Saturday, June 20, 2009

ဆန္႔က်င္ဘက္လမ္း

ကၽြန္မက ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက အင္ဂ်င္နီယာၿဖစ္ခ်င္ခဲ႔တာ... အရမ္း၀ါသနာပါတယ္... ေဖေဖက သူကိုယ္တိုင္လည္း အင္ဂ်င္နီယာဆိုေတာ႔ ကၽြန္မကိုသူ႔ေၿခရာနင္းေစခ်င္တယ္ေလ... ကံဆိုးခ်င္ေတာ႔ ကၽြန္မ ၁၀ တန္းေအာင္တဲ႔ႏွစ္ကစၿပီး YIT မရွိေတာ႔ဘူးတဲ႔... အဲဒီေတာ႔လည္း GTC ပဲတက္ရေတာ႔တာေပါ႔... ေက်ာင္းတက္ခဲ႔တဲ႔တေလွ်ာက္လည္း ကိုယ္၀ါသနာပါတာလုပ္ေနရေတာ႔ အရမ္းေပ်ာ္ခဲ႔ပါတယ္... ၅ႏွစ္တိတိကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးေက်ာင္းတက္ခဲ႔တာ... ေက်ာင္းၿပီးသြားေတာ႔ ၿဖစ္ၿပီဟဲ႔ေပါ႔ အင္ဂ်င္နီယာ... ဒီလိုနဲ႔ပဲ Singapore ဆိုတဲ႔ ဒီကၽြန္းေလးကိုေရာက္လာခဲ႔တယ္...

အလုပ္ကရမည္႔ရေတာ႔ Shipyard တစ္ခုမွာသြားရတယ္... HR Department မွာလုပ္ရတာ... Safety Management System အတြက္ Planning Officer တဲ႔... စာရြက္စာတမ္းေတြ handle လုပ္ရတာေပါ႔... ဒီအလုပ္ကို လက္မခံခင္ ေဖေဖနဲ႔တိုင္ပင္ေတာ႔ ေဖေဖက မိန္းကေလးနဲ႔လိုက္တဲ႔အလုပ္မို႔ ေကာင္းပါတယ္တဲ႔... ေမေမကလည္း လက္ခံေစခ်င္တယ္... HR Manager ၾကီးကလည္း Training ေတြေပးပါမယ္ ဘာ ညာ ဆိုတာနဲ႔ပဲ... လုပ္ၿဖစ္သြားတယ္ဆိုပါေတာ႔... တစ္ၿပိဳင္တည္း offer ရတဲ႔ Control Engineer အလုပ္ကို ၿငင္းလိုက္တယ္ေလ... တကယ္လည္း Training Course မ်ိဳးစံု သြားခဲ႔ရပါတယ္... Safety နဲ႔ပတ္သတ္တဲ႔ Certificate ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလဲ ရခဲ႔ပါၿပီ... ခိုင္းသမွ်ကိုလည္း တာ၀န္ေက်ေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္ခဲ႔ပါတယ္...

ေရာဂါစတာကေတာ႔ ရံုးမွာအတူတူလုပ္တဲ႔ အစ္မတစ္ေယာက္ေၾကာင္႔ပဲ... သူက Private School တစ္ခုမွာ Bachelor တန္းတက္ဖို႔ Bridging Course တက္ေနတယ္... အဲဒီမွာ PLC သင္ရတယ္... ကၽြန္မရဲ႕ အၾကိဳက္ဆံုး ဘာသာရပ္ေပါ႔... အဲဒီအစ္မက ေက်ာင္းမွာသင္တာနားမလည္လို႔ ကၽြန္မကိုမွလာေမးတယ္ေလ... သူ႔ကို စာရွင္းၿပ.. Program ေတြစဥ္းစားေပရင္းနဲ႔ ကၽြန္မကိုယ္႔ကိုကိုယ္ သတိထားမိလာတယ္... ငါဒါေတြကို ဒီေလာက္ထိေတာင္ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ေနမိပါလားလို႔ေပါ႔... ခုလက္ရွိအလုပ္အေပၚ စိတ္ပ်က္စလည္းၿပဳလာတယ္... ကိုယ္တကယ္၀ါသနာပါတာကိုမ်ား လုပ္ေနရရင္ အလုပ္လုပ္ေနရတယ္လို႔ေတာင္ မထင္ရဘူးေလ... ခုေတာ႔ ကၽြန္မမၾကိဳက္တဲ႔ Documentation ေတြလုပ္ရတိုင္း လူၿဖစ္ရႈံးရသလို ခံစားေနရတာ... ေနာင္တရေနမိတာ... ေနာက္ၿပန္ဆုတ္မလား စဥ္းစားၾကည္႔ေတာ႔ ဒီ field ထဲေရာက္ေနတာ.. ၾကာပဲၾကာေနၿပီ... ဒီလိုနဲ႔ပဲ ကိုယ္သြားခ်င္တဲ႔အရပ္နဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ကို ကၽြန္မ ဆက္ေလွ်ာက္ေနဆဲေပါ႔...

