ေခါင္းစဥ္မဲ႔ေ၀ဒနာ

တခုခုကို ေစာင္႔ေမွ်ာ္ေနသူအတြက္
တစ္မိနစ္က တစ္ကမၻာမကၾကာတယ္..

ေနထြက္ေန၀င္ပံုမွန္လည္ပတ္ေနရက္နဲ႔ေတာင္
ကိုယ္႔အတြက္တေန႔တာက ရွည္လ်ားလြန္းေနတယ္..

တစံုတေယာက္ဆီက တစံုတခုသိရဖို႔ရယ္
ၿပန္ဆံုၾကမယ္႔ မိုးစက္ေတြၾကားကေန႔ေလးတေန႔ရယ္
အတူတူေနခြင္႔ရမယ္႔ သီတင္း၂ပတ္တာကာလေလးရယ္ဆီ
အားသြန္ခြန္စိုက္ ေၿပးသြားလိုက္ခ်င္လဲ
ကာလယႏၲရား လႈပ္ရွားမႈကိုက ေႏွးလြန္းေနတယ္..

ေနသားမက်တဲ႔ရွင္သန္မႈထဲမွာ
အရာရာက အက်ည္းတန္စြာအထီးက်န္ဆန္လြန္းေနလို႔
ကမၻာၾကီးရယ္..
ခပ္ၿမန္ၿမန္ေလး လည္ေပးလိုက္စမ္းပါ..

ပြင္႔ၿမဴးဇင္
၂၇.၀၄.၂၀၁၁