုတာတောင် မသိနိုင်တဲ့ အိမ်နီးချင်းမျိုးတွေနဲ့ နေသားကိုမကျနိုင်ဘူး..

မီးဆိုတာ ခလုတ်နှိပ်ရင်ရတယ်.. ရေဆိုတာ ဘုံဘိုင်ခေါင်းကလာတာ.. ဆိုတာလောက်ပဲ သိထားတဲ့လူမျိုးတွေနဲ့ ပြောဆိုဆက်ဆံလုပ်ကိုင်နေရတာ တခါတလေကျတော့ သိပ်စိတ်ပျက်ဖို့ကောင်းတယ်.. မီးပျက်သွားရင် ရေပျက်သွားရင် အဆင်ပြေအောင်ဖြေရှင်းရမယ့်အစား ကွန်ပလိန်းတက်လိုက်ဖို့ကိုသာ စိတ်ဝင်စားတတ်တဲ့သူတွေနဲ့ ကျွန်မဘယ်လိုမှ သဟဇာတမဖြစ်နိုင်သလို.. ကိုယ့်အကြောင်းကိစ္စထက် သူများအကြောင်းကို ပိုပြီးစိတ်ဝင်စားတတ်တဲ့ စကားတင်းမျိုးစုံပြောတတ်တဲ့ လူတန်းစားတွေနဲ့ ဆက်ဆံရတာ ဘယ်လိုမှအံမဝင်ဘူး..

ဟိုးတုန်းက လွတ်လပ်ပေါ့ပါးစွာနဲ့ ပျော်ဖူးတဲ့အချိန်တွေကို ခဏခဏ အိပ်မက်မက်နေမိတယ်.. သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှာထိုင်ရင်း နှစ်သက်မိတဲ့ သီချင်းတွေအကြောင်း ကဗျာတွေအကြောင်း စာအုပ်တွေအကြောင်း မမောနိုင်မပန်းနိုင်ပြောရင်း နေဝင်ချိန်တွေကို အတူတူကုန်ဆုံးခဲ့ကြဖူးတယ်.. မနက်မိုးလင်းတိုင်း ပဲပြုတ်သည်ရဲ့အသံနဲ့ နိုးထခဲ့ဖူးတဲ့ မနက်ခင်းလေးများစွာကိုလဲ ပိုင်ဆိုင်ဖူးခဲ့တယ်.. နေ့လည်နေ့ခင်းတွေမှာ သရက်ပင်အောက်ထိုင်ရင်း အိမ်နီးချင်းမိတ်ဆွေတွေနဲ့အတူ သရက်သီးစိမ်းတွေကို ငံပြာရည်နဲ့တို့စားခဲ့ဖူးတယ်.. ရုပ်ဝတ္ထုတွေ မပြည့်စုံပေမယ့် ရင်းနှီးနွေးထွေးတဲ့ ဆက်ဆံရေးက ပျော်စရာလေးတွေ ဖန်တီးပေးနိုင်ခဲ့တယ်လေ..

ကျွန်မအချစ်ဆုံး သားလေးနဲ့ခွဲနေရတော့ အိမ်ပြန်ချင်စိတ်က ပိုပြီးတော့ကြီးစိုးလာတယ်.. မောင်ကလဲ စလုံးမှာမပျော်တဲ့သူမို့ အိမ်ပြန်မယ့်အကြောင်း ပြောဖြစ်တဲ့အခါတိုင်း ၂ယောက်သားမျက်ဝန်းမှာ အရောင်တွေတလက်လက်ပေါ့.. မောင်က ကျွန်မထက်တောင် ပိုပြီးအိမ်ပြန်ချင်နေတဲ့သူ.. တလောက သူ့ ပါ့စ်သက်တမ်းတိုးတော့ ၃နှစ်ရတယ်.. အဲဒါကုန်ရင် ထပ်မတိုးချင်တော့ဘူးတဲ့.. သူအိမ်ပြန်ပါရစေတော့တဲ့.. ရန်ကုန်မှာပဲ စီးပွားရေးတခုခုလုပ်ချင်တယ်တဲ့လေ.. ကျွန်မ မောင့်ကို မောင်နေချင်တဲ့နေရာမှာပဲ နေစေချင်ပါတယ်.. တကယ်တမ်းကျတော့ ကျွန်မကိုယ်တိုင်လဲ မနေချင်တဲ့အရပ်မှာ နေနေရသူမို့လား.. သေသေချာချာစဉ်းစားပြန်တော့ ရန်ကုန်မှာ တကယ်လို့ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းက အဆင်မပြေဘူဆိုရင် သားလေးအတွက် လိုအပ်တာတွေအပြည့်အဝ ဖန်တီးမပေးနိုင်မှာ စိုးရိမ်မိတယ်.. ကိုယ်တွေချည်းဆို အကြောင်းမဟုတ်ဘူးလေ.. ရသလောက်လေးနဲ့ ဖြစ်သလိုဖြတ်သန်းလို့ရပါရဲ့.. သားလေးအတွက်ကျတော့ မိဘတို့ရဲ့ထုံးစံအတိုင်း အကောင်းဆုံးဆိုတာတွေကိုပဲ ပေးချင်တာမို့လား..

မောင့်အတွက်စဉ်းစားမိတော့လဲ စိတ်မကောင်းဘူး.. ကျွန်မကြောင့်သာ သူက စလုံးကိုရောက်လာရတယ်.. သူမပျော်တဲ့နေရာမှာ သူမလုပ်ချင်တာတွေ လုပ်နေရတာမို့လား.. အဲလိုဆိုတော့ ကျွန်မလဲ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်.. မောင်က ပြန်ချင်တယ်ဆိုလဲ ပြန်ပါစေတော့.. ကျွန်မကတော့ ရန်ကုန်မှာ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းလေးတစ်ခု အခြေကျမှပဲ ပြန်တော့မယ်လို့.. စလုံးကိုရောက်လာတယ်ဆိုကတည်းက မေမေနဲ့တူတူနေခဲ့ရတာ ခုကျတော့လဲ မောင်နဲ့တူတူလေ.. မောင်ပြန်သွားရင် တယောက်တည်းနေရမှာမို့ အစပိုင်းတော့ ကျွန်မအတွက် သိပ်ကိုခက်ခဲမှာပေါ့.. ဖြစ်အောင်တော့ လုပ်ရမှာပေါ့လေ..

အိမ်ထောင်တစ်ခုမှာ အမေဆိုတဲ့နေရာက အခက်ခဲဆုံးပါလားဆိုတာ ပိုသဘောပေါက်လာမိတယ်.. ကျွန်မမေမေတုန်းကလဲ ဖေဖေကျန်းမာရေးမကောင်းတော့တဲ့အချိန်မှာ သားသမီးတွေအတွက် စလုံးကိုတယောက်တည်းရောက်လာပြီး ၁၅နှစ်လုံးလုံး ရုန်းကန်ခဲ့ရတာမို့လား.. ကျွန်မလဲ လုပ်နိုင်ရမှာပေါ့.. ကျွန်မစလုံးကိုရောက်တာ နောက်နှစ်ဆန်းဆို ၅ နှစ်ရှိပြီ.. အသက်၂၅နှစ်တုန်းကလာခဲ့တာမို့ ခု အသက်၃၀တောင်ပြည့်တော့မယ်.. နောက်ထပ်ဘယ်နှနှစ်လောက်များ ဆက်နေရဦးမယ်မသိဘူး.. ဘယ်အသက်အရွယ်ထိ အသက်ရှင်နေရဦးမလဲဆိုတာတောင် မသေချာတဲ့ဘဝထဲမှာ ဖြစ်နိုင်မယ်ဆိုရင်တော့ သိချင်ပါရဲ့.. ကျွန်မအတွက်.. အိမ်ပြန်ချိန်ဆိုတာ.. ဘယ်တော့လဲ.. လို့..

နင်နဲ့ငါ

ဆန်းတော့မဆန်းဘူး

ဒါပေမယ့်.. ထူးတယ်..

ရူးတယ်လို့တော့ မသတ်မှတ်ပါနဲ့

ရက်စက်ခဲ့တာလဲ

ကြာပဲကြာလှပေါ့..

မမေ့ချင်ပါဘူး..

မုန်းဖို့လဲ မကြိုးစားခဲ့တာယုံ..

ပုံပေးထားခဲ့တဲ့အချစ်တွေအတွက်

ခပ်စပ်စပ်ရိုက်ချက်လေးနဲ့

နာကျင်မှုတွေပေးခဲ့သူက

ခုတော့လဲ..

သူမဟုတ်သလိုပါပဲလား..

ချစ်သူရေ..

နင့်အတွက်ငါက

လွတ်တဲ့ငါးမို့ကြီးသတဲ့လား..

အရူးမလုပ်ချင်စမ်းနဲ့ကွယ်..

နင့်အတွက်ဆို

အလိုလိုအဆင်သင့်ဖြစ်နေချင်တတ်တာ

နင်အသိပဲမဟုတ်လား..

ငါ..

သတ္တိရှိပါတယ်..

မိုက်ရူးရဲတော့မဖြစ်ချင်ဘူး..

တနေ့နေ့ပေါ့ကွယ်..

နင်တည့်တည့်သာလျှောက်လာခဲ့..

လုံးနေတဲ့ကမ္ဘာကြီးရဲ့တနေရာမှာ..

ငါတို့..

မျက်နှာချင်းဆိုင်..

ပြန်ဆုံဖြစ်ဦးမှာပါ..

ပွင့်မြူးဇင်

၂၁.၁၀.၂၀၁၁

သို့.. ဖေဖေ

ဖေဖေ...

အချိန်တွေကုန်သွားတာ သိပ်မြန်တာပဲ ဖေဖေရယ်.. လာမယ့်၁၂ရက်နေ့က သီတင်းကျွတ်လပြည့်တဲ့.. အဖွားတို့အိမ်ကြီးမှာ မိသားစုကန်တော့ပွဲ လုပ်ကြမယ်တဲ့လေ.. လွန်ခဲ့တဲ့၃နှစ်တုန်းက အဲဒီမိသားစုကန်တော့ပွဲမှာ ဖေဖေရှိနေခဲ့သေးတယ်နော်.. သမီးက ဖုန်းထဲကနေ ကန်တော့ပါတယ်ပြောတော့ ဆုတွေတသီကြီး ဖေဖေပေးခဲ့သေးတယ်.. နောက်၂ပါတ်လောက်အကြာမှာတော့ ဖေဖေက သမီးတို့ကိုစိတ်ချလက်ချ မျက်ကွယ်ပြုသွားခဲ့တော့တာလေ..

နှစ်ရှည်လများ ဖေဖေခံစားနေခဲ့ရတဲ့ အနာရောဂါတွေက လွတ်မြောက်သွားတာပဲ ရယ်လို့ သမီးတို့ ကြိုးစားပြီး ဖြေသိမ့်ခဲ့ပါတယ်ဖေဖေ.. စိတ်သဘောထားကောင်းပြီး သူတပါးအပေါ် အကောင်းပဲမြင်တတ်တဲ့ဖေဖေက ကောင်းရာမွန်ရာ ဘုံဘဝကိုပဲ ရောက်နေမယ်ဆိုတာ သမီးယုံကြည်ပါတယ်.. ခုဆို ဖေဖေ့ရဲ့သားသမီးတွေ ဖေဖေဖြစ်စေချင်တဲ့ဘဝမျိုးမှာ ကိုယ်စီရပ်တည်နေနိုင်ကြပြီမို့ ဖေဖေကျေနပ်နေလိမ့်မယ်လို့ မျှော်လင့်မိပါရဲ့ဖေဖေရယ်..

သုံးနှစ်ဆိုတဲ့အချိန်က ဘာမှမကြာလိုက်သလိုပဲ.. ခုတော့ သမီးလဲ မိဘဆိုတဲ့နေရာကို ရောက်နေခဲ့ပြီဖေဖေ.. ဖေဖေမတွေ့ဖူးလိုက်တဲ့ ဖေဖေ့ရဲ့မြေးဦး သမီးရဲ့တစ်ဦးတည်းသောချစ်သားလေးတောင် စကားတွေတော်တော်တတ်နေပြီပေါ့.. ဖေဖေ့ကို သားလေးကသိပါတယ်.. ဖေဖေ့ပုံပြရင် ဖိုးဖိုးဦးလွှမ်းမိုးဇင်လို့ သူပြောတတ်တယ်.. သူကလေးက ဖေဖေ့လိုပဲ ဉာဏ်သိပ်ကောင်းတယ်ဖေဖေ.. ဖေဖေနဲ့မတူတာက သူစကားသိပ်များတယ်.. ဖေဖေကတော့ မလိုအပ်ပဲ ဘာစကားမှသိပ်မပြောသူမို့လား..

ဖေဖေနဲ့အတူတူ ညနက်ကြီးထိ ဘောလုံးပွဲစောင့်ကြည့်ကြပြီး ဖေဖေကြော်ကျွေးတဲ့ ညလယ်စာထမင်းကြော်လေးကို အလုအယက်စားခဲ့ကြဖူးတဲ့ ညလေးများစွာကိုလဲ သမီးသိပ်လွမ်းတယ်.. အိပ်ယာဝင်နောက်ကျလို့ ဖေဖေအိပ်ယာထတဲ့တိုင် သမီးတို့မနိုးသေးလို့ အိမ်ပေါ်ထပ်ကြမ်းခင်းကို အောက်ထပ်ကနေ တုတ်ကောက်နဲ့လှမ်းထိုးပြီး နှိုးတတ်တဲ့ဖေဖေ့ကို သမီးသိပ်လွမ်းတာပေါ့.. ခုလဲ သမီးလေ.. မနက်စောစောတိုင်း ဖေဖေရွတ်လေ့ရှိတဲ့ ဘုရားစာတွေကိုနားထောင်ပြီး ဆုံးသွားရင်သာဓုလိုက်ခေါ်ချင်မိသေးတယ် ဖေဖေရယ်..

သီချင်းတွေကိုနှစ်သက်တဲ့ဖေဖေက သားသမီးတွေ သီချင်းဆိုကြပြီဆို ပြုံးပြီးနားထောင်နေတတ်တယ်.. ဖေဖေ့လက်တွေ ဂစ်တာတီးနိုင်တဲ့အခြေအနေတုန်းက ဖေဖေတီးပြဆိုပြတတ်တဲ့ ဂျိန်းဖောသီချင်းလေးလဲ မှတ်မိနေသေးတယ်.. ကဗျာကို သီချင်းလိုလုပ်ပြီး ကျက်ခဲ့ကြတယ်ဆိုလားပဲ.. နေအရုဏ်အောင်လံစိုက်တော့ ခြေအစုံတောင်ယံတဝိုက်မှာ ဒေါင်းမရေ ကလိုက်ချင်သေး ဆိုတဲ့သီချင်းလေးလေ.. ခောတ်မီတဲ့ဖေဖေက သမီးတို့နဲ့အတူ ဖြူဖြူကျော်သိန်းတို့ လေးဖြူတို့ကိုတောင် ကြိုက်ခဲ့သေးတာနော်..

ဖေဖေရေ.. ညီမလေးရောမောင်လေးရော အိမ်ထောင်တွေအသီးသီးကျကုန်ကြပြီ.. သူတို့တွေလဲ ကိုယ်စီ အောင်မြင်တဲ့ဘဝတွေ ပိုင်ဆိုင်ထားကြပါရဲ့.. မေမေကတော့ သူ့မြေးလေးနဲ့အတူ ရန်ကုန်မှာပြန်နေတယ်လေ.. ဖေဖေသိတဲ့အတိုင်း အလုပ်မလုပ်ရရင် မနေနိုင်သူမို့ ခုထိတောင် ဟိုဟိုဒီဒီ ၀င်ငွေရတဲ့အလုပ်လေးတွေ လုပ်နေတုန်းပေါ့.. ဘောင်ဘောင်ကြီးရယ်.. ဖွားလေးသန်းရယ် ဘဘမျိုးရယ်လဲ ဖေဖေ့လိုပဲ အားလုံးကို မျက်ကွယ်ပြုသွားခဲ့ကြပြီ.. အဖွားကတော့ ခုထိကျန်းကျန်းမာမာပဲဖေဖေ.. ဧပြီတုန်းကတောင် သမီးဆီကို လာလည်သေးတယ်.. ကြီးကြီးသက်နဲ့တူတူပေါ့.. အားလုံးလဲ အဆင်ပြေကြပါတယ်ဖေဖေ.. သမီးတို့လဲ ဖေဖေမရှိတာကလွဲလို့ ပြည့်စုံပါရဲ့..

ခုသမီးရောက်နေတဲ့အခြေအနေကို သမီးကျေနပ်ပါတယ်.. သမီးကိုချစ်တဲ့ခင်ပွန်းရယ်.. ချစ်စရာကောင်းတဲ့သားလေးရယ်.. အဆင်ပြေတဲ့အလုပ်လေးတခုရယ်.. နေပျော်ပါရဲ့ဖေဖေရယ်.. တခါတလေ သိပ်အိမ်ပြန်ချင်တတ်တာကလွဲလို့ သားသားနဲ့ခွဲပြီးနေရတာကလွဲလို့ စရိုက်မတူ ဘာသာမတူသူတွေနဲ့ သဘောထားကွဲလွဲရတဲ့အခါ စိတ်တိုရတာကလွဲလို့ သမီးအဆင်ပြေပါတယ်.. ရွက်ကျပင်ပေါက်လိုမျိုး ရောက်လေရာမှာ နေတတ်ပျော်တတ်အောင် သမီးအတတ်နိုင်ဆုံး ကြိုးစားနေပါတယ်..

လာမယ့်၂၈ရက်နေ့ဆို ဖေဖေဆုံးတာ ၃နှစ်ပြည့်ပြီနော်.. သမီးဖေဖေ့အတွက် ကုသိုလ်ကောင်းမှုလေးတွေ တတ်နိုင်သလောက်လုပ်ပေးချင်လို့ ဘုန်းကြီးဆွမ်းကပ်မယ်လို့ စီစဉ်ထားတယ်ဖေဖေ.. ဖေဖေကြိုက်တဲ့ဟင်းလေးတွေချက်ပြီး သမီးဆွမ်းကပ်မယ်လေ.. ဖေဖေ့အတွက်အမျှဝေတဲ့အခါ ရောက်လေရာအရပ်ကနေ ဖေဖေ ၀မ်းမြောက်ဝမ်းသာ သာဓုခေါ်ပေးပါနော်..

သမီး ဖေဖေ့ကို သိပ်ချစ်ပါတယ်ဖေဖေ..

ဖေဖေ့ရဲ့

သမီးကြီး

ကျွန်မချစ်သော

ကျွန်မ လရောင်ကိုချစ်သည်.. လသာတဲ့ညတွေဆို အလိုလိုပျော်နေတတ်တာ ကျွန်မပေါ့.. ငယ်ငယ်ကတည်းက ကျွန်မအိပ်ယာကို ပြတင်းပေါက်ဘေးမှာပဲ အမြဲရအောင်ထားတတ်တယ်.. လသာတဲ့ညတွေတိုင်း လမင်းကိုကြည့်ရင်း အိပ်ပျော်သွားရတာကို ကျွန်မအရမ်းကြိုက်တာပေါ့.. အိပ်မက်ထဲမှာတောင် လမင်းရဲ့အလင်းအောက် လမ်းလျှောက်ချင်လျှောက်နေတတ်သေးတယ်.. လပြည့်ညရဲ့လမင်းကြီးကိုသာမက လခြမ်းကွေးကွေးလေးကိုတောင် ကျွန်မသိပ်ချစ်တတ်သည်လေ..

ကျွန်မ စာအုပ်တွေကိုချစ်သည်.. စာလုံးပေါင်းပြီး ဖတ်တတ်တဲ့အရွယ်ကတည်းက စာအုပ်တွေက ကျွန်မရဲ့အဖော်ဖြစ်ခဲ့သည်.. ကာတွန်းဆရာပေါင်းစုံရဲ့ ကာတွန်းစာအုပ်တွေ တေဇ မိုးသောက်ပန်းတွေနဲ့အတူ ကျွန်မကြီးပြင်းခဲ့ရသည်.. အသက်အရွယ်ကိုလိုက်ပြီး စာအုပ်မျိုးစုံနေအောင် ကျွန်မ ဖတ်ခဲ့သည်.. မြန်မာစာပေကိုချစ်မြတ်နိုးသူမို့ တစ်ဦးတည်းသောသားလေးကို မြန်မာစာမတတ်မှာ မြန်မာစာအုပ်တွေမဖတ်နိုင်မှာ သိပ်စိုးရိမ်သူက ကျွန်မပေါ့.. ပွင့်မြူးဇင်ရဲ့သားက မြန်မာစာမတတ်ဘူးဆိုတာ လုံးဝမဖြစ်စေရဘူး လို့ ဆုံးဖြတ်ထားပါတယ်..

ကျွန်မ ခရေပန်းကိုချစ်သည်.. ချစ်ပေမယ့် ပန်းပန်ရတာသိပ်မကြိုက်လို့ သိပ်တော့ မပန်ဖြစ်ဘူး.. ခရေရနံ့က ကျွန်မရဲ့စိတ်ကို ကြည်လင်စေတာအမှန်ပဲ.. နွမ်းခြောက်သွားတာတောင် ရနံ့မပျယ်တဲ့ ခရေပွင့်သေးသေးလေးတွေကို ဘယ်လိုချစ်မှန်းကိုမသိ.. ခရေပန်းခြောက်လေးတွေကို သနပ်ခါးထဲ ရောသွေးပြီး လိမ်းရတာကိုလဲ ကျွန်မကြိုက်တယ်.. အဲ တယောက်သောသူပေးဖူးတဲ့ ခရေပန်းကုံးလေးကတော့ ချွင်းချက်ပေါ့.. ခြေမပစ်ရက်လို့ ခုထိသိမ်းထားတုန်း.. ခုထိလဲမွှေးနေတုန်းလေ..