4 comments:

Anonymous said...

ဒီအလုပ္မွာ ကၽြမ္းက်င္ေနေတာ့လည္း တမ်ိဳးေကာင္းတယ္၊ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာနဲ႕ မကိုက္ေတာ့လည္း တမ်ိဳးခံစားရတယ္။ ဘ၀ခရီးက ဒီလိုပဲလားမသိေသးဘူး၊
ကိုယ္ကေတာ့ လုပ္ခ်င္တာ အကုန္လံုးလုပ္ေနရတာ မဟုတ္ေပမယ့္ နီးစပ္မူေတာ့ ရွိေနေသးတယ္။

Anonymous said...

ဟုတ္တယ္ အစ္မေရ .... ဝါသနာဆိုတာမ်ိဳးက ငါဘာကိုမ်ား ဝါသနာပါလဲလို႕ စဥ္းစားရင္ ထြက္ကို မလာဘူး ... အဲလိုပဲ လိုက္လုပ္ၾကည့္ရင္းနဲ႕မွ ... ကိုယ္ဝါသနာပါတဲ့ အရာကိုေတြ႕တာ ... ေတြ႕တဲ့ အခ်ိန္က်ေတာ့ မ်ားေသာအားျဖင့္ ကိုယ္ဝါသနာမပါတဲ့ အရာကို ကိုယ္က ေရြးခ်ယ္မိၿပီးသား ျဖစ္ေနတတ္ျပန္ေရာ ... ကိုယ္ဝါသနာပါတာနဲ႕ ကိုယ္လုပ္ေနရတာနဲ႕က ထပ္တူမက်ဘူးဆိုရင္လည္း ကိုယ့္ဘဝအတြက္ အာမခံခ်က္ .. သို႕တည္းမဟုတ္ ကိုယ့္မိသားစု ရပ္တည္ေရးအတြက္ လတ္တေလာ အေျခအေနမွာ ေထာက္ပံ့ရပ္တည္မႈ ေပးေနႏိုင္တာ ေသခ်ာရင္ ကိုယ္ဝါသနာမပါလည္း ဒီလုပ္ငန္း ဒီေနရာကိုပဲ ဆုပ္ကိုင္ရပ္တည္ရင္းနဲ႕ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာပဲ ... ဝါသနာေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့ ... ဒါကေတာ့ ဘဝရပ္တည္မႈ အတြက္လို႕ပဲ ေျပာမလား ... မေျပာတတ္ေတာ့ပါဘူးေလ ....
ေနေဒးသစ္။

ပြင္႔ၿမဳးဇင္ said...

ဟုတ္တယ္ကိုေန... မိသားစုထဲမွာ အၾကီးဆံုးဆိုေတာ႔ လုပ္ခ်င္တာထက္ လုပ္သင္႔တာကို ေရြးခ်ယ္ခဲ႔ရတာပါ...

ThuHninSee said...

PLCကို အရမ္းၿကိုက္တယ္။ အလုပ္မွာေတာ႔ မလုပ္ဖူးဘူး။ ေက်ာင္းမွာ ဖိုင္နယ္ရီးယား ပေရာဂ်က္လုပ္ရင္း သေဘာက်သြားတာ။
း)