ကျွန်မ မိုးရေစက်တွေကိုချစ်သည်.. မိုးတွေသည်းသည်းမည်းမည်းရွာရင် ကျွန်မအရမ်းပျော်တယ်.. မိုးရေထဲမှာလမ်းလျှောက်ရင်း မျက်နှာကို မိုးစက်တွေတိုက်ရိုက်ကျလာတဲ့ ခံစားမှုမျိုးကို ကျွန်မသိပ်ကြိုက်တယ်.. ကလေးဘဝတုန်းကတော့ မိုးရေချိုးရင်း ပြေးလွှားဆော့တာပေါ့.. အသည်းကွဲတတ်တဲ့အရွယ်ရောက်တော့ မိုးနဲ့အတူငိုဖူးတယ်.. ခုကျတော့လဲ မိုးရွာတာထိုင်ကြည့်ရင်း ဘာကိုမှန်းမသိလွမ်းရင်းပေါ့..

ကျွန်မ ကဗျာတွေကိုချစ်သည်.. ကလေးကဗျာလေးတွေကစလို့ ခုခောတ်မော်ဒန်ကဗျာတွေအထိ ကျွန်မနှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ရှိလှသည်.. ကဗျာတွေဖန်တီးရတာလဲ သိပ်ကြိုက်တယ်.. တခုခု စိတ်ထဲမှာရှုပ်နေတာဖြစ်ဖြစ် ခံစားနေရတာကိုဖြစ်ဖြစ် ကဗျာတပုဒ်အနေနဲ့ စာမျက်နှာပေါ်သွန်ချခွင့်ရရင် ကျွန်မစိတ်ထဲပေါ့သွားတတ်သည်.. ကျွန်မရဲ့လက်တွဲဖော်ကတော့ ကျွန်မကဗျာတွေကို လုံးဝမဖတ်.. စိတ်လဲမဝင်စားဘူးလေ.. သားလေးကိုတော့ ကဗျာတွေကို ချစ်စေချင်မိသည်..

ကျွန်မ သီချင်းတွေကိုချစ်သည်.. သီချင်းဆိုနေရရင် ထမင်းမေ့ဟင်းမေ့ဆိုတာ ကျွန်မပေါ့.. စိတ်ညစ်ရင်လဲသီချင်းနားထောင် ပျော်ရင်လဲသီချင်းနားထောင်နဲ့မို့ သီချင်းတွေက ကျွန်မအတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်တာပေါ့.. ကျွန်မရေးတဲ့ကဗျာတချို့ကို သူငယ်ချင်းတယောက်က သံစဉ်တွေထည့်ပြီး သီချင်းတွေဖန်တီးဖူးကြတယ်.. ကျွန်မရဲ့သားလေးကလဲ သီချင်းတွေကိုချစ်သတဲ့.. သားသားကြီးလာရင်တော့ သီချင်းတွေတူတူဆိုခွင့် ရချင်မိသေးရဲ့..

ကျွန်မ အိပ်မက်တွေကိုချစ်သည်.. ကိုယ်ဖြစ်ချင်တာတွေ အိပ်မက်ထဲမှာဖြစ်ခွင့်ရတဲ့အခါ သိပ်ပျော်ရသလောက် ၀မ်းနည်းစရာတွေ ကြုံရတဲ့အခါလဲ ရှိတာပေါ့.. အိပ်မက်ဆိုးတွေကနေ နိုးထလာရတိုင်း အိပ်မက်ပါလား တကယ်မဟုတ်ပါလားလို့ သိလိုက်ရတဲ့ခံစားချက်လေးကိုလဲ ကျွန်မတပ်မက်တယ်.. အိပ်မက်ချိုချိုလေးတွေကနေ နိုးသွားတဲ့အခါ ခံစားရတဲ့နှမြောသလို လွမ်းသလိုလိုအသိလေးကလဲ တမျိုးချစ်စရာကောင်းနေပြန်သည်.. ဘယ်လိုအိပ်မက်မျိုးကိုမဆို ကျွန်မချစ်တတ်ပါသည်..

လရောင်ကိုချစ်သော.. စာအုပ်တွေကိုချစ်သော.. ခရေပန်းကိုချစ်သော.. မိုးရေစက်တွေကိုချစ်သော.. ကဗျာတွေကိုချစ်သော.. သီချင်းတွေကိုချစ်သော.. အိပ်မက်တွေကိုချစ်သော.. ကျွန်မကိုယ်ကျွန်မလဲ ကျွန်မသိပ်ချစ်ပါသည်.. ကျွန်မက အတ္တကြီးတတ်သူမို့လား..

ကျွန်မနှင့်နာနာဘာဝများ

ကျွန်မကို သရဲကြောက်တတ်သလားလို့မေးရင် ကြောက်တော့ကြောက်တယ်.. အရမ်းကြီးကြောက်တာတော့ မဟုတ်ဘူးလို့ ဖြေရမယ်.. သရဲတို့ ၀ိဉာဉ်တို့ ရှိတယ်ဆိုတာ ယုံပါတယ်.. သူတို့ကို ကြောက်စရာကြီးပဲရယ်လို့ သဘောမထားတာတော့အမှန်ပဲ.. တခါတလေတော့ သူတို့ကများ ကြောက်စရာပုံစံကြီးနဲ့ ခြောက်လှန့်လိုက်မလားလို့ တွေးကြောက်မိတတ်တယ်..

ကျွန်မတို့မိသားစု မြို့သစ်မှာနေတုန်းက အဲ့အိမ်ကြီးမှာ သရဲရှိတယ်တဲ့.. ဖေဖေနဲ့ ဘွားဘွားက ကျွန်မတို့ကြောက်မှာစိုးလို့ အိမ်ပြောင်းပြီးမှ ပြောပြတယ်.. အိမ်ကြီးက ၂ထပ်ပါ.. တိုက်ခံပျဉ်ထောင်အိမ်ပေါ့.. အောက်ထပ်မှာ အိပ်ခန်း၁ခန်းရှိပြီး ဖေဖေနဲ့မောင်လေးနေကြတယ်.. အပေါ်ထပ်မှာတော့ အိပ်ခန်း ၂ခန်းနဲ့ ဘုရားခန်းအကျယ်ကြီးရှိတယ်.. လှေကားကတက်သွားရင် ဘုရားခန်းကိုရောက်တယ်.. အိပ်ခန်း၂ခန်းမှာ အလယ်ကအခန်းကို အန်တီမိုးကယူထားတော့ ကျွန်မတို့ညီအစ်မက နောက်ဆုံးခန်းမှာ နေကြတယ်လေ.. အခန်းကအကျယ်ကြီး.. ကျွန်မတို့အခန်းရဲ့ အောက်တည့်တည့်က မီးဖိုချောင်..

ဖေဖေတို့ပြောပြတာက အဲ့သရဲတွေက အပေါ်ထပ်မှာပဲနေကြတယ်တဲ့.. တခါတလေများဆို ဖေဖေတယောက်တည်းရှိတဲ့အချိန် အပေါ်ထပ်မှာ ဆူညံနေအောင် ခြေသံတွေပေးတတ်တယ်တဲ့.. ဖေဖေက အိပ်မရလို့စိတ်တိုပြီး ဟေ့ကောင်တွေ သတ္တိရှိရင် အောက်ဆင်းလာခဲ့လို့ စိန်ခေါ်ရင် လှေကားကနေ တစ်ထစ်နှစ်ထစ်လောက် ဆင်းလာတဲ့ခြေသံကြားရပြီး ပြန်တက်သွားသံကြားရတယ်တဲ့.. တခါမှ အောက်ထပ်ကို ဆင်းမလာဘူး.. အဘွားကဘုရားရှိခိုးရင် ခြင်ကိုက်လို့ ဘုရားစင်ရှေ့မှာ ခြင်ထောင်လေးထောင်ပြီး ရှိခိုးတတ်တယ်.. တခါတလေ ရွတ်တဲ့ဂါထာတွေရှည်နေလို့ အချိန်တန်တဲ့တိုင် အမျှမဝေသေးရင် အပြင်ကနေ မျိုးစုံခြေသံတွေပေးနေတတ်တယ်တဲ့.. အဘွားက ငြိမ်ငြိမ်နေကြပါကွယ်.. ရွတ်လို့ဖတ်လို့ပြီးရင် အမျှဝေမှာပါလို့ ပြောလိုက်ရင်တော့ ငြိမ်သွားတတ်ကြတယ်တဲ့လေ..

တစ်ည.. အဘွားနဲ့အန်တီမိုးက ဘုရားဖူးသွားလို့ အိမ်ပေါ်ထပ်မှာ ညီအစ်မ၂ယောက်တည်း အိပ်ရတဲ့ညပေါ့.. ညလယ်လောက်ကြီး ဘုရားခန်းထဲက ကွပ်ပျစ်ပေါ်ကို တယောက်ယောက်တက်လို့ ခြေသံတွေမြည်သလို အသံတွေကြားရတာမို့ ကျွန်မနိုးလာတယ်.. ညီမလေးကလဲ နိုးလာပြီး သူလဲ ကြားတယ်တဲ့.. ကျွန်မတို့က သူခိုးဝင်တယ်ထင်လို့ သူခိုးဖမ်းမယ်ဆိုပြီး တိတ်တိတ်လေး အသံမထွက်အောင်ထပြီး ဘုရာခန်းထဲထွက်လာခဲ့တယ်.. ခြေသံတွေက ကြားနေရတုန်းပဲ.. မှောင်နဲ့မဲမဲမို့ ဘာမှမမြင်ရတာနဲ့ ဘုရားခန်းမီးကိုဖွင့်လိုက်တော့ ကွပ်ပျစ်ပေါ်မှာ ဘာမှမရှိ.. အသံတွေလဲတိတ်သွားရော.. ၀ရံတာတံခါးကြီးကပွင့်လို့.. ကျွန်မကိုယ်တိုင် ဂျက်ထိုးပြီး ပိတ်ထားတဲ့တံခါးကြီး ပွင့်နေတော့ အံ့သြတာပေါ့.. တခြံလုံးတအိမ်လုံးကို လက်နှိပ်မီးနဲ့ထိုးရှာတော့လဲ ဘာအရိပ်အရောင်မှမတွေ့.. အောက်ထပ်က ဖေဖေက လှမ်းအော်ပြောတယ်.. သမီးတို့ ဘုရားရှိခိုးအမျှဝေပြီး အိပ်ကြတော့တဲ့.. ကျွန်မတို့လဲ ဘာမှရှည်ရှည်ဝေးဝေးမတွေးတော့ပဲ ပြန်အိပ်ပစ်လိုက်တာပေါ့.. ထင်တာက သူခိုးဝင်တာလို့ပဲထင်တာ.. အိမ်ကဘာမှလဲမပျောက်တော့ ပွင့်နေတဲ့တံခါးပြန်ပိတ်ပြီး ပြန်အိပ်လိုက်တာပေါ့.. အဲ့အိမ်ကနေပြောင်းတော့မှ အဘွားကပြောပြတယ်.. အဲသလိုပဲ ဖြစ်နေကျတဲ့.. တော်လိုက်တဲ့သရဲတွေ.. တံခါးတောင်ဖွင့်တတ်တယ်..

မနေ့ညက ကျွန်မတယောက်တည်း အခန်းထဲမှာရှိနေတုန်း ကျွန်မဘေးနားက အသက်ရှုသံခပ်ပြင်းပြင်းကြားလိုက်ရတယ်.. လှည့်ကြည့်လိုက်တော့လဲ ဘယ်သူမှမရှိ.. တော်တော်ကြာကြာထိ ကြားနေရတုန်းပဲ.. ပထမတော့ ဟိုဘက်ခန်းက တယောက်ယောက်များ ဟောက်နေလားလို့ ထွက်ကြည့်သေးတယ်.. အခန်းပြင်ရောက်သွားတော့ မကြားရတော့ဘူး.. ဟိုဘက်ခန်းထဲကလူတွေလဲ မအိပ်ကြသေး.. အခန်းထဲပြန်ဝင်ပြီး ကုတင်ပေါ်ထိုင်လိုက်တာနဲ့ ပြန်ကြားရပြန်ရော.. ကိုယ့်ဘေးနားမှာ မောနေတဲ့လူတစ်ယောက် အသက်ပြင်းပြင်းရှုနေသလို အသံမျိုး.. ကျွန်မလဲသတိရလို့ ပဌာန်းရွတ်လိုက်တော့ အသံချက်ချင်းတိတ်သွားတယ်.. မဆိုးဘူး.. အဲ့သရဲက ပဌာန်းတော့ နားလည်တယ်ပေါ့.. မေ့မေ့ပျောက်ပျောက်နဲ့အိပ်လိုက်တော့လဲ ဘာအနှောက်အယှက်မှ မရှိတော့ပါဘူး.. စဉ်းစားမိတယ် မနေ့က တစ္ဆေပွဲနောက်ဆုံးညမို့ တခါးမပိတ်ခင် လျှောက်လည်နေတဲ့တကောင်ကောင် မျက်စေ့လည်ပြီး ကျွန်မဆီရောက်လာတာဖြစ်မယ်လို့.. ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ခုညတော့ အိမ်ပြန်ရောက်ရင် ပဌာန်းအကျယ်ရွတ် ပရိတ်တွေရွတ်ပြီး ပဌာန်းရေ ပရိတ်ရေနဲ့ တအိမ်လုံးလိုက်ဖြန်းလိုက်ဦးမယ်လို့..

.............

အရာရာခမ်းခြောက်သွားဖို့..

၁၀နှစ်ဆိုတာ လုံလောက်တဲ့အချိန်လား...

ပေးထားခဲ့ပါတယ်

နင်မရခဲ့ဘူးဆိုရင်တော့

အလွဲတကာ့အလွဲထဲ

ဒီတခါအလွဲဆုံးပေါ့..

နင်မရှုံးပါဘူး

မရုန်းနိုင်တာကငါ..

ဘာမှန်းမသိတဲ့ကြိုးတွေကအထပ်ထပ်နဲ့မို့

အဆုံးမသတ်နိုင်တာက

ငါကိုယ်တိုင်ပေါ့..

ဘဝလမ်းပေါ်မှာ

ဂငယ်ကွေ့ကွေ့လို့ရဖို့

ဘာအမှတ်အသားကိုရှာရမှာလဲ..

မိုးကြိုးကိုကာဖို့

ထန်းလက်ရှာသလိုများ ဖြစ်နေမလားပဲ..

ငါလား..

အသည်းကွဲနေတာမဟုတ်ဘူး

ကွဲစရာအသည်းကို မရှိတော့တာ..

ဘာလိုချင်တာလဲမမေးနဲ့

ငါ့ရင်ထဲ နင်မမြင်ရမှတော့

ဘာကိုလိုချင်ရဦးမှာတဲ့လဲ..

မနှစ်သိမ့်ပါနဲ့..

အနာစိမ်းပေါ်ကို

ပျားရည်ပဲလောင်းလောင်း အက်ဆစ်နဲ့ပဲပက်ပက်

စပ်တာကတော့စပ်မှာပဲ..

အကောင်းဆုံးကတော့ဟာ..

နင်ငါ့ကို ပစ်သာထားလိုက်...

ငါ့အတ္တနဲ့ငါ

ငါ့ဒေါသနဲ့ငါ

ငါ့သောကနဲ့ငါ

မျောချင်ရာပဲမျောနေပါရစေတော့..

အချစ်လား..

အဲဒါတော့ မမေးကြေးပေါ့..

ပွင့်မြူးဇင်

၂၄.၀၈.၂၀၁၁

သားလေးဖတ်ဖို့ (၂)

သားလေးရေ..

မေမေ့သားလေးကို မတွေ့ရတာ ၂လတောင်ကျော်ပြီ.. သူများတွေကတော့ ထင်ချင်ထင်မယ်.. ၂လပဲရှိသေးတာများလို့.. မေမေ့အတွက်တော့ ၂ကမ္ဘာအလားပေါ့သားလေးရယ်.. တနေ့တနေ့ ရုံးကပြန်ရောက်ရင် အရင်ကလို ကြိုနေမယ့်သားလေးမရှိတော့ မေမေ့ရဲ့အိမ်ပြန်ချိန်တွေက ရည်ရွယ်ချက်မဲ့ပေါ့.. သားလေးရှိတုန်းကဆို အိမ်ကိုအမြန်ဆုံးရောက်အောင် အပြေးပြန်ချင်နေခဲ့ပေမယ့် ခုတော့ ပိတ်ထားတဲ့တခါးတချပ်ကို ကိုယ်တိုင်ဖွင့်ပြီး ၀င်လိုက်ရင် လှောင်ပိတ်နေတတ်တဲ့ အခန်းတစ်ခုထဲကို မေမေလေ တော်တော်နဲ့မပြန်ချင်တတ်ဘူး.. အိမ်အလုပ်တွေလုပ်ရင်း သားလေးကို သတိမရအောင်နေပေမယ့် မရပါဘူးသားလေးရယ်..

သားလေးဖေဖေလည်း သားလေးကိုတော်တော်လွမ်းနေပြီ.. မေမေက မားမားပြောပြတဲ့ သားလေးရဲ့တိုးတက်မှုလေးတွေအကြောင်းများ ပြန်ပြောပြပြီဆို သားဖေဖေမျက်လုံးတွေကလေ အရောင်တွေကို လက်လို့.. ဖခင်တယောက်အနေနဲ့ သူ့သားလေးကို သူရဲကောင်းအဖြစ်နဲ့ ဂုဏ်ယူနေတဲ့ အမူအယာမျိုး.. သူ့သူငယ်ချင်းမိတ်ဆွေတွေကိုလဲ သားလေးအကြောင်း ကြွားရတာအမောပေါ့.. မေမေက ဖေဖေ့ကိုမေးကြည့်တယ်.. သားသားနဲ့မေမေနဲ့ ဘယ်သူ့ကိုပိုချစ်လဲလို့.. ဖေဖေက သားသားကိုပိုချစ်တယ်တဲ့.. ဟုတ်တယ်.. မေမေကလည်း သားသားကိုပဲပိုချစ်တာလေ.. သားလေးက မေမေဖေဖေတို့ရဲ့ အချစ်ဆုံးလေးပေါ့.. မေမေဖေဖေတို့ရဲ့ အနာဂါတ်က သားလေးပေါ့..

မေမေတို့ ခုချိန်မှာ သားလေးနားမနေနိုင်ပေမယ့် မေမေတို့ကြိုးစားနေသမျှဟာ သားလေးအတွက်ပေါ့.. တခါတလေကျတော့တွေးမိတယ်.. ရုပ်ဝတ္ထုတွေပြည့်စုံနေပေမယ် ့သားလေးစိတ်ထဲမှာများ ဒဏ်ရာရနေမလားလို့.. မေမေတို့ကို အနေဝေးလို့ စိမ်းသွားမှာလဲစိုးတယ်လေ.. အဲဒါတွေကြောင့် မေမေ့သားလေးဆီ နေ့တိုင်းဖုန်းဆက်နေတာပေါ့.. မာမားပြောပြလို့ သားသားလူလည်လေးအကြောင်း မေမေကြားနေရပါတယ်.. တွေ့တဲ့လူကို တည့်အောင်ပေါင်းတတ်တဲ့အကြောင်း.. သီချင်းတွေကို အရမ်းကြိုက်တဲ့အကြောင်း.. သားလေးက ရုပ်တော့ဖေဖေနဲ့ပိုတူပြီး အကျင့်လေးတွေက မေမေနဲ့ပိုတူတယ်နော်.. သားလေး၅နှစ်လောက်ရောက်ရင် ဂစ်တာတီးသင်ပေးရမယ်.. သားလေးရဲ့ ကိုကိုကြီးပြည့်ဖြိုးအောင် (သူ့ကိုယ်သူအတင်းကိုကိုကြီးလုပ်ထားတာ)ကို သင်ပေးခိုင်းရမယ်.. ခုကတည်းကတောင် လေးလေးဇော်ဂစ်တာတီးရင် လိုက်တီးနေပြီဆို.. မေမေ့သားလေးက မေမေ့လိုပဲ သီချင်းတွေကိုချစ်တယ်ဆိုလို့ မေမေ အရမ်းပျော်တာပဲသိလား.. တို့သားအမိတွေ ဂစ်တာတွေတီး သီချင်းတွေတူတူဆိုကြမယ်သားလေးရယ်...

သားလေးက သစ်သီးအစိမ်းရောင်တွေနဲ့ ဓါတ်မတည့်ဘူးဆို.. သရက်သီးစိမ်းတွေ မာလကာသီးအစိမ်းတွေတွေ့ရင် တုန်တောင်တုန်နေတယ်တဲ့.. မာမားကပြောပြတယ်.. ထူးဆန်းလိုက်တာ.. မေမေကတော့ အသားစိမ်း ငါးစိမ်းတွေကို အများကြီးမြင်ရင် တကိုယ်လုံးယားလာတတ်တာမို့လား.. စျေးထဲသွားရင် မေမေ့မှာ အသားတန်း ငါးတန်းတွေကို မြန်မြန်ဖြတ်ပြေးရတာ.. သားလေးကျတော့ အသီးတွေကို အသည်းယားတတ်သတဲ့.. ဖေဖေကတောင်ပြောနေသေးတယ်.. သားအမိတွေက တယောက်တမျိုးစီတဲ့..

တနေ့က မာမားကပြောနေတယ်.. သမီးကြီးရေ နင့်သားကို ၁၀နှစ်ပြည့်ရင် ၁၀အိမ်မှုးခန့်လိုက်တော့မယ်တဲ့.. တလမ်းလုံး သူမသိတဲ့လူလဲမရှိဘူးတဲ့.. ဟုတ်တယ်.. သားလေးက ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးသိပ်ကောင်းတာ.. လမ်းသွားရင် တွေ့သမျှလူကိုနှုတ်ဆက်.. အလာပသလာပတွေပြောနဲ့.. တတ်လဲတတ်နိုင်တဲ့ကလေး.. အရမ်းလဲစပ်စုတာပဲ.. သားလေးရှေ့မှာ စကားဆန်းတခုခုပြောမိလို့ သားလေးနားမလည်ရင် ချက်ချင်းမေးတာပဲတဲ့.. မားမား ပန်လန်လက်တယ်ဆိုတာဘာလဲလို့မေးတော့ မာမားက ပက်လက်လန်လို့ပြန်ဖြေတာကို မကျေနပ်သေးပဲ ဘာလို့ပက်လက်လန်ကို ပန်လန်လက်လို့ပြောတာလဲလို့ ဆက်မေးနေတာ မာမားတောင် ဘာဖြေရမှန်းမသိ ဖြစ်သွားသေးတယ်တဲ့.. သားသားက စပ်စုစိန်လေးပေါ့နော်..

သားလေးက သီချင်းတွေလဲဆိုတတ်နေပြီနော်.. ရွှေပုံပေါ်မှာပျော်ပါနေခြည်တဲ့ မေမေ့ကိုဆိုပြတယ်လေ.. ပြီးတော့ရှိသေးတယ်.. နှုတ်ဆက်ခဲ့ပါတယ် ကျွန်တော်ကွားတော့မယ်.. တဲ့.. သားလေးက သွား ဆိုတာကို ပီအောင်မပြောတတ်သေးတော့ ကွားတော့မယ်ဖြစ်သွားတာပေါ့.. မေမေ့မှာ ရယ်လိုက်ရတာ မျက်ရည်တောင်ထွက်တယ်..

သားလေးနဲ့မာမားကို နှစ်ကုန်ကျရင် စင်္ကာပူကိုလာလည်ဖို့ပြောတော့ သားသားကအရမ်းပျော်တယ်တဲ့.. လေယာဉ်ပေါ်ကဆင်းရင် အမ်အာတီသေးသေးလေးစီးပြီး အမ်အာတီအကြီးကြီးဆီကိုသွားမယ်.. ပြီးရင် အမ်အာတီအကြီကြီးနဲ့ ဂျူရောင်းပွိုင့်ကိုသွားမယ်.. မေမေနဲ့ဖေဖေက ဂျူရောင်းပွိုင့်မှာ စောင့်နေ.. ဂျူရောင်းပွိုင့်ကနေ ဘွန်လေးပလေ့စ်အိမ်ကို တက်ဆီနဲ့သွားကြမယ်တဲ့လေ.. လူလည်လေးက အိမ်ပြန်တဲ့လမ်းကိုပါ မှတ်မိနေသေးတယ်.. ခုမှ ၂နှစ်နဲ့၈လတောင်မရှိသေးဘူး.. သားလေးက အရမ်းကို ဉာဏ်ကောင်းတဲ့ ကလေးလေးပေါ့..

မနေ့ကဖုန်းဆက်တော့ သားလေးကပြောတယ်.. သားသားနေကောင်းဘူး ချောင်းဆိုးတယ် နှာစေးတယ်.. မိုးတွေရွာလို့.. ရာသီဥတုက ကောင်းဘူးမေမေရယ် တဲ့လေ.. မေမေ့အတွက်လဲ သားလေးမရှိတဲ့အရပ်မှာ ရာသီဥတုက ဘယ်တော့မှမကောင်းပါဘူး သားလေးရယ်..

သားလေးရေ.. မာမားစကားကို နားထောင်ပြီး လိမ်လိမ်မာမာနေနော်.. ဘုရားလဲ မှန်မှန်ရှိခိုး.. ဘုန်းဘုန်းကိုလဲ နေ့တိုင်းဆွမ်းလောင်းနော်.. မေမေ့သားလေးက လိမ်မာပြီးသားပါ.. မေမေက သားလေးကို အရမ်းချစ်တယ်နော်.. ဖေဖေကလဲ သားလေးကို အရမ်းချစ်တာ.. မေမေတို့သားလေးက လိမ်မာယဉ်ကျေးတဲ့ မြန်မာ့ဓလေ့တွေကို တန်ဖိုးထားတတ်တဲ့ ဘာသာတရားကိုင်းရှိုင်းတဲ့ ကလေးလေးတယောက်ဖြစ်လာမယ်ဆို မေမေရင်အကွဲခံပြီး သားလေးနဲ့ခွဲနေရကျိုး နပ်ပြီပေါ့ကွယ်.. ဘယ်လိုလဲသားလေး.. မေမေ ပျော်ရမယ်မို့လား..

သူငယ်ချင်း (၃)

သူငယ်ချင်းရေ..

ပန်းပွင့်ကြွေတွေ လေထဲမှာတွေ့လား..

ဒီလိုကျတော့လဲ လောကကြီးက အလှသားပေါ့..

နင့်ရင်ထဲမယ်..

အချစ်ကြောင့်လွမ်း

အလွမ်းကြောင့်များနွမ်းနယ်နေလေရော့သလား..

ပြေးထွက်ခဲ့စမ်းပါ..

ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပိတ်လှောင်မထားစမ်းနဲ့..

လာ.. ဒီမှာ.. ကောင်းကင်ကြီးကပြာလို့..

မိုးတွေညိုလာတော့ကောဘာအရေးလဲ..

တိမ်မဲမဲတွေကမိုးရွာချတဲ့အခါ..

နင့်အလွမ်းတွေကိုပါမိုးရေနဲ့မျှောပစ်လိုက်..

မိုးစဲရင်ရောက်လာမယ့်နေခြည်အောက်

ခုန်ပေါက်ပစ်လိုက်စမ်း..

ကြိုးစားသမျှ အရာမထင်တာတွေ..

ပြန်မရလိုက်တဲ့ နားလည်မှုတွေ..

ထပ်တူမကျနိုင်တဲ့အချစ်တွေ..

အားလုံးခဏဘေးဖယ်ထား..

လောကကြီးကတရားပါတယ်..

နေ့မှာအလင်း ညမှာအမှောင်..

အယောင်ဆောင်တွေထည့်မတွက်ကြေးဆို

ဘယ်ညကမှ နေ့လိုမလင်းနိုင်ဘူးလေ..

အမှောင်ပြီးရင် ရောက်လာမယ့်အလင်းရယ်..

မုန်တိုင်းနောက်က လေပြေညှင်းလေးရယ်..

နုနုနွေးနွေး မိုးစဲနေလေးရယ်..

မြင်ယောင်ကြည့်လိုက်စမ်း..

တို့ကမ္ဘာကြီးက သာယာပါတယ်ဟာ..

သြော်.. ကျန်သေးတယ်..

နင်လိုအပ်နေတဲ့အချိန်တိုင်း..

တုံ့ဆိုင်းမနေနဲ့နော်..

ခေါင်းလေးတချက်သာငဲ့ကြည့်လှည့်..

နင့်သူငယ်ချင်းငါ..

နင့်ဘေးမှာပါလာစေရမယ်..

ပွင့်မြူးဇင်

၁၂.၀၈.၂၀၁၁

မိုင်တိုင်၂၉

ဒီနေ့က ကျွန်မရဲ့ ၂၉နှစ်မြောက်မွေးနေ့.. ၂ထိပ်စီးရဲ့ နောက်ဆုံးမွေးနေ့ပေါ့.. အသက်ဘယ်လောက်လဲမေးရင် ၂၀ကျော်လို့ပြောဖို့ ၁နှစ်တိတိကျန်ဦးမယ်.. ပြီးခဲ့တဲ့ ၂၈နှစ်မွေးနေ့တုန်းက “နေ့နဲ့ညရေရင်လေ၂၈နှစ်” ဆိုပြီး ပို့စ်လေးတခုရေးဖြစ်တယ်.. ၂၈နှစ်စာ ဘဝအတွေ့အကြုံလေးတွေအကြောင်းပေါ့.. အခုနှစ်မွေးနေ့အတွက် စာရေးမယ်ဆိုတော့ ခံစားချက်တွေကမျိုးစုံ.. မနှစ်ကနဲ့မတူတော့တာတော့အမှန်ပဲ.. တနှစ်တာအတွင်း မိသားစုအတွက် အချိုးအကွေ့တွေကလဲမျိုးစုံပေါ့..

၂၉နှစ်အရွယ် မိန်းမတစ်ယောက်အနေနဲ့ လောကကြီးကိုဘယ်လိုမြင်နေလဲလို့ တွေးကြည့်တော့.. အကောင်းမြင်နေတတ်သေးတာတော့ သေချာတယ်.. ပျော်တဲ့အခါ အော်ဟစ်ရယ်မောမိတတ်သလို ဒေါသထွက်တဲ့အခါ အလိုလိုကျလာတတ်တဲ့မျက်ရည်ကိုလဲ မထိန်းနိုင်သေးဘူး.. သည်းခံခြင်းသည်အောင်မြင်ရာ၏ ဆိုတာကိုလက်ခံပေမယ့် အလကားသက်သက် အနိုင်ကျင့်ချင်သူတွေ စိတ်သဘောထားသေးသိမ်သူတွေကိုတော့ ဘာဖြစ်ဖြစ်သည်းခံလိုက်မယ်ဆိုတဲ့အထိ ကျွန်မ မရင့်ကျက်သေးတာသေချာတယ်.. လောကထဲမှာ မရှိစေချင်သူတွေကတော့ လူမျိုးရေးခွဲခြားတတ်သူတွေနဲ့ လူတန်းစားခွဲခြားတတ်သူတွေပါပဲ.. ဘဝဇာတ်ခုံပေါ်က မိသားစုငယ်လေးတခုမှာ မိခင်ဆိုတဲ့နေရာက ကပြအသုံးတော်ခံနေရသူမို့ ငါဆိုတဲ့အတ္တထက် ငါ့မိသားစုဆိုတဲ့အတ္တက ပိုပြီးကြီးစိုးထားမယ်ထင်ရဲ့.. ကျွန်မက အတ္တကြီးပါတယ်.. လိုချင်တာကို မရရအောင်ယူတတ်သလို.. ဘယ်လိုမှမရနိုင်တော့ဘူးလို့ သေချာနေရင်တောင် ရနိုင်တာတွေထဲက အကောင်းဆုံးဆိုတာကိုမှ ရအောင်ယူတတ်သူပါ.. အတိတ်ကံလေးကလဲ ကောင်းတယ်ပြောလို့ရတာမို့ ခုထက်ထိတော့ အရှုံးကြီးကြီးမားမားနဲ့ မကြံုရသေးပါဘူး..

မိသားစုအရေးအနေနဲ့ သားလေးကို ရန်ကုန်မှာပြန်ထားလိုက်ရတာက ကျွန်မအတွက် ရင်ကွဲနာပါပဲ.. သူလေးအတွက်တော့ အဖိုးအဖွား ဆွေမျိုးတွေရဲ့ နွေးထွေးတဲ့ဂရုစိုက်မှုတွေကြားမှာ နေရတာက ခိုအိမ်လေးထဲမှာ ကလေးထိန်းနဲ့နေရတဲ့ ကလေးလေးတယောက်ထက်တော့ အပုံကြီးသာမှာပါ.. မြေကြီးနဲ့နီးတဲ့ ရှင်သန်မှုမျိုး သားလေးကိုပိုင်ဆိုင်စေချင်တာလေ.. ခုဆို သားလေးက ရန်ကုန်အိမ်ကမှ သူ့အိမ်အစစ်လို့ လက်ခံလိုက်ပြီ.. ဆွမ်းခံကြွတဲ့ကိုယ်တော်ကို ဆွမ်းလောင်းတတ်ပြီ.. မနက်တိုင်း စံပယ်ပန်းဝယ်ပြီး ဘုရားကပ်တတ်ပြီ.. အဲဒါလေးတွေကြားရတော့ ဖြစ်လာတဲ့ပီတိက ရင်ကွဲနာကို ကုသပေးနိုင်ခဲ့တယ်.. သားလေးကို လိမ္မာယဉ်ကျေးတဲ့ ဗုဒ္ဓဘာသာကို သက်ဝင်ယုံကြည်တဲ့ မြန်မာလေးတယောက် ဖြစ်စေချင်တာက ကျွန်မရင်ထဲက အကြီးမားဆုံးဆန္ဒမို့လား..

ဒီတလောအတွင်း ကျွန်မကို အကောင်းဆုံးနှစ်သိမ့်ပေးနိုင်ခဲ့တာကတော့ ကျွန်မရဲ့လက်တွဲဖော် မောင်ပါပဲ.. ကျွန်မက တခါတလေ ဘာကိုအလိုမကျမှန်းမသိ စိတ်တွေတိုနေတတ်တယ်.. အဲသလိုအခါမျိုးမှာ မောင်ကစိတ်ရှည်လက်ရှည်ချော့တတ်တယ်.. ကျွန်မမရယ်မချင်းပေါ့.. ကျွန်မသွားချင်တဲ့နေရာကို လိုက်ပေးတယ် (သူက အပြင်သွားရမှာ သိပ်မုန်းတဲ့သူ).. ကျွန်မချက်သမျှကို ကောင်းကောင်းမကောင်းကောင်း “မိန်းမချက်တာမို့ အရမ်းစားကောင်းတာပဲ” ဆိုပြီး အားပေးတယ် (သူမကြိုက်တဲ့ဟင်းတောင် ကုန်အောင်စားပေးတာ).. သူဆီက ကျွန်မမမျှော်လင့်ထားခဲ့ဖူးတဲ့ အလျှော့ပေးဂရုစိုက်မှုလေးတွေကြောင့်သာ ကျွန်မရဲ့စိတ်ဖိစီးမှုတွေ သက်သာရာရခဲ့တာပါ.. ဆိုတော့ကာ ကျေးဇူးစကြာဝဠာပါ ကျားကျားရေ..

လာမယ့်တနှစ်တာအတွင်း ဘာတွေလုပ်မလဲလို့ စဉ်းစားမိတော့ လုပ်ချင်တာတွေကအများသား.. လက်ရှိလုပ်နေရတဲ့လိုင်းကို သိပ်မကြိုက်လို့ လိုင်းပြောင်းဖို့ကြံနေတယ်.. အဲ့အတွက် ပြောင်းချင်တဲ့လိုင်းနဲ့ သက်ဆိုင်တဲ့လက်မှတ်တွေရဖို့ ကျောင်းတက်ချင်နေတယ်.. လာမယ့်ဒီဇင်ဘာလထဲ အိမ်ပြန်ချင်တယ်.. ယောက်ျားနဲ့နှစ်ယောက်တည်း နီးနီးနားနား အပန်းဖြေခရီးလေးတခု သွားချင်တယ်.. သီချင်းတွေဆက်ဆိုချင်တယ်.. ၃ကီလိုလောက် ၀ိတ်ချချင်တယ်.. အရင်ကလို ဟန်းမိတ်အသုံးအဆောင်လေးတွေ ကိုယ်တိုင်ဖန်တီးပြီး သုံးချင်တယ်.. တရုတ်စကားပြောသင်ချင်တယ်.. ပန်းချီဆွဲချင်တယ်.. အများကြီး အများကြီးကျန်သေးတယ်..

ခုလောလောဆယ်တော့ ပါဆာရစ်ပါ့ခ်မှာလုပ်မယ့် မှော်ဘီကျောင်း ဂဲသရင်းအတွက်ရယ်.. ကျွန်မမွေးနေ့နဲ့ လေးရက်ပဲကွာတဲ့ စင်္ကာပူရဲ့မွေးနေ့မှာ ပါ၀င်ချီတက်ဆင်နွှဲဖို့ရယ်.. အလုပ်တွေရှုပ်လို့ အရှုပ်တွေလုပ်နေပါကြောင်း.. း)

မိုးသံစဉ်နှင့်စကားစမြည်

စလုံးကနေ ရန်ကုန်ရောက်စတုန်းက

“မေမေ ဂျူရောင်းပွိုင့်သွားမယ်..” “အိုင်အမ်အမ်သွားမယ်..”

ခုကျတော့

“ကပ်ပီတယ်သွားမယ်..” “တော်ဝင်စင်တာသွားမယ်..”

မေမေ။ ။ သားသားရေ ဘာတွေတတ်နေပြီလဲ ပြောပါဦး..

သားသား။ ။ နိုင်ငံရေးဦးတည်ချက်၄ရပ် စီးပွားရေးဦးတည်ချက်၄ရပ် လူမှုရေးဦးတည်ချက်၄ရပ်

မေမေ။ ။ ဘာတွေတုန်းသားသားရဲ့..

သားသား။ ။ တီဗီမှာလာတာတွေလေ.. မေမေသိဘူးလား..

မေမေ။ ။ သားသားရေ.. မေမေကိုစကားပြောပါဦး.. သားသားအသံလေးကြားချင်လို့..

သားသား။ ။ ပြောဘူး.. သားသားအားဘူး.. အလုပ်ရှုပ်နေတယ်.. မားမားနဲ့ပဲပြော..

မေမေ။ ။ သားသား နေမကောင်းဘူးဆို.. နှာစေးနေတယ်ဆို..

သားသား။ ။ အင်း.. မိုးတွေရွာလို့.. ရာသီဥတုက ကောင်းဘူးမေမေ.. ပြန်လာရင် ထီးလေးဆောင်းပြီးလာနော်..

ဖေဖေ။ ။ သားသား ဘာလုပ်နေလဲ

သားသား။ ။ ဖေဖေ့ကို သတိရနေတာ.. သားသားကို ကားဖြူဖြူလေးဝယ်ပေးနော်.. အရုပ်ကားမဟုတ်ဘူး.. တကယ်မောင်းလို့ရတဲ့ကား..

သားသား။ ။ မားမားရေ.. လေးလေးဖြိုးမောင်းသလို ကားဖြူရောင်လေးက ဘယ်မှာဝယ်ရတာလဲ..

မားမား။ ။ ကားစျေးမှာပေါ့သားသားရဲ့..

သားသား။ ။ သွားဝယ်မယ်လေ..

မားမား။ ။ မားမားခြေထောက်နာနေလို့.. နောက်မှသွားဝယ်ရအောင်နော်..

သားသား။ ။ မားမားကလဲ နေမကောင်းပဲဖြစ်နေတာပဲ.. သားသားကို ပိုက်ပိုက်ပဲပေးလိုက်တော့.. သားသားကိုယ့်ဟာကိုယ်တယောက်တည်းပဲ သွားဝယ်လိုက်တော့မယ်..

(၂နှစ်နဲ့ရလသား မိုးသံစဉ်နဲ့ စကားပြောမိသမျှလေးပေါ့.. လွမ်းလိုက်တာသားလေးရယ်.. )

ၿပန္ဆံုမယ္႔ညေန (GTC Hmawbi Gathering Singapore 2011)

ၿပည္လမ္းမၾကီးရဲ႔ေဘး ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕ေလးနဲ႔ မေ၀းလွတဲ႔တေနရာမွာ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးရွိတယ္.. ၅ႏွစ္တိတိ ေန႔စဥ္လိုလို ေပ်ာ္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးနဲ႔ ေ၀းေနရတာ ခုဆို ၅ႏွစ္ေက်ာ္လို႔ ၆ႏွစ္နီးနီးေတာင္ရွိခဲ႔ေပါ႔.. သူမ်ားတကာေတြရဲ႕ အထင္ကရေက်ာင္းေတာ္ၾကီးေတြလို ခန္းခန္းနားနားမရွိလွေပမယ္႔ ဆရာဆရာမေတြနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြၾကားက ရင္းႏွီးေႏြးေထြးမႈေလးေတြနဲ႔တင္ လြမ္းတတ္မယ္ဆိုရင္ လြမ္းေလာက္စရာေတြက အမ်ားသားေလ.. ခုေတာ႔ ေက်ာင္းေဆာင္သစ္ၾကီးေဆာက္ၿပီးသြားလို႔ ေက်ာင္းအေဟာင္းေလးလဲ အထီးက်န္ေနေလာက္ေရာေပါ႔.. ကြၽန္မ ေက်ာင္းကိုတကယ္လြမ္းပါတယ္.. ၿပန္မရႏိုင္ေတာ႔တဲ႔ ၿပန္ေရာက္ဖို႔ရာမလြယ္ေတာ႔တဲ႔ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးဆီကို virtual tour ေလးလုပ္ၾကည္႔လိုက္မယ္.. လိုက္ခဲ႔မယ္မု႔ိလား..

ေက်ာင္းအ၀င္ဂိတ္ ၂ခုရွိတဲ႔အထဲက အ၀င္အထြက္အမ်ားဆံုးက ေရအိုးစင္ဂိတ္.. မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ ေဘာ္ဒါေဆာင္ေတြ စားေသာက္ဆိုင္ေတြအၿပည္႔နဲ႔ စည္ကားေနတတ္တဲ႔ေနရာေပါ႔.. ေရအိုးစင္ဂိတ္ကေန ခေနာ္နီခေနာ္နဲ႔လမ္းေလးအတိုင္း ေလွ်ာက္၀င္လိုက္ရင္ လမ္းဘယ္ဘက္မွာ ကတြတ္ပင္ၾကီးရွိတယ္.. က်ီးအာသီးႏြယ္ေတြက ကတြတ္ပင္ၾကီးမွာ ယွက္လိမ္ေနတာေတြ႔ရတတ္တယ္ေလ.. သူ႔ေဘးမွာကခေရပင္.. ေမႊးေနေအာင္ပြင္႔တဲ႔ခေရပန္းေတြကို အေၾကြေကာက္ရတာအားမရလို႔ အပင္ေပၚကေန မမွီတမွီလမ္းဆြတ္တတ္တဲ႔ ေကာင္မေလးတေယာက္ကို ခေရပင္ၾကီးကမ်ား မွတ္မိေနဦးမလား.. ညာဘက္မွာေတာ႔ ေညာင္ပင္ၾကီးေပါ႔.. ေညာင္ပင္ေဘးနားက ဂ၀ံလမ္းေလးထဲ၀င္သြားရင္ ကန္တင္းကိုေရာက္မယ္.. ဆိုင္ေတြကနိမ္႔ၿပီး ဂ၀ံလမ္းကၿမင္႔ေနတာမို႔ ကန္တင္းလာသူတိုင္း ေမာ္ဒယ္လ္ရိႈးေလွ်ာက္ၿပီးမွ ဆိုင္ေတြကိုေရာက္မယ္..

ကန္တင္းကိုမ၀င္ဘဲ ဆက္ေလွ်ာက္လာခဲ႔ရင္ေတာ႔ လမ္းညာဘက္မွာ ေရစင္ၾကီးေတြ႔လိမ္႔မယ္.. ရင္ဘတ္နဲ႔ၾကည္႔ရင္ေတာ႔ တခ်ိန္က ေရစင္ေပၚတက္ေဆာ႔ခဲ႔ဖူးတဲ႔ ကြၽန္မတို႔ေၿခရာေတြပါေတြ႔ရမယ္.. လြတ္လပ္ေပါ႔ပါးစြာ ရယ္ေမာခဲ႔ဖူးတဲ႔ ရယ္သံလြင္လြင္ေလးေတြပါ ၾကားခ်င္ၾကားရႏိုင္မယ္ေလ.. ေရစင္ၾကီးေဘးက ေၿမနီလမ္းေလးထဲ၀င္လိုက္ရင္ေတာ႔ ဘယ္ဘက္မွာက ခန္းမက်ယ္ၾကီးနဲ႔ ညာဘက္မွာ ဇင္းက်ိဳက္ မင္း၀ံ ဇြဲကပင္စတဲ႔ စာသင္ေဆာင္ေတြရွိတယ္.. လမ္းေလးဆံုးရင္ေတာ႔ သီဟိုေတာထဲေရာက္မွာေပါ႔.. ဇင္းက်ိဳက္ေဆာင္ေဘးနားက သရက္ပင္ၾကီးေတြကေရာ ခူးမယ္႔သူမရွိလို႔ ပ်င္းေနေလေရာ႔သလား.. မင္း၀ံေဆာင္နဲ႔ ဇြဲကပင္ေဆာင္ၾကားမွာ ခုလိုခ်ိန္ဆို ဖလံေတာင္ေ၀ွးပင္းေတြ ေပါက္ေနေလာက္ေရာေပါ႔.. ေၿမနီလမ္းေလးထဲမ၀င္ပဲ ဆက္ေလွ်ာက္မယ္ဆိုရင္ ညာဘက္မွာ ေက်ာင္းသားေရးရာဌာနနဲ႔ ရံုးခန္းေတြရွိတယ္.. ဆက္သြားလိုက္ရင္ ဘယ္ဘက္မွာ အေဆာင္ ၁ ၂ ၃ ၄ တို႔ တန္းစီေနတာ ေတြ႔ရမွာေပါ႔.. ညာဘက္မွာကေတာ႕ Workshop ေတြေလ.. ကြၽန္မတို႔ အီးစီဌာနက လမ္းအဆံုးမွာ.. သူမ်ားဌာနေတြထက္ထူးၿခားတာက ကြၽန္မတို႔မွာ ကိုယ္ပိုင္စာၾကည္႔တိုက္ေလးရွိတယ္..

ဒီေလာက္ပါပဲ.. သူမ်ားေတြကေတာ႔ထင္ခ်င္ထင္မယ္.. ဘာလြမ္းေလာက္စရာရွိလဲေပါ႔.. ဟုတ္ပါတယ္.. ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာအေနနဲ႔ေတာ႔ လြမ္းေလာက္စရာမရွိဘူးေပါ႔ေလ.. ဒါေပမယ္႔ ပကာသနေတြကင္းတဲ႔ ရိုးရွင္းတဲ႔ အရိုင္းဆန္တဲ႔ အမွတ္ရစရာတမ်ိဳးက ရင္ဘတ္ထဲအထိတိုးေ၀ွ႔ေနဆဲဆိုတာ ေက်ာင္းသားေဟာင္းတိုင္းသိပါတယ္.. ခုဆိုရင္ မိခင္ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးကထြက္လို႔ ဘ၀ဆိုတဲ႔လမ္းေပၚမွာ ေလွ်ာက္ေနရၿပီၿဖစ္တဲ႔ သားေတြသမီးေတြ ကမၻာေၿမအႏွ႔ံေပါ႔.. အေနနီးသူေတြက အခ်င္းခ်င္းဆံုၿဖစ္ေနၾကေပမယ္႔ အဆက္အသြယ္ၿပတ္ေနသူေတြကလဲ မနည္းမေနာ.. လူတိုင္းရဲ႕ရင္ထဲမွာေတာ႔ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးကိုလြမ္းေနမယ္ သူငယ္ခ်င္းေတြကို သတိရေနမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင္႔မိပါရဲ႕..

သူမ်ားေက်ာင္းေတြက Gathering ေတြလုပ္ၾကတာၿမင္ေတာ႔ တို႔အလွည္႔ဘယ္ေတာ႔ၿဖစ္ႏိုင္မလဲလို႔ ေတြးမိတယ္.. တေလာက မ်က္ႏွာစာအုပ္မွာ ေက်ာင္းနာမည္နဲ႔ Page ေလးလုပ္ထားတာေတြ႔ရၿပီး စလံုးမွာေတြ႔ဆံုပြဲလုပ္ဖို႔ တုိင္ပင္ေနၾကတာေတြ႔ေတာ႔ စိတ္၀င္စားမိေပမယ္႔ ရက္ကိုၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ကြၽန္မရန္ကုန္ၿပန္မယ္႔ရက္ၿဖစ္ေနတာမို႔ တိတ္တိတ္ေလးပဲ ေၾကကြဲရတာေပါ႔.. ရန္ကုန္ကၿပန္လာေတာ႔ ရက္ေရႊ႔လိုက္ၿပီဆိုတာသိလိုက္ရတယ္.. စေနေန႔တိုင္း အစည္းအေ၀းရွိတယ္ဆိုေတာ႔ သြားခ်င္ေပမယ္႔လဲ မအားတာမို႔ မသြားၿဖစ္ခဲ႔ဘူး.. ၿပီးခဲ႔တဲ႔ တနလၤာေန႔ကေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းကလဲေခၚတာနဲ႔ အစည္းအေ၀းသြားတက္ၿဖစ္တယ္.. ေတြ႔ဆံုပြဲအစီအစဥ္ အေသးစိတ္ေလးေတြကိုလဲ သိခဲ႔ရတယ္ေပါ႔ေလ..

စလံုးမွာေရာက္ေနတဲ႔ ေမွာ္ဘီဂ်ီတီစီေက်ာင္းသားေဟာင္းေတြအားလံုး ဘယ္ႏွစ္ကမဆို လာခဲ႔ၾကဖို႔ ဖိတ္ခ်င္ပါတယ္.. လာမယ္႔ ၾသဂုတ္လ၆ရက္ (စေနေန႔) ညေန ၅ နာရီကေန ည ၁၀ နာရီအထိ.. Pasir Ris Beach မွာေပါ႔.. အစိုးမရတဲ႔မိုးက ေႏွာက္ယွက္ခဲ႔မယ္ဆိုရင္ေတာင္ အားလံုးအဆင္ေၿပေစဖို႔ Multi-Purpose Hall ကို ငွားထားပါတယ္.. Pasir Ris MRT Station ကေနလဲ လမ္းေလွ်ာက္သြားလို႔ရတယ္ဆိုေတာ႔ အဆင္အေၿပဆံုးေပါ႔.. လက္မွတ္တေစာင္ကို $၂၀ပါ.. ဘူေဖးလဲစားလို႔ရမယ္.. တီရွပ္လက္ေဆာင္လဲ ေပးဦးမွာေနာ္.. ေက်ာင္းသားေဟာင္း ေမာင္ႏွမေတြအားလံုးပဲ ၿပန္ဆံုမယ္႔ညေနေလးမွာ အတူတူရင္ခုန္လိုက္ၾကရေအာင္လား.. ေနာ္..

(လက္မွတ္၀ယ္ခ်င္သူမ်ား.. myuemyue@gmail.com ကိုဆက္သြယ္ႏိုင္ပါတယ္.. ;) )

မိုးသံစဥ္ရဲ႕အေ၀းမွာ

အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင္႔ သားသားကို ရန္ကုန္ၿပန္ပို႔လိုက္တယ္.. အရင္က ကေလးထိန္းနဲ႔ပဲ တေနကုန္ေနရတဲ႔သားသားက ခုေတာ႔ ေဆြမ်ိဳးေတြၾကားမွာ ေပ်ာ္ေနၿပီေပါ႔.. ဒီမွာတုန္းက အစားေကာင္းေကာင္းမစားလို႔ ကြၽန္မမွာစိတ္ညစ္လိုက္ရတာ.. ခုေတာ႔ စားခ်ိန္အိပ္ခ်ိန္ကိုမွန္လုိ႔ဆိုပဲ.. ကေလးေတြဟာ မိဘနဲ႔ေ၀းေနရင္ ပိုၿပီးလိမၼာတတ္ၾကသလားပဲ.. စလံုးကိုၿပန္လာတဲ႔ေန႔က သားသားကိုမၿမင္ေစခ်င္လို႔ ကြၽန္မေမေမက အၿပင္ေခၚသြားတုန္း ကြၽန္မတို႔ၿပန္လာခဲ႔ၾကတာေလ.. အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ႔ သားသားကေၿပာတယ္တဲ႔.. ေမေမနဲ႔ေဖေဖက ဘြန္ေလးပေလ႔စ္အိမ္ကိုၿပန္သြားၿပီ.. သားသားက ရန္ကုန္အိမ္မွာ က်န္ခဲ႔တာတဲ႔ေလ..

အရင္က သားသားအတြက္နဲ႔ ကုန္မွန္းမသိကုန္ခဲ႔ရတဲ႔ ကြၽန္မအခ်ိန္ေတြက ခုက်ေတာ႔လဲ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိကိုၿဖစ္လို႔.. အလုပ္ဆင္းေနရလို႔သာ ေတာ္ေတာ႔တယ္.. ရံုးပိတ္ရက္ဆို ဘယ္လိုမ်ားေနရမယ္မသိဘူး.. ၿပီးခဲ႔တဲ႔ တနဂၤေႏြတုန္းကေတာ႔ ၿပန္ေရာက္ခါစဆိုေတာ႔ အိမ္ရွင္း ၾကမ္းတိုက္ အိပ္ယာခင္းေတြေလွ်ာ္နဲ႔ ေန႔တ၀က္က်ိဳးသြားတယ္.. ေန႔လည္ဘက္က်ေတာ႔ ရန္ကုန္ကေပးလိုက္တဲ႔ လူၾကံဳေတြကို စီးတီးေဟာမွာ သြားေပးလိုက္တယ္ေလ.. အားေနတဲ႔အခ်ိန္မရွိခ်င္ဘူး.. သားသားကိုလြမ္းရတာ ရင္ဘတ္ထဲကနာလို႔.. တခုခုလုပ္ေနရင္ ေမ႔ေမ႔ေပ်ာက္ေပ်ာက္နဲ႔မို႔ လြမ္းရသက္သာတာေပါ႔ေလ.. ရံုးမွာက အလုပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားေနတာမို႔ သိပ္မသိသာေပမယ္႔ အိမ္ၿပန္ေရာက္ရင္ မေနတတ္မထိုင္တတ္ကိုၿဖစ္လို႔.. ၾကာေတာ႔လဲ ေနသားက်သြားမယ္ ထင္ရတာပဲေလ..

အရင္တုန္းက သားသားနဲ႔လုေနရတဲ႔ ကြၽန္မလပ္ေတာ႔ပ္ကို ခုေတာ႔ ေယာက္်ားနဲ႔လုေနရတယ္.. အိမ္ေၿပာင္းထားတာမၾကာေသးေတာ႔ သူ႔ကြန္ပ်ဴတာကို ၿပန္မဆင္ရေသးဘူးေလ.. ခုအိမ္ေလးကက်ဥ္းေတာ႔ သူ႔ကြန္ပ်ဴတာၾကီးကိုဆင္ဖို႔ စားပြဲကလဲမရွိေသး ေနရာကလဲမစဥ္းစားရေသးတာနဲ႔ ညညဆို လပ္ေတာ႔ပ္လုပြဲဆင္ႏႊဲေနရတယ္.. ရံုးမွာသံုးမရတဲ႔ ဂ်ီေမးလ္တို႔ ဖဘတို႔က အိမ္ေရာက္မွၾကည္႔ရတာမို႔ ဆက္လုေနရဦးမွာပဲ..

သားသားဆီကို တေန႔အနည္းဆံုး၂ခါေလာက္ ဖုန္းဆက္ၿဖစ္ေနလို႔ စတားဟဘ္ကို လုပ္ေကြၽးေနရသလိုပဲ.. ဟိုင္းမိနစ္ကလဲ လိုရင္တမ်ိဳးမလိုရင္တမ်ိဳးမို႔လား.. စိတ္မရွည္တာနဲ႔ ၀၁၈ကိုႏွိပ္ေနမိတတ္လို႔ ဖုန္းဘီလ္လာမွာကိုေတာင္ ေၾကာက္ေနရၿပီ..

ေလယာဥ္လက္မွတ္ေတြကလဲ ေစ်းခ်ၿပန္ၿပီ.. လူကို ၿပန္ခ်င္ေအာင္စြဲေဆာင္ေနသလိုပဲ.. ၃၁၇ တဲ႔.. ၂ပါတ္လက္မွတ္ေပါ႔.. သားသားဆီၿပန္ခ်င္လိုက္တာ.. ခြင္႔က မိုင္းနပ္စ္ၿပေနလို႔သာ ၿငိမ္ေနရတာေလ.. ေနာက္ဆိုရင္လဲ အၿမဲတမ္း ေစ်းခ်ႏိုင္ၾကပါေစလို႔ပဲ ဆုေတာင္းရေတာ႔မယ္..

အင္း.. ဘာလိုလိုနဲ႔ မိုးသံစဥ္ရဲ႕အေ၀းမွာေနရတာ.. ခုဆို.. ၅ရက္ေတာင္ရွိပါေပါ႔လား.. စိတ္ထဲမွာေတာ႔ ၅ႏွစ္လို႔ေတာင္ထင္မိရဲ႕.. ပိုတယ္လို႔မေၿပာၾကပါနဲ႔..

သားသားရဲ႕အခ်စ္ေတာ္ေလးမ်ား

ကေလးေတြမွာ သူတို႔အရမ္းၾကိဳက္တဲ႔ ပစည္းေလးေတြ ကိုယ္စီရွိတတ္ၾကတာ သတိထားမိပါတယ္.. လမ္းမွာကေလးေလးေတြေတြ႔လို႔ သတိထားၾကည္႔မိရင္ သူတို႔ငယ္ငယ္ကတည္းက သံုးလာၾကတဲ႔ ေစာင္ေလးေတြ ေခါင္းအံုးေလးေတြ အရုပ္ေလးေတြ တကိုင္ကိုင္နဲ႔ ၿဖစ္ေနတတ္ၾကတာကို သတိထားမိတယ္.. ညစ္ပတ္ၿပီး အေရာင္မထြက္ေတာ႔တဲ႔ အဲသဟာေလးေတြေတြ႔မိတိုင္း ငါ႔သားေလးအဲလိုမၿဖစ္ပါေစနဲ႔လို႔ ဆုေတာင္းရတာအေမာ.. ကြၽန္မဆုေတာင္း မၿပည္႔ပါဘူး.. သားသားမွာ သူ႔အခ်စ္ေတာ္ေလး ရွိလာပါေတာ႔တယ္.. တခုတည္းေတာင္မကပါဘူး..

သားသားရဲ႕အခ်စ္ေတာ္ေလးေတြထဲက တစ္ခုကေတာ႔ ေစာင္ေလးတထည္ပါ.. အစိမ္းႏုေရာင္ေစာင္ပါးေလးေပါ႔.. ကြၽန္မက ဘလန္ကီလို႔ေခၚတာကို သူကမပီကလာနဲ႔ ဘန္ပီလို႔လိုက္ေခၚရင္း အဲ႔ေစာင္ေလးရဲ႔နာမည္က ဘန္ပီၿဖစ္သြားပါေတာ႔တယ္.. သူက ေစာင္ေလးကိုလံုးကိုင္ၿပီး လက္၀ါးေလးနဲ႔ပြတ္ေနရတာကို ဇိမ္က်ေနတယ္ထင္ပါရဲ႕.. ဘယ္ကိုသြားသြား သူ႔ဘန္ပီေလးကို ယူသြားပါတယ္.. တေနကုန္ကိုင္ထားတဲ႔ေစာင္ေလးဆိုေတာ႔ ခဏေလးနဲ႔ ညစ္ပတ္သြားတာေပါ႔.. သူ႔ဘန္ပီေလးကိုေလွ်ာ္တဲ႔ေန႔ဆို သားသားနဲ႔ကြၽန္မ ရန္ၿဖစ္ရပါတယ္.. ေလွ်ာ္ၿပီးလို႔လွန္းထားရင္ ေၿခာက္တဲ႔အထိေစာင္႔ဖို႔ သူစိတ္မရွည္ပါဘူး.. ကြၽန္မက မီးပူတိုက္ၿပီး ၿမန္ၿမန္ေၿခာက္ေအာင္လုပ္ေပးရပါတယ္.. ေနာက္ပိုင္းေတာ႔ ဆင္တူေလးတထည္ထပ္၀ယ္လိုက္ရၿပီး သူအိပ္တဲ႔အခ်ိန္ဆို အသစ္ေလးေပးကိုင္ထားၿပီး အေဟာင္းေလးကိုေလွ်ာ္ရပါတယ္.. ဒါေတာင္ တေရးႏိုးရင္ၿပသနာရွာတတ္လို႔ အေဟာင္းေလးကို အဆင္သင္႔ၿပင္ထားရတာေလ.. အၿပင္သြားမယ္ဆိုရင္ေတာ႔ ေခ်ာ႔ေမာ႔ၿပီး အသစ္ေလးကိုပဲ ယူခိုင္းရတယ္.. သူက သိပ္ၾကည္ပံုမရဘူး.. အိမ္ၿပန္ေရာက္တာနဲ႔ သူ႔ဘန္ပီအေဟာင္းေလးကို ေၿပးယူေတာ႔တာပဲ..

ဘန္ပီေလးနဲ႔တြဲရက္ သားသားအခ်စ္ေတာ္ေလးေနာက္တခုက ခ်ိဳလိမ္ေလးေတြပါ.. သူက မန္မန္းလို႔ေခၚပါတယ္.. ေအဗီယန္တံဆိပ္တမ်ိဳးပဲ သူၾကိဳက္ပါတယ္.. အနည္းဆံုး ၄ခု၅ခုေလာက္ အဆင္သင္႔၀ယ္ထားရတာေပါ႔.. ထမင္းစားတဲ႔အခ်ိန္ ဘူးေသာက္တဲ႔အခ်ိန္နဲ႔ ကုတ္ေသာက္တဲ႔အခ်ိန္ပဲ ပါးစပ္ကေနခြၽတ္ပါတယ္.. က်န္တဲ႔အခ်ိန္ဆို ဘန္ပီမန္းေရာဆိုၿပီးေတာ႔ သူ႔အခ်စ္ေတာ္ေလး၂ခုတြဲကို လိုက္ရွာေနတတ္တာေလ.. ညဆိုလဲ မအိပ္ခင္ေတာ႔ ခ်ိဳလိမ္ေလးကိုရွာပါတယ္.. အိပ္ေပ်ာ္သြားလို႔ ကြၽတ္က်သြားမွပဲ ကြၽန္မကေကာက္သိမ္းရတာေလ..

သားသားမွာ ေနာက္ထပ္အခ်စ္ေတာ္ေလးတေယာက္ရွိေသးတယ္.. ပင္ကီဆိုတဲ႔ ပန္းေရာင္၀က္၀ံရုပ္ေလးပါ.. ညအိပ္ရင္ေဘးနားမွာသိပ္ၿပီး ေန႔လည္ဘက္ဆို သူသြားေလရာယူသြားပါတယ္.. တေနကုန္ သူ႔ပင္ကီေလးကို စကားတေၿပာေၿပာနဲ႔ေပါ႔.. အၿပင္ထြက္ရင္ေတာ႔ မေခၚပါဘူး.. ပင္ကီ.. ကိုကိုၾကီးမိုးအၿပင္သြားလိုက္ဦးမယ္.. ၿပန္လာရင္မုန္႔၀ယ္လာမယ္ ဆိုၿပီး ထားခဲ႔ပါတယ္.. သူ႔ကိုယ္သူမ်ား ကိုကိုၾကီးမိုးတဲ႔ေလ.. သူထမင္းစားရင္လဲ ပင္ကီကိုပါေကြၽးရပါတယ္.. ဘူးေသာက္ရင္လဲ ပင္ကီကိုပါတိုက္ပါတယ္.. သူ႔ပင္ကီေလးကို သက္ရွိေလးလို သေဘာထားတာေပါ႔ေလ.. တေန႔ ကြၽန္မတို႔အၿပင္ကၿပန္လာေတာ႔ သူ႔ပင္ကီေလးက ၾကမ္းေပၚမွာ ေမွာက္ရက္ေလးက်ေနပါတယ္.. အဲဒါကို သားသားၿမင္ေတာ႔ အေၿပးအလႊားသြားေကာက္ၿပီး ငိုသံပါေလးနဲ႔ ေမေမရယ္ ပင္ကီသနားပါတယ္ ဗိုက္ဆာလို႔ေအာက္ကဟာေတြေကာက္စားေနရၿပီလို႔ ကြၽန္မကိုလာေၿပာပါတယ္.. ကြၽန္မလဲ ၀ယ္လာတဲ႔မုန္႔ေတြကို ပင္ကီစားစားလို႔ ေကြၽးခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္မွပဲ ေအးေတာ႔တယ္ေလ..

ကစားစရာေတြထဲမွာေတာ႔ ေသာမတ္စ္နဲ႔သူ႔သူငယ္ခ်င္းမ်ားလို႔ေခၚတဲ႔ ရထားေလးေတြက သားသားအခ်စ္ေတာ္ေလးေတြေပါ႔.. ရထားလမ္းေတြကို ပံုစံမ်ိဳးစံုဆက္ ဇာတ္လမ္းေတြမ်ိဳးစံုထြင္ၿပီး ကစားတတ္ပါတယ္.. ယူက်ဳမွာ ေသာမတ္စ္ဇာတ္လမ္းေတြ ရွာၾကည္႔ၿပီးေတာ႔လဲ အတုခိုးကစားပါေသးတယ္.. သူ႔ရထားေလးေတြရဲ႔ နာမည္ေတြကိုလဲ အကုန္မွတ္မိပါတယ္.. ကြၽန္မက တခါတခါမွားေခၚမိရင္ သူက စိတ္ဆိုးတတ္ေသးတယ္ေလ..

သားသားရဲ႕ေနာက္ထပ္အခ်စ္ေတာ္ေလးကေတာ႔ သူ႔ေဖေဖရဲ႕အိုင္ဖုန္းပါ.. သူ႔ေဖေဖအလုပ္ကၿပန္ေရာက္တာနဲ႔ ေဖေဖ႔အိုင္ဖုန္းေပး ဆိုၿပီး ေဆာ႔ေတာ႔တာပဲ ပါ႔စ္ကုတ္လဲမွတ္မိေနၿပီး သူ႔ဟာသူဖြင္႔တတ္ပါတယ္.. တြမ္ဆိုတဲ႔ေၾကာင္ေလးက သူေၿပာတာေတြလိုက္ေၿပာတာကို သေဘာသိပ္က်ေပါ႔.. သီခ်င္းေတြလဲဖြင္႔တတ္ေသးတယ္.. ယူက်ဳလဲ ရွာတတ္တယ္.. ဇူးဂိမ္းေတြ ကြိဳင္ဂိမ္းေတြလဲ ရွာၿပီးေဆာ႔တတ္ေနၿပီေလ..

ခုေခာတ္ကေလးေတြ ေတာ္ေတာ္လည္တာေနာ္.. ေနာက္ဆိုရင္ အေမကိုေတာင္ၿပန္ေရာင္းစားမလားပဲလို႔ သူ႔ေရွ႕မွာေၿပာမိတယ္.. မေန႔က ကြၽန္မကိုစိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႔ သားသားကေၿပာပါတယ္.. ေမေမ႔ကို ေဟာ္ကာစင္တာမွာ သြားေရာင္းစားပစ္မယ္တဲ႔ေလ.. ေကာင္းေရာပဲ.. း)

ေခါင္းစဥ္မဲ႔ေ၀ဒနာ

တခုခုကို ေစာင္႔ေမွ်ာ္ေနသူအတြက္
တစ္မိနစ္က တစ္ကမၻာမကၾကာတယ္..

ေနထြက္ေန၀င္ပံုမွန္လည္ပတ္ေနရက္နဲ႔ေတာင္
ကိုယ္႔အတြက္တေန႔တာက ရွည္လ်ားလြန္းေနတယ္..

တစံုတေယာက္ဆီက တစံုတခုသိရဖို႔ရယ္
ၿပန္ဆံုၾကမယ္႔ မိုးစက္ေတြၾကားကေန႔ေလးတေန႔ရယ္
အတူတူေနခြင္႔ရမယ္႔ သီတင္း၂ပတ္တာကာလေလးရယ္ဆီ
အားသြန္ခြန္စိုက္ ေၿပးသြားလိုက္ခ်င္လဲ
ကာလယႏၲရား လႈပ္ရွားမႈကိုက ေႏွးလြန္းေနတယ္..

ေနသားမက်တဲ႔ရွင္သန္မႈထဲမွာ
အရာရာက အက်ည္းတန္စြာအထီးက်န္ဆန္လြန္းေနလို႔
ကမၻာၾကီးရယ္..
ခပ္ၿမန္ၿမန္ေလး လည္ေပးလိုက္စမ္းပါ..

ပြင္႔ၿမဴးဇင္
၂၇.၀၄.၂၀၁၁

ေပးခ်င္လို႔ပါ

သားသားရဲ႕ ပုခက္ေလးကို လိုခ်င္တဲ႔သူမ်ားရွိရင္ ေပးခ်င္လို႔ပါ.. သားသားက ခုၾကီးလာၿပီဆိုေတာ႔ ပုခက္နဲ႔မအိပ္ေတာ႔ဘူးေလ.. ပုခက္က စပရိန္နဲ႔ခ်ိတ္ၿပီး အေပၚေအာက္လႈပ္ေပးရတဲ႔ပုခက္ပါ.. ခ်ိတ္ဖို႔အတြက္ စတိန္းလက္စတီး ေဘာင္ၾကီးလဲပါၿပီး လိုခ်င္တဲ႔ေနရာကို တြန္းေရႊ႕သြားဖို႔ ဘီးလဲပါပါတယ္.. စပရိန္က ၁၅ကီလိုအထိ ၀ိတ္ခံႏိုင္ပါတယ္.. ကေလးငယ္ရွိၿပီး ပုခက္မ၀ယ္ရေသးတဲ႔သူမ်ားရွိရင္ ေပးခ်င္ပါတယ္.. သားသားပုခက္က အေကာင္းအတိုင္းၾကီးပါပဲ.. ပုခက္အ၀တ္ေလးသာ ၾကာလို႔နည္းနည္းေဟာင္းေနတာပါ.. အ၀တ္အသစ္ေလးတပ္လိုက္ရင္ အသစ္အတိုင္းၿဖစ္သြားမွာေလ.. အ၀တ္အသစ္ကလဲ အလြယ္တကူ ၀ယ္လို႔ရပါတယ္.. လိုခ်င္တဲ႔သူမ်ားရွိရင္ ေၿပာပါေနာ္.. အိမ္မွာပိုေနမယ္႔အတူတူ လိုအပ္တဲ႔သူကို ေပးခ်င္လို႔ပါ..

ကဗ်ာေလး ၂ပုဒ္

မႏွစ္ကတုန္းက ဓါတ္ေတာ္တိုက္ေက်ာင္းကလုပ္တဲ႔ သၾကၤန္အမွတ္တရ မိဘေက်းဇူးေဖာ္က်ဴးသီရာေတးကဗ်ာ ဆိုတဲ႔ကဗ်ာၿပိဳင္ပြဲေလးမွာ ကြၽန္မ ပထမဆုရခဲ႔ပါတယ္.. ခုႏွစ္လဲ ကဗ်ာ၂ပုဒ္ပို႔ၿဖစ္တယ္.. သၾကၤန္ပြဲလုပ္မယ္႔ရက္အထိေတာင္ ဘာမွအေၾကာင္းမၾကားေတာ႔ ဆုမရဘူးပဲထင္ေနတာ.. မေန႔က သၾကၤန္ပြဲမွာ မုန္႔ဟင္းခါးလွဴၿဖစ္ေတာ႔ ပြဲတာ၀န္ခံ မခင္ၿမင္႔နဲ႔ေတြ႕တယ္.. သူက ညီမေလး ကဗ်ာလဲ၀င္မၿပိဳင္ပါလားဆိုမွ ပို႔ထားတယ္ေလဆိုေတာ႔ သူက မရဘူးတဲ႔.. အနားမွာရွိတဲ႔ ဘုန္းဘုန္းၾကီးကလဲ ၾကားသြားေတာ႔ မရဘူး.. သူ႔ကဗ်ာေတြမပါဘဲ ဆုေပးလို႔ဘယ္ၿဖစ္မလဲဆိုၿပီး ကြၽန္မကို ကဗ်ာေတြအလြတ္ရရင္ ေရးေပးပါဆိုတာနဲ႔ ဖုန္းထဲကေနတဆင္႔ ဖြင္႔ၿပလိုက္တယ္.. ခဏေနေတာ႔ မခင္ၿမင္႔ကလာေၿပာပါတယ္.. ကဗ်ာဆုယူဖို႔ ေစာင္႔ေနေပးပါတဲ႔.. ကဗ်ာဆုေတြေပးေတာ႔ ကြၽန္မပို႔ထားတဲ႔ကဗ်ာ၂ပုဒ္အတြက္ အေကာင္းဆံုးအထူးဆုဆိုၿပီး ေပးပါတယ္.. ဆုေငြ ၁၅၀ ရပါတယ္ရွင္.. ပို႔ၿဖစ္တဲ႔ကဗ်ာေလးေတြ ဖတ္ၾကည္႔ၾကပါဦးေနာ္..

သားေလးဖတ္ဖို႔ (၂)

သားေလးေရ..
ဖ၀ါးလက္ႏွစ္လံုး ပုခံုးလက္ႏွစ္သစ္အရြယ္ကစလို႔..
တိုးတိုးၿပီးခ်စ္လာခဲ႔ရတာ..
ခုဆိုရင္.. ႏွစ္ေႏြကုန္ ႏွစ္မိုးေၿပာင္းလို႔ ႏွစ္ေဆာင္းသစ္ခဲ႔ေပါ႔..

ပီယ၀ါစာ တီတီတာခ်ိဳစကားေတြနဲ႔ ခြၽဲႏြဲ႕တတ္လာၿပီမို႔..
ဒို႔ဘာသာ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔အညီ..
ဆိုလာစကား ခ်ိဳသကာပ်ားဆိုသလိုေၿပာတတ္ေစဖို႔..
ေမေမသင္ေပးခဲ႔ရတယ္..

ခ်စ္စဖြယ္ယဥ္ေက်းတဲ႔..
ကိုယ္အမူအယာေလးေတြပိုင္ဆိုင္ေစဖို႔..
ဆိုတန္ဆို ရိုက္တန္ရိုက္လို႔ ေမေမဆံုးမခဲ႔တာကိုမ်ား..
သားေလးနားလည္ႏိုင္ပါ႔မလားလို႔လည္း ေတြးပူမိေသးရဲ႕..

ၾကီးသူကိုရိုေသ ရြယ္တူကိုေလးစား..
ငယ္သူကိုသနားတတ္ဖို႔လည္း..
ဥပမာ ဥပေမယ် ပံုၿပင္ေတြေၿပာၿပလို႔..
တတ္သမွ်မွတ္သမွ်နဲ႔..
ေမေမလမ္းညႊန္ၿပေပးခဲ႔တယ္..

ရပ္ေ၀းေၿမၿခားက..
ဘာသာမတူ လူမ်ိဳးကြဲ သူစိမ္းေတြၾကားထဲမွာ..
ၾကီးၿပင္းရွင္သန္ ရုန္းကန္ၾကိဳးစားေနရေပမယ္႔..
အရိုးကို အရြက္မဖံုးဆိုသလို ဂုဏ္ယူဖြယ္ဒို႔အစဥ္အလာမ်ား..
ေပ်ာက္ပ်က္ကာမသြားေစဖို႔ဆိုတာက..
မ်ိဳးဆက္သစ္ကေလးငယ္..
သားေလးတို႔အရြယ္ကစလို႔..
တာ၀န္သိၾကဖို႔ သိပ္အေရးၾကီးတယ္မဟုတ္လား..

ၿမန္မာဆိုတာ အစဥ္အလာၾကီးခဲ႔တဲ႔လူမ်ိဳး..
ယဥ္ေက်းမႈသမၻာမွာ မယွဥ္သာတဲ႔လူမ်ိဳး..
ကိုးကြယ္တဲ႔ဘာသာ အခိုင္အမာနဲ႔လူမ်ိဳး..
ၿဖဴစင္ရိုးသား စိတ္ထားၿမင္႔ၿမတ္တဲ႔လူမ်ိဳးဆိုတာ..
ကမၻာ႔အလယ္ တင္႔တယ္စြာသက္ေသၿပႏိုင္ဖို႔..
ေမေမ႔သားေလးအတြက္ဆံုးမစာ..
အုတ္တစ္ခ်ပ္ သဲတပြင္႔ေလးသာ ၿဖစ္ပါေစေတာ႔ေလ..

ပြင္႔ၿမဴးဇင္
(၀၇.၀၃.၂၀၁၁)



သို႔.. ေဖေဖ

ေဖေဖ..
တြယ္တာလွပါတယ္ဆိုတဲ႔သံေယာဇဥ္မ်ားကိုၿဖတ္ေတာက္ၿပီး..
သမီးကိုေဖေဖထားခဲ႔တာ ၾကာပဲၾကာလွေပါ႔..

ေဖေဖေပးတဲ႔အားမာန္ေတြနဲ႔..
လွမ္းေလွ်ာက္ရမယ္႔ဘ၀ခရီးအတြက္..
သမီးေလ.. ဘာကိုမွ ေၾကာက္မေနခဲ႔ဘူး..

ဒါေပမယ္႔ ေဖေဖ..
ေလာကဓံလႈိင္းၾကမ္းေတြထဲ..
လမ္းေပ်ာက္လုဆဲဆဲကာလေတြတုန္းကေတာ႔..
ေဖေဖ႕ကိုတမ္းတစိတ္နဲ႔..
ၿပိဳယိုင္လဲက်လုမတတ္ သမီးေတြေ၀ခ႔ဲဖူးတယ္..

ေဖေဖ႔သမီးပါ ေဖေဖ..
အားမတန္တာေတာင္ မာန္မေလွ်ာ႔ခဲ႔ပါဘူး..
ကိုယ္ေကာင္းရင္ ေခါင္းဘယ္မေရြ႕ရယ္လို႔..
ေဖေဖေၿပာေနက်မဟုတ္လား..
ယံုၾကည္တဲ႔လမ္းကို ခိုင္မာစြာေလွ်ာက္ရဲခဲ႔လို႔
ခုဆို.. ေတာင္ၾကီး ဖ၀ါးေအာက္ေပါ႔..

ေမတၲာတရားေတြေခါင္းပါးတဲ႔အရပ္မွာ
မလိုသူေတြရဲ႕ထိုးႏွက္ခ်က္ေတြေၾကာင္႔
တခါတေလမ်ားဆို ဘ၀ကိုေတာင္အရံႈးေပးလိုက္ခ်င္မိရဲ႕
လဲရင္ၿပန္ထ ဒါဘ၀ပဲ.. အသာစံႏိုင္ဖို႔ အနာခံႏိုင္ရမယ္ဆိုတဲ႔
ေဖေဖ႔ဆံုးမစကားေတြေၾကာင္႔သာ
အေမွာင္ကိုခြင္းေဖာက္လို႔ အလင္းဆီေရာက္ႏိုင္ခဲ႔တာ..

ခု.. သမီးေလ..
ေဖေဖေနေစခ်င္တဲ႔ဘ၀မ်ိဳးမွာ
ေဖေဖရေစခ်င္တဲ႔ေအာင္ၿမင္မႈမ်ိဳးနဲ႔
အခိုင္အမာရပ္တည္ႏိုင္ေနၿပီမို႔..
အတုအေယာင္ေပါတဲ႔ေလာကထဲ
စစ္မွန္ၿခင္းသစၥာတရားကို လမ္းညႊန္ေပးခဲ႔တဲ႔ေဖေဖ
ေကာင္းမြန္ရာဘံုဘ၀ကေန
သမီးအတြက္.. သာဓုေခၚေပးပါေတာ႔ေနာ္..

ပြင္႔ၿမဴးဇင္
၀၇.၀၃.၂၀၁၁

စိတ္ကူးသၾကၤန္

သၾကၤန္အၾကိဳေန႔



အတာအိုးထိုးဖို႔ ပန္းခူးထြက္မယ္.. တနလၤာနာမ္အတြက္ ခေရညြန္႔ေလးခ်ိဳးဦးမွ.. အဂၤါအတြက္ကေတာ႔ ဆီးကိုင္းေလးခ်ိဳးမယ္.. ဗုဒၶဟူးက ရြက္လွရွိတယ္ေလ.. ၾကာသပေတးအတြက္ေတာ႔ ေၿမဇာၿမက္ေလးပဲ ႏႈတ္လိုက္ေတာ႔မယ္.. ေသာၾကာအတြက္ရွာရဦးမယ္.. ေၾသာ္ သေၿပညြန္႔ေလးေတြရွိသားပဲ.. စေနအတြက္ေတာ႔ ေဒါနပန္းစိမ္းေဖ်ာ႔ေဖ်ာ႔ေလး.. တနဂၤေႏြအတြက္က အုန္းညြန္႔ေလးေတြ.. အစံုရၿပီ.. ေၿမအိုးေလးကို အနီနဲ႔အၿဖဴ ေရာစပ္ၿခယ္ထားတဲ႔ အတာအိုးေလးထဲထိုးလို႔ သၾကားမင္းၾကီးကို ၾကိဳလိုက္ၾကဦးစို႔.. ေမာင္ညီမေလးတို႔ေရ သၾကားမင္းၾကီးလာေတာ႔မွာေနာ္.. ေခြးသားေရၿပားမွာ မွတ္ခံမထိေအာင္လို႔ လိမ္လိမ္မာမာေနၾကဦး..

သၾကၤန္အက်ေန႔



လမ္းထိပ္က အုန္းလက္မ႑ပ္ေလးမွာ ကေလးေတြေရကစားေနၾကၿပီ.. ညကတည္းက က်ိဳထားတဲ႔ အုန္းႏို႔ေက်ာက္ေက်ာ္ကို စတုဒီသာေကြၽးဖို႔ သြားပို႔ရဦးမယ္.. သၾကားရည္ခ်ိဳခ်ိဳေလးေၾကာင္႔ရယ္.. အုန္းႏို႔သားထူထူစိမ္႔စိမ္႔ၾကီးေတြေၾကာင္႔ရယ္.. ေက်ာက္ေက်ာက်ိဳတဲ႔သူရဲ႕ ေစတနာေတြေၾကာင္႔ရယ္.. စားလို႔ေကာင္းေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္ေလ..

သၾကၤန္အၾကတ္ေန႔



မွန္အလံုပိတ္ထားတဲ႔ ကားေလးနဲ႔ သူမ်ားေတြေရပက္တာ ေရပက္ခံေနၾကတာေတြ ေလွ်ာက္ၾကည္႔မယ္.. ကန္ေတာ္ၾကီးကိုေရာက္မွ ေအာက္ဆင္းလမ္းေလွ်ာက္ၿပီး ေရပက္ခံရင္း မ႑ပ္ေတြေလွ်ာက္ေငးမယ္.. ရန္ကုန္သူမမေလးေတြရဲ႕ သၾကၤန္ဖက္ရွင္အလန္းစားေတြက ေငးမ၀ခ်င္စရာၿဖစ္မယ္ထင္ရဲ႕.. ညေနက်ရင္ေတာ႔ အိမ္မွာလုပ္စားတဲ႔ ရခိုင္ၾကာဇံသုပ္ကို ေဘာ္ဒါေတြပါေခၚေကြၽးရမယ္.. ေရကစားၿပီးရင္ ဗိုက္အရမ္းဆာတတ္ေတာ႔ စားေကာင္းမွာအမွန္ပဲ..

သၾကၤန္အတက္ေန႔



ဒီႏွစ္က စေနတာစားတဲ႔ႏွစ္ဆိုေတာ႔ စေနသမီး ေမေမနဲ႔ ညီမေလးတို႔အတြက္ ေကာင္းမႈလုပ္ရမယ္.. ေရႊရင္ေအးစတုဒီသာလုပ္မယ္ဗ်ာ.. မုန္႔လက္ေဆာင္းဖတ္စိမ္းစိမ္းေလးေတြနဲ႔ ေကာက္ညွင္းခ်က္ထားတာရယ္ ေပါင္မုန္႔ရယ္ ေမွ်ာ႔ေခ်ာင္းေရာင္စံုေတြက ကိုယ္သိပ္မၾကိဳက္လို႔ နည္းနည္းပဲထည္႔မယ္.. သာကူေလးလဲ က်ိဳထည္႔တာေပါ႔ေလ.. အုန္းႏို႕သၾကားရည္ ခ်ိဳေမႊးေလးဆမ္းလို႔.. ေမေမေရ ဆြမ္းေတာ္အရင္ကပ္ပါ.. ၿပီးရင္ လမ္းထဲမွာလိုက္ေ၀မယ္.. မုန္႔ေ၀တဲ႔လူကို ေရမပက္ရဘူးေနာ္.. အဖြားအိမ္မွာခ်က္တဲ႔ သၾကၤန္ထမင္းလဲ သြားစားရဦးမယ္.. ဖေယာင္းနဲ႔သင္းေနတဲ႔ သၾကၤန္ထမင္းေအးေအးေလးက ငါးေၿခာက္ေထာင္းေၾကာ္ သရက္သီးသုတ္ေတြနဲ႔ လိုက္မွာလိုက္ပဲေလ.. ေနာ္..

ႏွစ္ဆန္းတရက္ေန႔



ဘုရားစင္ကိုရွင္း.. ဘုရားေတြေရသပၸါယ္ရမယ္.. ေမာင္ေလးေရ ေရပံုးနဲ႔ေရအၿပည္႔ခပ္လာပါ.. ေရဇလံုအၾကီးၾကီးလဲ ယူလာေနာ္.. ညေနဘက္ လမ္းထဲမွာ ပရိတ္တရားနာဖို႔ ပရိတ္အိုး ပရိတ္ခ်ည္ ပရိတ္သဲေတြ ၿပင္ရဆင္ရဦးမယ္.. ပရိတ္အိုးအတြက္အညြန္႔ေတြက အတာအိုးထိုးတုန္းက အညြန္႔ေတြပဲေပါ႔.. အပ္ခ်ည္လံုး အသစ္တလံုးနဲ႔ သဲတခြက္လဲပါတယ္.. ပရိတ္ရြတ္မယ္႔ ဘုန္းဘုန္းေတြကို အေအးကပ္ဖို႔ အေအးပုလင္းေတြလဲ ၀ယ္ၿပီးၿပီ.. တရားနာပရိတ္သတ္ကိုလဲ အေအးတိုက္ဦးမွာ.. ပရိတ္ရြတ္ၿပီးလို႔ရွိရင္ သံပံုးတီးမယ္.. နာနာဘာ၀ေတြ မေကာင္းဆိုး၀ါးေတြ ေၿပးၾကဦးေပေရာ႔..

အိုး.. စိတ္ကူးနဲ႔ သၾကၤန္က်ပစ္လိုက္တာ.. ႏွစ္သစ္ေတာင္ရာက္သြားပါေရာလား.. အားလံုးပဲ ေပ်ာ္စရာႏွစ္ကူးမွာ ၿမဴးႏိုင္ၾကပါေစေနာ္..

မၾကိဳက္မၾကိဳက္

ညညဆို ေစာေစာမအိပ္ခ်င္ေပမယ္႔ အေစာၾကီးအလုပ္ဆင္းရမွာမို႔ ေစာေစာ၀င္အိပ္ရတာကို မၾကိဳက္ဘူး..

အိပ္ေရးမ၀ေသးခင္ ႏိႈးစက္ၾကီးၿမည္ၿမည္လာတာကို မၾကိဳက္ဘူး..

ႏွာစီးေနတဲ႔ေန႔ဆို မနက္ေစာေစာေခါင္းမေလွ်ာ္ရတာကို မၾကိဳက္ဘူး..

ရံုးခန္းထဲကိုယ္အရင္ဆံုးေရာက္လို႔ အဲကြန္းမဖြင္႔ရေသးဘဲ ပူအိုက္ေနတတ္တဲ႔ရံုးခန္းကို အၾကိဳက္ဘူး..

ကိုယ္႔ဂ်ာၾကီးကို မဆိုင္တာေတြခိုင္းၿပီး မလုပ္ႏိုင္ရင္ အသလြတ္ဆူတတ္တဲ႔ သေဌးကိုလဲ မၾကိဳက္ဘူး..

ရံုးမွာ ဂ်ီေမးဖြင္႔မရတာ ဖဘ၀င္မရတာေတြကို လံုး၀လံုး၀မၾကိဳက္ဘူး..

ထမင္းစားခ်ိန္ဆို ကန္တင္းအထိ ေနပူၾကီးထဲလမ္းေလွ်ာက္ရတာမၾကိဳက္ဘူး..

ရံုးကန္တင္းမွာ CHICKEN RICE ေရာင္းတဲ႔အဂၤါေန႔ဆို ထမင္းစားရတာမေကာင္းလို႔ မၾကိဳက္ဘူး..

ရံုးမွာ ေကာ္ဖီကုန္ေနတာကို ၀ယ္ဖို႔ေမ႔တတ္တဲ႔ ကိုယ္႔အက်င္႔ကို မၾကိဳက္ဘူး..

စကားေတြဟိုေၿပာဒီေၿပာနဲ႔ ကေလးစိတ္မကုန္ေသးတဲ႔ အတၱၾကီးလြန္းၾကတဲ႔ ရံုးကမိန္းမၾကီးေတြကိုမၾကိဳက္ဘူး..

တေနကုန္ရံုးမွာထိုင္ေနရလို႔ ပိုပိုထူလာေနတဲ႔ ဗိုက္ေခါက္ကိုလဲ လံုး၀လံုး၀မၾကိဳက္ဘူး..

ညေနညေနဆို ေလ႔က်င္႔ခန္းလုပ္ဖို႔ ပ်င္းေနတတ္တဲ႔ ကိုယ္႔ကိုကိုယ္လဲ မၾကိဳက္ဘူး..

တေယာက္ေယာက္နဲ႔ စကားေၿပာခ်င္ေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ အထူအပါးနားမလည္ ကြန္ပ်ဴတာထဲေခါင္းစိုက္ေနတတ္တဲ႔ သားသားေဖေဖကိုလဲမၾကိဳက္ဘူး.. (ဟိ.. ကိုယ္လုပ္ရရင္ေကာင္းတယ္)

ေဆးခြင္႔ယူခ်င္တိုင္း private clinic သြားယံုနဲ႔မရပဲ polyclinic သြားၿပီး အၾကာၾကီးတန္းစီရတာကိုလဲ မၾကိဳက္ဘူး..

တနဂၤေႏြေန႔ဆို သားသားေဖေဖ အခ်ိန္ပိုဆင္းရတတ္တာကို မၾကိဳက္ဘူး..

ေရသြားကူတိုင္း မ်က္မွန္ခၽြတ္ကူရလုိ႔ ေကာင္းေကာင္းမၿမင္ရတဲ႔ မ်က္စိကိုလဲမၾကိဳက္ဘူး..

နည္းနည္းေလးလႈပ္ရွားလိုက္တာနဲ႔ ေခၽြးေတြမတရားထြက္လာတတ္တာကို လံုး၀မၾကိဳက္ဘူး..

ခဏခဏက်ိဳးတတ္တဲ႔ လက္သည္းပါးပါးေလးေတြကိုလဲ မၾကိဳက္ဘူး..

ေခါင္းခဏခဏကိုက္တတ္တာလဲ မၾကိဳက္ဘူး..

ကီးသိပ္ၿမင္႔ၿမင္႔ ဆိုလို႔မရတဲ႔ ကိုယ္႔အသံကိုလဲ မၾကိဳက္ဘူး..

စိတ္ရူးေပါက္တိုင္း ေယာက္်ားကိုအသလြတ္ရန္လုပ္တတ္တဲ႔ ကိုယ္႔အက်င္႔ကို မၾကိဳက္ဘူး..

အစားအစာနဲ႔ ကိုယ္ခႏၶာ

ကြၽန္မတို႔ေန႔စဥ္စားသံုးေနတဲ႔ အစားအစာေတြထဲမွာ လူ႔ရဲ႕ ကိုယ္ခႏၶာအစိတ္အပိုင္းေတြနဲ႔ ဆင္တူတဲ႔အစားအစာေလးေတြ ပါရွိတတ္ပါတယ္.. အဲဒီအစားအစာေတြက သူတို႔နဲ႔ဆင္တူတဲ႔ ကိုယ္ခႏၶာအစိတ္အပိုင္းေတြကို ဘယ္လိုအက်ိဳးၿဖစ္ေစတယ္ဆိုတာေလး ဖတ္မိလို႔ ဘာသာၿပန္ၿပီး မွ်ေ၀လိုက္ခ်င္ပါတယ္..

မုန္လာဥနီကို ထက္ပိုင္းလွီးထားတာေလးက ေသေသခ်ာခ်ာၾကည္႔ရင္ မ်က္လံုးထဲက မ်က္ဆံေလးနဲ႔ဆင္တူပါတယ္.. ထူးဆန္းစြာပါပဲ မုန္လာဥနီကိုစားေပးၿခင္းအားၿဖင္႔ မ်က္စိအၿမင္အာရုံကို ပိုေကာင္းလာေစတဲ႔ အစြမ္းမ်ိဳးရွိပါတယ္တဲ႔.. မုန္လာဥနီမွာပါတဲ႔ ဘီတာကယ္ရိုတင္းက အသက္ၾကီးလို႔ မ်က္စိမႈန္တာမ်ိဳးကို ေလ်ာ႔ပါးေစပါတယ္..

သစ္ၾကားသီးကို အခြံခြာၿပီးၾကည္႔ရင္ လူ႕ဦးေႏွာက္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးတူတာေတြ႔ရပါမယ္.. သစ္ၾကားသီးကိုစားေပးၿခင္းၿဖင္႔ အယ္လ္ဇိုင္းမားေရာဂါၿဖစ္ပြားၿခင္းကို ေလ်ာ႔ပါးေစပါတယ္.. သစ္ၾကားသီးမွာ အိုမီဂါ ၃ ဖက္တီးအက္ဆစ္ေတြပါၿပီး ဦးေႏွာက္အတြင္းက အခ်က္ေပးစနစ္ေတြကို ပိုမိုေကာင္းမြန္ေစပါတယ္..

အနီေရာင္၀ိုင္အရက္ကေတာ႔ ေသြးနဲ႔ဆင္တူတယ္ေပါ႔.. တေန႔ကို ၀ိုင္တခြက္စီေသာက္ေပးၿခင္းၿဖင္႔ ေသြးလွည္႔ပတ္မႈကို ပိုေကာင္းေစၿပီး ႏွလံုးအတြက္လဲ ေကာင္းပါတယ္တဲ႔..

နီရဲေနတဲ႔ခရမ္းခ်ဥ္သီးတလံုးမွာ အခန္းအကန္႔ေလးခုတိတိပါတတ္တဲ႔ အသြင္အၿပင္က လူ႕ႏွလံုးသားနဲ႔ဆင္တူပါတယ္.. ခရမ္းခ်ဥ္သီးမွာပါ၀င္တဲ႔ လိုင္ကိုပိန္းက ႏွလံုးေရာဂါနဲ႕ ကင္ဆာေရာဂါကို ကာကြယ္ေပးႏိုင္ပါတယ္.. အထူးသၿဖင္႔ အမ်ိဳးသမီးေတြအတြက္ ပိုေကာင္းပါတယ္တဲ႔..

ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ အဆုတ္မွာဖြဲ႔စည္းပါ၀င္တဲ႔ ေလအိတ္ေလးေတြ ေလၿပြန္ေလးေတြက စပ်စ္သီးခိုင္ေလးနဲ႔ ဆင္တူပါတယ္.. စပ်စ္သီးကို စားေပးၿခင္းမားၿဖင္႔ အဆုတ္ကင္ဆာကို ကာကြယ္ဖို႔ အေထာက္အကူၿဖစ္ေစပါတယ္..

အေပၚကပံုမွာ ၿမင္ရတဲ႔အတိုင္းပါပဲ.. ဒိန္ခဲတစ္တံုးကို လွီးၿဖတ္ထားတဲ႔ပံုက အရိုးကိုအနီးကပ္ရိုက္ထားတဲ႔ပံုနဲ႔ ဆင္တူပါတယ္.. ဒိန္ခဲမွာပါ၀င္တဲ႔ ကယ္လ္ဆီယမ္က အရိုးေတြကို သန္မာေစၿပီး အမ်ိဳးသမီးေတြမွာအၿဖစ္မ်ားတဲ႔ အရိုးပြေရာဂါကို ကာကြယ္ေပးပါလိမ္႔မယ္..

ဂ်င္းတက္ေလးေတြကေတာ႔ လူ႔ရဲ႕အစာအိမ္နဲ႔ဆင္တူတာမို႔ အစာအိမ္ကို အက်ိဳးၿပဴပါတယ္.. လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္၂၀၀၀ေက်ာ္ကတည္းက တရုတ္လူမ်ိဳးေတြဟာ အစာအိမ္ေလနာေရာဂါေတြအတြက္ ဂ်င္းကိုတိုင္းရင္းေဆးအၿဖစ္သံုးခဲ႔ၾကတာပါ.. ကိုယ္၀န္ေဆာင္ေတြမွာၿဖစ္တတ္တဲ႔ မူးေ၀ေအာ႔အန္ၿခင္းေတြကိုလဲ သက္သာေပ်ာက္ကင္းေစပါတယ္..

မိႈပြင္႔ေလးကို ထက္၀က္ၿဖတ္ၾကည္႔ရင္ နားရြက္ေလးနဲ႔တူပါတယ္.. မႈိဟင္းစားေပးၿခင္းၿဖင္႔ အၾကားအာရံုကို တိုးတက္လာေစတယ္ေလ.. မိႈထဲမွာပါတဲ႔ ဗိုက္တာမင္ဒီေၾကာင္႔ေပါ႔..

အားလံုးပဲ က်န္းမာၿခင္းဆိုတဲ႔လာဘ္တပါးကို ပိုင္ဆိုင္ထားႏိုင္ၾကပါေစ..

သုံးနှစ်တာအတူတကွစီးဆင်းခြင်း

လက်ထပ်ခြင်းဆိုတာ တမိသားနဲ့တမိသား တမိုးအောက်မှာ အတူတကွပေါင်းသင်းနေထိုင်ခြင်းပေါ့.. ရှင်သန်ကြီးပြင်းခဲ့တဲ့ မိသားစုအသိုက်အဝန်းတွေဆီကနေ အသီးသီးခွဲထွက်ကြပြီး ကိုယ်ပိုင်ဘဝလေးကို တည်ဆောက်ကြရတယ်ဆိုတာ လွယ်လှတယ်တော့ မဟုတ်ပါဘူး.. အဲသလိုမလွယ်တာကိုကပဲ အိမ်ထောင်ရေးရဲ့အရသာလို့ ကျွန်မတော့ထင်မိတယ်.. အနာဂါတ်မိသားစုအရေးကို အစီအစဉ်တွေဆွဲရတာ ပြသနာတခုခုရှိပြီဆို တိုင်တိုင်ပင်ပင်နဲ့ဖြေရှင်းရတာတွေက အိမ်ထောင်ရေးရဲ့ အနှစ်သာရတွေပေါ့.. ဘာလိုလိုနဲ့ သုံးနှစ်တောင်ရှိခဲ့ပြီလေ..

ချစ်သူသက်တမ်း ၅နှစ်အကြာ လွန်ခဲ့တဲ့ ၃နှစ်တုန်းက ခုလိုဧပြီလ၆ရက်နေ့မှာ တရားဝင်လက်မှတ်ရေးထိုးပွဲနဲ့ ဧည့်ခံပွဲကျင်းပပြီး နှစ်ယောက်တစ်ဘဝကို စတင်ခဲ့ကြတယ်.. ချစ်သူတွေဘဝကတည်းက တယောက်အကြောင်းတယောက် နောကျေအောင်သိခဲ့ပြီးသားဆိုတာတောင် အတူတူနေကြတော့မှ ထပ်ပြီးသိလာရတာတွေက အများကြီးပေါ့.. ကိုယ်ချစ်တဲ့သူအကြောင်း အသစ်အသစ်တွေသိလာရတာ စိတ်ဝင်စားစရာတော့ကောင်းသား.. သူကြိုက်တတ်တဲ့အစားအစာ အဝတ်အစား စတာတွေကို အပေါ်ယံလေးလောက်ပဲ သိခဲ့ရာက သေသေချာချာသိလာရတယ်..

သူက ဘဝကိုပုံသေနည်းတွေနဲ့ ဖြတ်သန်းနေတဲ့သူဆိုတာ လက်ထပ်ပြီးနောက်မှသတိထားမိလာရတော့ ကျွန်မမှာအံ့တွေသြလို့.. သူ့ရဲ့နေ့တွေက ပုံသေနည်းအတိုင်း လှုပ်ရှားနေတာချည်းပဲ.. ဥပမာ ရေချိုးပြီးမှ ထမင်းစားတယ်ဆိုရင် ဘယ်လောက်ပဲဆာနေပါစေ ထမင်းကိုအရင်ဘယ်တော့မှမစားတတ်ဘူး ဆိုတာမျိုး.. ဒီအသားဟင်းဆို ဟိုအရွက်ဟင်းနဲ့မှ စားကောင်းတယ်ဆိုတာမျိုး.. လုပ်နေကျလေးကိုမှ မလုပ်လိုက်ရရင် နေမထိထိုင်မသာဖြစ်နေတတ်တယ် ဆိုတာမျိုးတွေကို သိလာရတော့ ကျွန်မမှာရယ်ချင်ပက်ကျိဖြစ်မိသေးတယ်.. ကျွန်မကတော့ ခံစားမှုဝါဒီ.. ကိုယ်လုပ်ချင်ရင်လုပ်ပစ်လိုက်တာပဲ.. ထုံးစံတွေ အစဉ်အလာတွေ ခေါင်းထဲကိုထည့်မထားတတ်သူပေါ့.. မလုပ်ချင်တာကိုများ လာမလုပ်ခိုင်းနဲ့ လှည့်တောင်မကြည့်ဘူးဆိုတဲ့ လူစားမျိုး.. နှစ်ယောက်တူတာကတော့ သူလဲသူ့အကျင့်နဲ့သူလုပ်ချင်သလိုလုပ် ကိုယ်လဲကြိုက်တာလုပ် အပြစ်မမြင်တတ်ကြတာချင်းပါပဲ.. ကိုယ်လုပ်သလို လိုက်လုပ်ရမယ်ဆိုတာမျိုး မရှိကြတော့ အဆင်ပြေတယ်လေ.. အကျိုးရလာဒ်ကတော့ ထမင်းလက်ဆုံလေးတောင်မှ မစားဖြစ်တာအတော်ကြာပြီ..

သူက သိပ်ရိုးပါတယ်.. မလိမ်တတ် မညာတတ်သူပေါ့.. လင်္ကာချောအောင်တောင် မုသားမပြောတတ်သူပါ.. လူတကာကိုလဲ ယုံလွယ်တတ်ပါတယ်.. သူယုံကြည်တဲ့သူတွေက သစ္စာမဲ့သွားတယ် သူ့ကိုမကောင်းကြံတယ်ဆိုရင်လဲ ဘယ်တော့မှ စိတ်မဆိုးတတ်ဘူး.. ဘေးကမြင်ရတဲ့ကျွန်မကသာ ဒေါသအမျက်တွေ ချောင်းချောင်းထွက်လို့ ဘီလူးဆိုင်းလိုက်တီးရတတ်တယ်.. သူကတော့ အေးအေးဆေးဆေးပဲ.. လိုချင်လောဘဆိုတာလဲ တော်တော်နည်းတဲ့သူ.. အဝတ်အစားဆို ကျွန်မဝယ်မပေးရင် သူ့ဟာသူမဝယ်တတ်ပါဘူး.. လူပျိုဘဝတုန်းက သူ့အမေဝယ်ပေးတာတွေကိုပဲ ၀တ်ခဲ့တာတဲ့.. ဒီအင်္ကျီဆို ဒီလုံချည်နဲ့တွဲဆိုပြီး သူ့အမေကတွဲပေးထားရင် အခြားလုံချည်နဲ့တောင် မတွဲဝတ်တတ်ဘူးတဲ့လေ.. အံ့ရောပဲ..

ရယ်စရာကောင်းတဲ့အလွဲတခုရှိသေးတယ်.. သူက ညအိပ်တဲ့အခါ အသားချင်းထိရင် အိပ်မပျော်တတ်တဲ့သူ.. ကျွန်မက တယောက်ယောက်နဲ့ အသားချင်းထိထားမှ ကောင်းကောင်းအိပ်ပျော်တတ်တဲ့သူ.. ကျွန်မငယ်ငယ်လေးထဲက ညညဆို ဘီလူးစီးသလို အသက်ရှုကျပ်ပြီး လန့်လန့်နိုးတတ်တယ်.. အဘွားကပြောတော့ တယောက်ယောက်နဲ့ အသားချင်းထိထားရင် မဖြစ်တော့ဘူးဆိုတာနဲ့ ညီမလေးလက်ကို ကိုင်ပြီးအိပ်တတ်တာ အကျင့်ပါနေတယ်.. သူနဲ့ကျမှာ ဂွဖြစ်တော့တာပဲ.. မရပါဘူး.. သူပဲလိုက်ကျင့်ပေးရတာပေါ့.. အနည်းဆုံးလက်ဖျားခြေဖျားလေးဖြစ်ဖြစ် ထိထားပြီးမှ ကျွန်မကအိပ်ပျော်တာကိုး.. နောက်တခုရှိသေးတယ်.. ကျွန်မတို့မောင်နှမတွေက အိပ်ခါနီးဆို တယောက်ကိုတယောက် ကျောမှာစာရေးပေးရင်း ဇိမ်လုပ်ပြီးအိပ်တတ်တာ.. မောင်နှမသုံးယောက်သား အလယ်မှာအိပ်ဖို့ကို လုကြရတာအမော.. အလယ်ကလူက အလှည့်တိုင်းရေးပေးခံရတာကိုး.. သူနဲ့ကျတော့ ကျွန်မက သူ့ကိုရေးခိုင်းတာပေါ့.. သူ့ကိုပြန်ရေးပေးမယ်ပြောတော့ မလုပ်ပါနဲ့တဲ့ အရမ်းယားတတ်တာလေ.. ထိတောင်မထိရသေးဘူး တွန့်နေပြီ.. ကျွန်မက ဇိမ်ပဲပေါ့.. ပြန်ရေးပေးစရာမလိုပဲ ဇိမ်လေးနဲ့နှပ်ရတာ..

အချက်အပြုတ်ဝါသနာပါတဲ့ကျွန်မနဲ့ အစားကောင်းကြိုက်တဲ့သူနဲ့တော့ အကိုက်ပဲ.. ကျွန်မက မီးဖိုချောင်ထဲရောက်သွားရင် ပျော်နေရောလေ.. ကိုယ်သာဖြစ်သလိုစားချင်စားမယ် သူ့အတွက်တော့ အမြဲဖွယ်ဖွယ်ရာရာလေး လုပ်ပေးချင်တာ.. သူက ဂျီးမများတတ်ပေမယ့် သူမကြိုက်တဲ့ဟင်းဆိုရင်တော့ လုံးဝမတို့တတ်ဘူး.. ကျွန်မက ငါးခြောက်ကြိုက်သလောက် သူကမကြိုက်ဘူးလေ.. အိမ်မှာငါးခြောက်ချက်တဲ့နေဆို သူ့အတွက် သက်သက်ချက်ပေးရတယ်.. ငါးဟင်းဆိုလဲ အရိုးနွှင်ပေးရတယ်လေ.. ကြေးအိုးကြိုက်တာ ၀က်သားတုတ်ထိုး အသေကြိုက်တာတွေတော့ တူမှတူပဲ.. သူကိုယ်တိုင်ကတော့ ကြက်ဥလောက်ပဲ ကြော်တတ်တဲ့သူ..

အရက်မူးတာကို သေအောင်မုန်းတတ်တဲ့ကျွန်မနဲ့ ဘယ်လောက်သောက်သောက် မမူးတတ်တဲ့သူနဲ့တော့ ဟုတ်နေတာပဲ.. ဘီယာတွေ အရက်ပြင်းတွေ ဘယ်လောက်ပဲသောက်သောက် သူမူးသွားတယ်လို့ တခါမှမတွေဖူးပါဘူး.. တကယ်ကိုဘာမှမဖြစ်တာပါ.. အနံ့သာမရလို့ကတော့ သောက်ထားမှန်းတောင် မသိရပါဘူး.. ကျွန်မကတော့ သူသောက်ထားမှန်းသိရင် ရစ်တော့တာပဲ.. ဟိုဟာခိုင်း ဒီဟာခိုင်းနဲ့ အနိုင်ကျင့်တာပါ.. သူကလဲ သောက်ထားတဲ့အချိန်ဆို ကျွန်မစိတ်ဆိုးမှာစိုးလို့ အားလုံးလုပ်ပေးတတ်ပါတယ်.. ပြီးတော့ပြောတတ်သေးတယ် မသောက်ဘဲမူးပြီး သူ့ကိုရစ်နေတယ်တဲ့..

သားသားကိုမွေးလာတော့ ကျွန်မတို့ဘဝလေးတွေ ပိုပြီးအသက်ဝင်လာတယ်.. ၂ယောက်လုံးက ကိုယ်လုပ်ချင်တာထက် သားသားအတွက်ပိုပြီးကောင်းမယ်ထင်တာကို လုပ်တတ်လာကြတယ်လေ.. သားသားက ရုပ်တော့အဖေနဲ့ပိုတူပြီး အမူအကျင့်တွေ စိတ်ထားတွေက ကျွန်မနဲ့တူပါတယ်.. လုပ်ချင်စိတ်ရှိမှလုပ်တတ်တာ ကျောမှာစာရေးပေးရင် ဇိမ်လုပ်တတ်တာ ဒေါသကြီးတတ်တာ လူတကာနဲ့တည့်အောင်ပေါင်းတတ်တာတွေက ကျွန်မဆီကအကျင့်လေးတွေပေါ့.. သူက ခဏခဏပြောတယ် သားအမိနှစ်ယောက်ပေါင်းပြီး သူ့ကိုအနိုင်ကျင့်တယ်တဲ့လေ..

ဘာပဲပြောပြော သုံးနှစ်ရှိခဲ့ပါပြီ.. ပျော်စရာတွေ ငိုစရာတွေကို အတူတူမျှဝေခံစားခဲ့တာ သုံးနှစ်ပြည့်ခဲ့ပြီပေါ့.. သုံနှစ်တာလုံးလုံး ကျွန်မဆိုးသမျှ အော်ငေါက်သမျှ အနိုင်ကျင့်သမျှကို သည်းခံပေးတဲ့ ချစ်ခင်ပွန်းမောင့်ကို အထူးကျေးဇူးတင်မိပါကြောင်း ပြောချင်ပါတယ်.. မင်္ဂလာသက်တမ်း သုံးနှစ်ပြည့်အမှတ်တရအဖြစ် လာမယ့်တနင်္ဂနွေနေ့ ဆမ်ဘာဝမ်းပန်းခြံမှာလုပ်မယ့် မြန်မာ့နှစ်သစ်ကူးပွဲတော်အတွက် ကြာဇံချက်အလှူလုပ်ပါမယ်.. ကြွရောက်အားပေးချီးမြှင့်ကြဖို့ အားလုံးကိုဖိတ်ပါတယ်နော်...

ကိုယ္႔စိတ္ၾကိဳက္မ်ားနဲ႔တေန႔တာ

ႏႈိးစက္ၿမည္တာေတာင္ မထေသးလို႔ ေယာက္်ားကအတင္းႏႈိးတာကို အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေစာင္႔ေနရတာၾကိဳက္တယ္..

အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ ဟီတာဖြင္႔ဖို႔ေမ႔လို႔ ေရေအးေတြက်လာမွ လန္႔ၿပီး မ်က္လံုးက်ယ္သြားရတာ.. ကုိယ္႔ေအာ္သံေၾကာင္႔ အၿပင္ကေန ေယာက္်ားက ဟီတာဖြင္႔ေပးတာကိုလဲ ၾကိဳက္တယ္..

မီးဖြင္႔ရင္ သားသားႏိုးမွာစိုးလို႔ ေမွာင္ထဲမွာပဲ မ်က္ႏွာကိုလိမ္းစရာရွိတာလိမ္း ထင္ရာေတြဆြဲ၀တ္ရတာကိုလဲ ၾကိဳက္တယ္..

နာရီ၀က္ေက်ာ္ေက်ာ္စီးရတဲ႔ ရံုးကားေပၚမွာ ၿပတင္းေပါက္မွန္ကို ေခါင္းနဲ႔ေဆာင္႔ရင္း ငိုက္ရတာကိုလဲ ၾကိဳက္တယ္..

ရံုးကန္တင္းမွာစားရတဲ႔ မနက္စာၾကာဇံၿပဳတ္မ်ိဳးစံုကိုလဲ ၾကိဳက္တယ္..

အလုပ္စားပြဲမွာထိုင္မိတာနဲ႔ ဘေလာ႔ေလးအရင္ဆံုးေၿပးဖြင္႔ရတာကိုလဲ အရမ္းၾကိဳက္တယ္..

ေကာ္ဖီေလးေသာက္ရင္း ဘေလာ႔တကာလည္ စာဖတ္ရတာလဲၾကိဳက္တယ္..

အိပ္ငိုက္ေနတဲ႔ဂ်ာၾကီးကို ကိုယ္႔စားပြဲေပၚကဖုန္းနဲ႔လွမ္းဆက္.. သူလန္ႏိုးသြားၿပီး ဖုန္းေကာက္ေၿဖေတာ႔မွ ဖုန္းကိုအသာေလးၿပန္ခ်ထားလိုက္ရတာကိုလဲ ၾကိဳက္တယ္..

ေန႔လည္စာစားရင္း ကန္တင္းမွာပြားရတာကိုလဲ ၾကိဳက္တယ္..

ေန႔ခင္းဘက္အိပ္ငိုက္လာရင္ လူတကာကို မက္ေဆ႔ခ်္ပို႔ၿပီး ေႏွာက္ယွက္ရတာကို ၾကိဳက္တယ္..

တေယာက္နဲ႔တေယာက္ စလိုက္ေနာက္လိုက္နဲ႔ မိသားစုဆန္တဲ႔ ကိုယ္တို႔ရံုးခန္းေလးကိုလဲ ၾကိဳက္တယ္..

၄နာရီ၁၅ဆို ရံုးဆင္းတာကိုလဲ ၾကိဳက္တယ္.. ရံုးဆင္းရင္ ေမေမနဲ႔ခ်ိန္းၿပီး ဂ်ဴေရာင္းပြိဳင္႔မွာ ေစ်း၀ယ္ထြက္ရတာကိုလဲ ၾကိဳက္တယ္..

အိမ္ၿပန္ေရာက္ရင္ သားသားနဲ႔တူတူ ကစားကြင္းသြား ကစားရတာကိုလဲ ၾကိဳက္တယ္.. သားအမိ၂ေယာက္သား တူတူညစာစားရတာကိုလဲ ၾကိဳက္တယ္..

သားသားနဲ႔ ကြန္ပ်ဴတာလုၿပီး ဖဘ၀င္ရတာကိုလဲ ၾကိဳက္တယ္..

ေရမိုးခ်ိဳး လိုးရွင္းေတြလိမ္းၿပီး ေအးေအးေမႊးေမႊးေလး အိပ္ယာ၀င္ရတာကို ၾကိဳက္တယ္..

အိပ္ခါနီးဆို ေမာင္ေရ ဖုန္းအားသြင္းထားလား.. ႏႈိးစက္ေပးၿပီးၿပီလား.. လို႔ ေမးရတာကိုလဲ ၾကိဳက္တယ္..

အရမ္းေညာင္းေနတဲ႔ေန႔ဆို သားအဖ၂ေယာက္ႏွိပ္ေပးတာကို ဇိမ္နဲ႔ႏွပ္ရတာလဲ ၾကိဳက္တယ္..

အဲကြန္းကို ၁၈မွာထားၿပီး ေစာင္ထူထူၿခံဳအိပ္ရတာကိုလဲ အရမ္းၾကိဳက္တယ္..

ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔သူေတြနဲ႔ ကိုယ္ေနခ်င္တဲ႔ပါတ္၀န္းက်င္မွာ ကိုယ္ၾကိဳက္တာေတြခ်ည္းလုပ္ခြင္႔ရေနရင္ ဘ၀ဟာ ေပ်ာ္စရာအတိေပါ႔ကြယ္..

မမသက္ေ၀က မတဂ္ေပမယ္႔ ေရးခ်င္လို႔ေရးလိုက္ပါတယ္.. ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါး ေရးလို႔ေကာင္းလိုက္တာ.. ဖတ္မိတဲ႔သူေတြလဲ မေရးရေသးရင္ ေရးၾကည္႔ေနာ္..

အရိပ္ကေလးရဲ႕ေတးသံ

လသာတဲ႔ညတညေပါ႔..

ေအးၿမတဲ႔လရိပ္ကို ႏွစ္သက္တတ္တဲ႔ကြၽန္ေတာ္ ၀ရံတာမွာရပ္ေနရင္း ဟိုဟိုဒီဒီေငးေနမိတယ္.. မ်က္ေစာင္းထိုးအိမ္ကို ဖ်တ္ခနဲၾကည္႔လိုက္မိစဥ္မွာေတာ႔

အိမ္ေပၚထပ္မွန္ၿပတင္းမွာ ထင္ေနတဲ႔အရိပ္ကေလးက ကြၽန္ေတာ္႔ကို ဆြဲေဆာင္လိုက္ပါေတာ႔တယ္.. အရင္ကလူမေနတဲ႔ အိမ္ၾကီးကို ဘယ္တုန္းက လူသစ္ေတြေရာက္လာပါလိမ္႔လို႔လဲ ေတြးမိေသးရဲ႔.. ကြၽန္ေတာ္ၿမင္လိုက္ရတာက ဂစ္တာတီးေနတဲ႔ ဆံပင္ရွည္ရွည္ ေကာင္မေလးတေယာက္ရဲ႕အရိပ္ပါ.. သီခ်င္းသံသဲ႔သဲ႔ေလးလဲ ၾကားမိသလိုလိုမို႔ စူးစိုက္နားေထာင္မိေတာ႔ အသံခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္မၾကားဖူးတဲ႔သီခ်င္းေလးကို ခပ္ေအးေအးညည္းေနတာေလး ၾကားလိုက္ရတယ္.. ေအးခ်မ္းလိုက္တဲ႔အသံေလးဗ်ာ.. ဆိုေနဟန္ေလးကေတာ႔ ခပ္ေဆြးေဆြး.. မင္းအသည္းကြဲေနတာမ်ားလား ေကာင္မေလးရယ္..

ေနာက္ေန႔ေတြမွာေတာ႔ ကြၽန္ေတာ္႔အတြက္ တာ၀န္တခုပိုလာတယ္.. ညတိုင္း ၀ရံတာထြက္ၿပီး သူမေလးရဲ႔အရိပ္ကိုေငးရင္း သူမသီခ်င္းေလးေတြကို နားေထာင္ေနမိတတ္တာေပါ႔.. ေန႔ခင္းဘက္ေတြမွာ သူမတို႔အိမ္ဘက္လွမ္းၾကည္႔မိရင္ လႈပ္ရွားမႈရယ္လို႔ သိပ္မေတြ႕ရတတ္ပါဘူး.. တခါတေလ ပန္းပင္ေတြေရေလာင္းေနတဲ႔ မ်က္ႏွာစူပုတ္ပုတ္ ရုပ္ဆိုးဆိုးအမ်ိဳးသားၾကီးတေယာက္ကိုေတြ႕ရတတ္တယ္.. တပတ္၂ခါေလာက္ အမ်ိဳးသမီးၾကီးတေယာက္ကို ကိုရုပ္ဆိုးၾကီးက ကားေမာင္းၿပီး ေစ်းလိုက္ပို႔တာလဲေတြ႕ရတတ္တယ္.. ကြၽန္ေတာ္႔ရဲ႕အရိပ္ကေလးကိုေတာ႔ ေန႔ခင္းဘက္ တခါမွမေတြ႕ဖူးေသးဘူး.. ကြၽန္ေတာ္ကလဲ ေန႔တိုင္း ေက်ာင္းသြားရတတ္ေတာ႔ သူမအၿပင္ထြက္ခ်ိန္နဲ႔ မၾကံဳလို႔ထင္ပါရဲ႕ေလ..

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

တရက္ေတာ႔ ကြၽန္ေတာ္ေနမေကာင္းလို႔ ေက်ာင္းမသြားၿဖစ္ဘူး.. အိမ္ခန္းထဲေနရတာ ၿငီးစီစီမို႔ ၀ရံတာကိုထြက္လိုက္ရင္း အရိပ္ကေလးတို႔အိမ္ဘက္ကို အမွတ္မထင္ၾကည္႔မိေတာ႔ ၿခံထဲကခံုတန္းေလးမွာထိုင္ၿပီး ဂ်ာနယ္တေစာင္ကို စိတ္၀င္တစားဖတ္ေနတဲ႔ ေကာင္မေလးတေယာက္ကို လွမ္းေတြ႕လိုက္ရတယ္.. ဆံပင္ရွည္ေတြကို က်စ္စာၿမီး၂ဖက္ခြဲစီးထားေတာ႔ သူမက ကေလးေလးတေယာက္လို ႏုနယ္လွပလြန္းေနတယ္ေလ.. ေငးေကာင္းေကာင္းနဲ႔ေငးမိေနတုန္း အိမ္ထဲကလွမ္းေခၚလိုက္လို႔ထင္ပါရဲ႕ သူမေလးက အိမ္ထဲကို ေၿပး၀င္သြားေလရဲ႕.. ကြၽန္ေတာ္႔ရင္ဘတ္ထဲမွာ ဟာတာတာၾကီးၿဖစ္က်န္ခဲ႔တာေပါ႔ဗ်ာ..

ညေရာက္ေတာ႔ ထံုးစံအတိုင္း သီခ်င္းဆိုေနတဲ႔ သူမအရိပ္ကေလးကိုေငးရင္း စိတ္ကူးေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ရူးေနရတာေပါ႔.. သူမနဲ႔ ခင္မင္ရင္းႏွီးခ်င္စိတ္ေတြလဲ တဖြားဖြားနဲ႔.. အရိပ္ကေလးဆိုတဲ႔ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ေရးမိတဲ႔ကဗ်ာေတြလဲ မနည္းမေနာ.. သူမရဲ႕၀ိုးတ၀ါးအရိပ္ကေလးကို ခဲၿခစ္ပန္းခ်ီေလးေတာင္ဆြဲထားမိေသးတယ္.. ထူးဆန္းတာက သူမကို ေသေသခ်ာခ်ာၿမင္ဖူးလိုက္ပါရက္နဲ႔ သူမအရိပ္ကေလးကိုပဲ အိပ္မက္ထဲအထိ စြဲမက္ေနတတ္တဲ႔အထိ စြဲလန္းေနမိတာပါပဲ..

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

တေန႔.. ေမေမကကြၽန္ေတာ္ကို ၀ါဆိုသကၤန္းကပ္အတြက္ ဖိတ္စာေတြလမ္းထဲမွာလိုက္ေ၀ခိုင္းတယ္.. အရိပ္ကေလးတို႔အိမ္အတြက္လဲ ပါတာေပါ႔.. ကြၽန္ေတာ္သိပ္ေပ်ာ္သြားမိတယ္.. အရိပ္ကေလးနဲ႔ ရင္းႏွီးခြင္႔ ၾကံဳလာၿပီမို႔လား.. တၿခားအိမ္ေတြကို ဖိတ္စာအရင္လိုက္ေ၀ၿပီး ေနာက္ဆံုးက်မွ အရိပ္ကေလးတို႔အိမ္ကို သြားလိုက္တယ္.. လူေခၚဘဲလ္ကိုတီးလိုက္ေတာ႔ ဂါ၀န္အၿဖဴ၀တ္ထားတဲ႔ ေကာင္မေလးက တံခါးလာဖြင္႔ေပးပါတယ္..

“ဘာကိစၥမ်ားပါလဲရွင္”

“ေၾသာ္.. ကြၽန္ေတာ္က မ်က္ေစာင္းထိုးအိမ္ကပါ.. ကြၽန္ေတာ္႔နာမည္ ၀ါေခါင္မိုးပါ.. အိမ္မွာအလွဴရွိလို႔ ဖိတ္စာလာေပးတာပါ.. လာမယ္႔စေနေန႔ ဆက္ဆက္လာခဲ႔ေစခ်င္ပါတယ္..”

“ဟုတ္ကဲ႔.. ၿဖဴလာခဲ႔ပါမယ္..”

“ေက်းဇူးပဲေနာ္.. ကြၽန္ေတာ္သြားလိုက္ပါဦးမယ္..”

“ဟုတ္ကဲ႔..”

လွလိုက္တဲ႔ေကာင္မေလးဗ်ာ.. ၿဖဴႏုေနတဲ႔မ်က္ႏွာေလးမွာ အေၾကာစိမ္းေလးေတြကိုထင္းလို႔.. ဆံပင္နက္နက္ၾကီးေတြကလဲ တင္ပါးဖံုးတဲ႔အထိကို အရွည္ၾကီးေတြ.. ထူးဆန္းေနတာက သူမအရိပ္ကေလးကိုၿမင္ရတိုင္း တဖ်တ္ဖ်တ္ခုန္ေနတတ္တဲ႔ကြၽန္ေတာ္႔ႏွလံုးသားက သူမကိုအနီးကပ္ေတြ႕ရေတာ႔ အရင္ကခုန္ခဲ႔ဖူးတာ သူမဟုတ္သလို ၿငိမ္သက္ေနတာပါပဲ..

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

အလွဴေန႔က်ေတာ႔ ေကာင္မေလးနဲ႔အတူ အန္တီၾကီးတေယာက္ပါ ပါလာတယ္.. စကားေၿပာေကာင္းၿပီး ေဖာ္ေရြတဲ႔ကြၽန္ေတာ္႔ေမေမနဲ႔ သူမတို႔၂ေယာက္နဲ႔ အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာပဲ ရင္းႏွီးသြားၾကပါေတာ႔တယ္.. သူမေၿပာၿပတဲ႔ သူမဘ၀အေၾကာင္းက သနားစရာ.. မိဘ၂ပါးလံုး ရန္ကုန္မွာ ကားေမွာက္လို႔ဆံုးပါးသြားၿပီး သူမတေယာက္သာ ကံေကာင္းစြာနဲ႔ ဘာမွၾကီးၾကီးမားမားမထိခိုက္ပဲ ပြန္းပဲ႔ရံုေလာက္နဲ႔ အသက္ရွင္က်န္ခဲ႔ရတာတဲ႔.. မိဘေတြမရွိေတာ႔တဲ႔ေနာက္ ဇာတိၿမိဳ႕ေလးကို အၿပီးၿပန္လာၿပီး မိဘေတြထားခဲ႔တဲ႔အိမ္ေလးမွာ လာၿပန္ေနတာတဲ႔ေလ.. သူမေဖေဖမိတ္ေဆြတေယာက္ရဲ႔လုပ္ငန္းမွာ အစုရွယ္ယာ၀င္ထားရင္း မားကတ္တင္းမန္ေနဂ်ာအၿဖစ္ အလုပ္လုပ္ပါတယ္တဲ႔ေလ.. အန္တီၾကီးကေတာ႔ သူမရဲ႕အထိန္းေတာ္ၾကီးေပါ႔.. အထီးက်န္ဆန္တဲ႔ သူမဘ၀ေလးကို ကြၽန္ေတာ္က ကရုဏာသက္မိေပမယ္႔ သူမကိုၾကည္႔ရတာေတာ႔ ခပ္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပင္.. သိပ္မၾကာခင္က ၿဖစ္ပ်က္ခဲ႔တဲ႔ ေၾကကြဲဖြယ္ၿဖစ္ရပ္ကို ၿပန္ေၿပာၿပေနေပမယ္႔ သူမဆီမွာ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲတဲ႔ အရိပ္အေယာင္ရယ္လို႔ လံုး၀မေတြ႕ရ.. ေတာ္ေတာ္အသည္းမာတဲ႔မိန္းကေလးပါလားလို႔ ေတြးမိတယ္..

စကားေတြေၿပာၾကရင္း ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာမွ သူမတို႔ၿပန္သြားၾကတယ္.. ကြၽန္ေတာ္႔ရင္ထဲမွာေတာ႔ တခုခုကို မတင္မက်ၾကီးခံစားေနရေလရဲ႕.. ဘာရယ္လို႔အတိအက်မေၿပာႏိုင္ေပမယ္႔ ကြၽန္ေတာ္ေလ သူမနဲ႔ပါတ္သတ္လို႔ တစ္ခုခုထူးထူးဆန္းဆန္း ခံစားေနရတာေတာ႔ အမွန္ပဲ.. ကြၽန္ေတာ္႔ရဲ႕ေန႕ေတြညေတြကို လရိပ္ၿဖဴဆိုတဲ႔သူမရဲ႔အရိပ္ကေလးက အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ လႊမ္မိုးထားလိုက္ၿပီဆိုတာေတာ႔ သိပ္ကိုေသခ်ာတယ္ေလ...

(ဆက္ပါဦးမည္)

မောင်နှမသုံးယောက်ရှိလေသည်

ကျွန်မတို့မောင်နှမသုံးယောက်အကြောင်းလေးပေါ့.. မေမေပြန်ပြောပြတဲ့ ငယ်ဘဝအမှတ်တရလေးတွေကို မှတ်တမ်းတင်ထားချင်လို့ပါ..

ကျွန်မတို့သုံးယောက်ကို မသိတဲ့လူတွေဆိုရင် မောင်နှမလို့ ထင်မှာကိုမဟုတ်ဘူး.. ရုပ်ချင်းကတစက်မှမတူလို့ပေါ့.. ကျွန်မက မျက်လုံးပြူးပြူး ပါးဖောင်းဖောင်း နှုတ်ခမ်းထူထူ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်း.. ညီမလေးက မျက်လုံးမှေးမှေး နှုတ်ခမ်းပါးပါး.. မောင်လေးကျပြန်တော့ မျက်နှာရှည်ှရှည်ကြီး.. ကျွန်မနဲ့ ညီမလေးက အသားညိုကြပြီး မောင်လေးကျတော့ ဖြူဖွေးနေတာပဲ.. အရပ်ရှည်တာတော့ အားလုံးတူကြတယ်.. ကျွန်မနဲ့ညီမလေးက ၅ပေ၅လက်မ မောင်လေးက ၆ပေ..

ကျွန်မငယ်ငယ်က သိပ်ကိုအေးတယ်တဲ့.. အော်ဟစ်ငိုယိုတာမျိုး မရှိသလောက်ပဲတဲ့လေ.. မေမေက ညီမလေးကိုမွေးဖို့ ဆေးရုံသွားတော့ မောင်လေးမွေးပေးနော်.. သမီးနဲ့ဘောလုံးကန်ရအောင်လို့ပြောပြီး အိမ်မှာကျန်ခဲ့တာ.. ညီမလေးမွေးလာတော့လဲ ချစ်တာပါပဲ.. ညီမလေးရဲ့နားထင်မှာ အမှတ်ကြီးတခုပါတယ်.. ကျွန်မက အမှတ်ကြီးကို အနာထင်လို့ ညီမလေးသနားပါတယ် နာနာကြီးနဲ့လို့ ပြောတယ်တဲ့လေ.. ညီမလေးက ကျွန်မထက် ၂နှစ်ငယ်ပါတယ်.. ညီမလေးကို နာမည်ပေးကြတော့ ကျွန်မနာမည် ပွင့်မြူးဇင်နဲ့ကာရန်ညီအောင် ၀င့်ထူးဇင်လို့ပေးတယ်.. အားလုံးခေါ်ကြတာတော့ မြူးမြူးနဲ့ထူးထူးပေါ့..

ထူးထူးလို့နာမည်မပေးခင် မေမေကပြောတယ် ဖြစ်ပါ့မလားတဲ့.. သူတွေ့ဖူးသမျှ ထူးထူးတွေက ဆိုးကြတယ်တဲ့.. ထင်တဲ့အတိုင်းပါပဲ ညီမလေးငယ်ငယ်က တော်တော်လေးဆိုးပါတယ်.. စကားကလဲအရမ်းတတ် ခေါင်းကလဲမာဆိုတော့ မေမေနဲ့တကျက်ကျက်ပေါ့.. သူဆိုးလို့ မေမေကစတိုခန်းထဲလှောင်ထားမယ်ဆိုရင် ရတယ် ရေပုလင်းပဲပေးဆိုတာမျိုး.. နင့်ကိုငါမမြင်ချင်ဘူးဆိုရင် သူ့အိတ်ကလေးကောက်လွယ် ခြေထောက်ကလေးဆောင့်ပြီး အိမ်ကဆင်းသွားတာမျိုးတွေ လုပ်တတ်တယ်.. ညီမလေးက ဆိုးပေမယ့် သူ့စိတ်ထားလေးက အရမ်းကောင်းပါတယ်.. အရမ်းသနားတတ်တယ်.. သူများကို ကူညီချင်စိတ်အရမ်းရှိတယ်.. ဖွဲပြာသည်တွေဘာတွေခေါ်ဝယ်လို့ သူတို့တွေကလုံချည်အဟောင်းတွေတောင်းရင် လူကြီးတွေက မရှိဘူးပြောနေတုန်းရှိသေးတယ် သူက တန်းမှာလှန်းထားတဲ့လုံချည်အကောင်းတွေယူလာပြီး သနားပါတယ် ပေးလိုက်ပါ ဗီရိုထဲမှာအများကြီးရှိသေးတာပဲဆိုပြီး အတင်းပေးခိုင်းတတ်တာ.. နောက်ဆို အိမ်ကိုစျေးသည်ခေါ်ခါနီးဆို တန်းကအဝတ်တွေအရင်သိမ်းရတဲ့အဖြစ်ကိုရောက်ရော.. ကလေးလေးချီပြီး ပိုက်ဆံလိုက်တောင်းနေတာတွေ့ရင် ပိုက်ဆံမပေးရမချင်း အာခေါင်ခြစ်အော်ငိုတတ်တဲ့ကလေးမပါ.. သီလရှင်တွေကို ဆန်လောင်းဖို့ ဆန်နို့ဆီဘူးမှာ ဇွန်းတပ်ပြီးပေးလိုက်ရင် ဇွန်နဲ့ခပ်မလောင်းပဲ တဗူးလုံးလောင်းလိုက်တဲ့အပြင် ဇွန်းပါပြန်ပါမလာတော့ဘူး.. ဆန်တဇွန်းထဲနဲ့ ချက်စားလို့မှမရတာတဲ့.. နောက်တခါ ဇွန်းတပ်မပေးအောင် ဇွန်းပါလောင်းပစ်လိုက်ပြီတဲ့လေ..

ညီမလေးက ငယ်ငယ်လေးကတည်းက အရမ်းလှချင်ပါတယ်.. အသားလေးညိုရှာတော့ အသားလဲအရမ်းဖြူချင်ပါတယ်.. မေမေ့ကို အသားဖြူဆေးဖော်ပေဖို့ တောင်းဆိုရတာအမော.. မေမေက မလုပ်တတ်ဘူးပြောတော့ ဘွဲ့ရတယ်လဲဆိုသေးတယ် အသားဖြူဆေးလေးတောင် မလုပ်တတ်ဘူးလားတဲ့.. မေမေက ညီမလေးကိုမွေးပြီးမှ စာပေးစာယူပြန်တက်တာပါ.. ညီမလေးမူကြိုအရွယ်ရောက်တော့ မေမေကစာသင်ပေးဖို့ကြိုးစားတာပေါ့.. အဲဒါကို သူက မေမေတောင်ခုမှကျောင်းတက်နေတုန်းရှိသေးတာ ငယ်လေးကိုဘယ်သင်တတ်မှာလဲ.. ကျောင်းမှာပဲသင်မယ်ဆိုလို့ မူကြိုပေးတက်ရပါတယ်.. ၂ရက်လောက်ပဲတက်ရသေးတယ် မတက်တော့ဘူးတဲ့.. လှေကားလေး၂ထစ်ပဲတက်ရသေးတယ် ကြိမ်လုံးနဲ့ရိုက်လို့တဲ့လေ.. မူကြိုကျောင်းကနေပြီး ညီမလေးတယာက် အဆဲတတ်လာပါတယ်.. အိမ်ပြန်ရောက်တော့ တခါးကြားထဲဝင်ပြီး ပွစိပွစိနဲ့ဆဲကြည့်နေတာကို မေမေကြားတော့ ပါးစပ်ကိုအပ်နဲ့ထိုးမယ်လို့ ခြောက်လိုက်မှာ မဆဲတော့တာလေ.. ဆဲတာကို မကောင်းမှန်းသိလို့သာ ဒင်းကလူရှေ့မှာမပြောဘဲ တံခါးကြားထဲဝင်ဆဲနေတာပေါ့.. တော်တော်လည်တဲ့ကောင်မလေးပါ.. ကျွန်မက ညီမလေးဗိုလ်ကျတာကို အမြဲခံရပါတယ်.. သူစိတ်ဆိုးလာရင် ကုန်းကိုက်တာများ အကွင်းလိုက်ပေါက်တဲ့အထိပေါ့.. ကိုက်ပြီးမှ သူကပြန်သနားနေတတ်သေးတယ်.. မကြီး နာလားဟင်.. ငါနောက်ကိုမကိုက်တော့ပါဘူး ဘာညာပေါ့..

အငယ်မက စာလုပ်ဖို့အရမ်းပျင်းပါတယ်.. သူငယ်တန်းကျောင်းစတက်ပြီး တပါတ်လောက်ပဲရှိသေးတယ် ကျောင်းကပြန်ရောက်တော့ လွယ်အိတ်ကလေးဘုတ်ဆိုပစ်ချပြီး ငယ်လေးဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်ပြီ.. ကျောင်းမတက်တော့ဘူး ပလက်စတစ်ပဲကောက်တော့မယ်တဲ့လေ.. မေမေက စာမတတ်ရင် ပလက်စတစ်ကောက်ရမယ်လို့ ပြောထားတာကိုး.. ကျောင်းစာအုပ်တွေကိုလဲ လုံးဝမရိုသေပါဘူး.. မေမေက သူ့စာအုပ်တွေကို မီးပူတောင်တိုက်ပေးရတဲ့အထိပဲ.. လွယ်အိတ်ထဲကို ထိုးသွပ်ထည့်တော့ စာအုပ်တွေက အနားတွေလိပ်ပြီး ကြေမွနေလို့ပေါ့.. လက်ရေးဆိုရင်လဲ သေသေသပ်သပ်မရေးချင်လို့ မေမေနဲ့တရန်ပေါ့.. ကျွန်မကိုတုန်းက မေမေပုံသွင်းသလိုရခဲ့ပေမယ့် အငယ်မနဲ့မှ မေမေလဲလက်လျှော့ရတယ်လေ..

မောင်လေးကိုမွေးတော့ ကျွန်မက၆နှစ် ညီမလေးက၄နှစ်.. အရေးအခင်းကာလကြီးမွေးတာပေါ့.. မေမေညဘက်ဗိုက်နာလို့ ဆေးရုံသွားဖို့ကို မြို့နယ်အဆင့်ဆင့် လမ်းတောင်းပြီးသွားရတဲ့အခြေအနေပေါ့.. ဖေဖေကလဲ နယ်ကိုတာဝန်ကျနေတဲ့အချိန်.. မောင်လေးကိုမွေးပြီးတော့ ဖေဖေတို့ရုံးကို လှမ်းအကြောင်းကြာရတယ်.. အဲဒီအချိန်မှာ ဖေဖေတို့သင်္ဘောက ပင်လယ်ထဲရောက်နေတာတဲ့.. ကမ်းခြေရုံးကနေ ရေဒီယိုနဲ့လှမ်းအော်ပေးတာပေါ့.. စီအီးမိန်းမ စုဗူးပေါက်ပြီလို့.. ဘာလေးလဲလို့ ဖေဖေကအသည်းအသန်ပြန်မေးတော့ ရော့ကတ်လေးလို့ ပြန်အော်တာတဲ့.. ဖေဖေလဲအရမ်းပျော်သွားတာပေါ့.. ဖေဖေက တဦးတည်းသောသားလေ.. ဇင်မျိုးရိုးအတွက် သားလေးတယောက်လောက် အရမ်းလိုချင်နေတာကိုး..

မောင်လေးက အသားအရမ်းဖြူပါတယ်.. မွေးကာစကဆို အသားလေးတွေကကြည်နေတော့ နို့စို့နေရင် ဗိုက်ထဲကိုနို့တွေဝင်သွားတာ မြင်နေရပါတယ်.. ကျွန်မက အသည်းယားလို့ မကြည့်ရဲပါဘူး.. မောင်လေးကို နာမည်ပေးကြမယ်ဆိုတော့ မေမေက တနင်္လာသား အပစ်အခတ်တွေကြားမှာမွေးလို့ ကြည်ဆန်ဇင်လို့ ပေးမယ်တဲ့.. အားလုံးက ၀ိုင်းတားကြတာပေါ့.. နောက်တော့ ကြည်ဇော်ဇင်လို့ ပေးဖြစ်သွားပါတယ်.. မောင်လေးမွေးလာတော့ ညီမလေးက အရမ်းကို မနာလိုဖြစ်ပါတော့တယ်.. အသားဖြူတာကို အရမ်းမနာလိုတာပေါ့.. ကလေးလာကြည့်တဲ့လူတွေက ကလေးလေးကအရမ်းချောတာပဲ အသားလေးကဖွေးနေတာပဲလို့ ပြောကြတော့ ပိုဆိုးတာပေါ့.. တနေ့တော့ အိမ်ကိုလာလည်တဲ့အမျိုးတယောက်က ငယ်လေးရေ မောင်လေးကိုလိုချင်လို့ ပေးမလားလို့မေးပါတယ်.. ညီမလေးပြန်ဖြေလိုက်တာက ခုယူမသွားနဲ့ဦး.. မနက်ဖြန်ကျရင် အဲ့ကလေးကို ဟင်းချက်မှာ.. ကျက်တော့မှတခွက်လာယူတဲ့လေ.. နောက်ကျတော့လဲသူပဲ မောင်လေးကိုချစ်လိုက်တာမှ တုန်လို့..

မောင်လေးငယ်ငယ်က အရမ်းကြောက်တတ်ပါတယ်.. ခဏခဏလဲ လန့်ပြီးဖျားတတ်တယ်.. ဖျားပြီဆိုကိုယ်တွေကပူခြစ်ပြီး ကယောင်ကတမ်းတွေပြောနေတာပေါ့.. ကျွန်မကစိတ်ပူတတ်တော့ မောင်လေးဖျားပြီဆို ကျွန်မပါအိပ်မရတော့ဘူး.. မောင်လေးက အချိုတွေအရမ်းစားတော့ သွားလဲခဏခဏကိုက်ပါတယ်.. သွားကိုက်ရင်သောက်တဲ့ဆေးတွေကိုတောင် သူကမှတ်မိနေပြီး ဆရာဝန်ဆီကတောင်းတတ်တာပါ.. မောင်လေးရဲ့ အရေပြားတွေက အရမ်းနုတော့ နည်းနည်းလေးညစ်ပတ်တာနဲ့ ယားနာတွေပေါက်တတ်ပါတယ်.. ယားနာလိမ်းဆေးပေါင်းစုံနဲ့ နပန်းလုံးနေရတာပေါ့.. မောင်လေးက အရမ်းရွံတတ်ပါတယ်.. ရွှံ့တွေဗွက်တွေတွေ့ရင် အသားတွေတုန်တဲ့အထိကို ရွံတတ်တာပါ.. ဘာလေးမဆို အကောင်းကလဲကြိုက်မှကြိုက်ပဲ.. သူလိုချင်တဲ့ဟာဆို အကောင်းစားဝယ်မပေးနိုင်သေးရင် ၀ယ်ပေးနိုင်တဲ့အထိစောင့်မယ်တဲ့.. အပေါစားနဲ့တော့မရဘူးဆိုတာမျိုး.. အစားအစာဆိုရင်လဲ အကောင်းမှစားချင်တာလေ.. အအေးဆိုလဲ ကိုကာကိုလာမှသောက်တယ်.. ကျွန်မတို့ငယ်ငယ်တုန်းက ကုတ်ကဝယ်ရခက်တာမို့လား.. ဖေဖေ့သင်္ဘော စလုံးကပြန်လာရင်တော့ ကုတ်တွေအများကြီးသောက်ရတတ်တယ်..

ကျွန်မတို့ညီအမက အကြမ်းခံသလောက် မောင်လေးကနုပါတယ်.. မိုးရေထဲဆော့မိရင်လဲဖျားတတ်လို့ ကျွန်မတို့ပါ မဆော့ရတော့ဘူး.. သူက ငယ်ငယ်ကတည်းက အကြမ်းပတမ်းတွေသိပ်မဆော့ဘူး.. တီဗွီဂိမ်းတွေကစားတယ်.. စာဖတ်တယ်.. သီချင်းနားထောင်တယ်.. မောင်လေးငယ်ငယ်က ဇော်ဝင်းထွဋ်ကိုသိပ်ကြိုက်တာ.. သူ့နာမည်ကိုတောင် ကြည်ဇော်ဝင်းထွဋ်လို့ ပြောင်းပါမယ်လုပ်သေးတာလေ.. ၁၀နှစ်သားလောက်ကတည်းက ဂစ်တာကောင်းကောင်းတီးတတ်နေပြီ.. သူ့သူငယ်ချင်းတွေအိမ်လာလည်ရင် သူကတီး သူငယ်ချင်းတွေကဆိုနဲ့ ဆူလို့ညံလို့ပေါ့.. အဲသလိုအချိန်ဆို အစ်မတွေကို အိမ်ခန်းထဲမှာ သော့ပိတ်ထားတတ်တယ်.. သူ့သူငယ်ချင်းတွေတွေ့မှာစိုးလို့တဲ့.. မောင်လေးက အလှအပလဲကြိုက်တတ်တယ်.. လမ်းထိပ်ကလေးခဏသွားရင်တောင် အဝတ်အစားကျကျနနဝတ်ပြီးမှသွားတာ.. တခါတလေ အငယ်မက အိမ်နေအဝတ်အစားနဲ့ သူ့နောက်ကလိုက်ဖို့လုပ်ရင် မထူးရယ် အဲ့ပုံစံနဲ့တော့ ငါ့နောက်လိုက်မလာပါနဲ့.. ငါ့အိမ်က အိမ်ဖော်လေးလို့ သူများတွေထင်နေပါဦးမယ်တဲ့လေ.. တခါတုန်းကလဲ မေမေကတိုရှည်ဝယ်ခိုင်းလို့ အငယ်မက သွားဝယ်ပါတယ်.. ခဏနေတော့မောင်လေးကျူရှင်ကပြန်လာတယ်.. ပြန်ရောက်ရောက်ချင်း မေမေ့ကို.. မေရယ် မထူးကိုသွားပြန်ခေါ်လိုက်ပါ.. တိုရှည်ကုလားမဘေးနားမှာထိုင်နေတာများ သူ့အိမ်သူ့ယာလိုပဲ.. မသိရင်ကုလားမသမီးလားတောင်ထင်ရတယ်.. မေလဲ တိုရှည်စားမနေပါနဲ့တော့တဲ့လေ.. အငယ်မသိတော့ ရန်တွေဖြစ် စကားတွေများကြရော..

အခုတော့ ကျွန်မတို့မောင်နှမသုံးယောက်လုံး အတူတူမဆုံဖြစ်တာကြာပြီ.. မောင်လေးနဲ့ ညီမလေးက ယူအက်စ်မှာရောက်နေကြတယ်.. မတည့်အတူနေနှစ်ယောက် ကိုင်းကျွန်းမှီ ကျွန်းကိုင်းမှီနဲ့ တယောက်ကိုတယောက် ဖေးမနေကြရလေရဲ့.. လာမယ့်ဇွန်လကျရင်တော့ ကျွန်မတို့ရန်ကုန်မှာဆုံကြမယ်.. မနှစ်က ညီမလေးကဘန်ကောက်ကိုလာပြီးလက်ထပ်တော့ ကျွန်မတို့မိသားစုသွားလိုက်ကြသေးတယ်.. ခုနှစ်တော့ မောင်လေးအလှည့်ပေါ့.. မောင်လေးလက်ထပ်တော့မယ်ဆိုတော့ နှမြောမိသလိုလို.. ၂၃နှစ်ပဲရှိသေးတာမို့လား.. ပြန်စဉ်းစားလိုက်တော့ ကျွန်မနဲ့မောင်လက်ထပ်တုန်းက မောင်က ၂၂နှစ်.. ဟိ.. ကိုယ့်မောင်လေးအလှည့်ကျမှ တိုတောင်းနေလို့ ရဘူးလေနော်.. ယောင်းမလောင်းလေးက ၁၉နှစ်ပဲရှိသေးတယ်.. သူတို့က နီးချင်ပြီဆိုမှတော့ လုပ်ပေးရမှာပေါ့လေ..

ပြန်ဆုံကြမယ့်အချိန်ကို မြန်မြန်ရောက်ချင်လို့ အချိန်တွေကလဲကုန်ခဲတယ်တောင် ထင်နေမိတယ်.. ခရီးသွားဖို့ အစီအစဉ်တွေလဲရှိတော့ ကြိုပြီးပျော်နေမိတာပေါ့.. ရန်ကုန်ရောက်ရင်နေဖို့ အိမ်ကအခန်းတွေကို အခုကတည်းက လုနေကြရတာလဲ ပျော်စရာပါ.. ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် မောင်နှမသုံးယောက်သား ပြန်ဆုံရမယ့်နေ့လေးတွေကတော့ လှပချိုမြနေမှာတော့ သေချာပါတယ်လေ..