အေမမ်ားေန႔နဲ႔ကြၽန္မရဲ႕ကဗ်ာ

မေန႔က အေမမ်ားေန႔မွာ ကြၽန္မဆုေလးတစ္ဆု ရခဲ႔တယ္.. ဓါတ္ေတာ္တိုက္ေက်ာင္းကလုပ္တဲ႔ မိဘေက်းဇူး ေဖာ္က်ဴးသီရာေတးကဗ်ာ ဆိုတဲ႔ကဗ်ာၿပိဳင္ပြဲ ပထမဆုေလးပါ.. ကြၽန္မဆုရတယ္ဆိုတာသိရေတာ႔ ကြၽန္မေမေမက အရမ္းကိုေပ်ာ္သြားပါတယ္.. ကာယကံရွင္ကြၽန္မထက္ေတာင္ ပိုၿပီးေပ်ာ္ေနတဲ႔ ေမေမပါ.. သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလဲ ဖုန္းဆက္ၿပီး ၾကြားလိုက္ရတာအေမာေပါ႔.. အေမဆိုတာ ဒီလိုပါပဲေလ.. သားသမီးအတြက္ ဂုဏ္ယူခ်င္တတ္ၾကတာမို႔လား.. ကြၽန္မဆုရတဲ႔ ေငြ ၁၀၀ ကို ေမေမ႔ကို ကန္ေတာ႔လိုက္တယ္.. ၀ယ္ခ်င္တာ၀ယ္ဆိုေတာ႔ မ်က္မွန္ေလးလုပ္လိုက္မယ္တဲ႔.. အေမမ်ားေန႔မွာ ေမေမ႔ကို ေပ်ာ္ေအာင္လုပ္ေပးႏိုင္လိုက္တဲ႔အတြက္ ကြၽန္မလဲ အရမ္းေပ်ာ္ရပါတယ္.. အေ၀းေရာက္ညီမေလးဆီက ပန္းစည္းေလးေရာက္လာေတာ႔ ေမေမပိုေပ်ာ္သြားပံုရတယ္.. အဲဒီအတြက္ ညီမေလးလဲ ကုသိုလ္ေတြအမ်ားၾကီးရမွာပါ..

ကြၽန္မရဲ႕ဆုရကဗ်ာေလးကေတာ႕ သားေလးဖတ္ဖို႔ တဲ႔.. သားသားကို ေၿပာခ်င္တာေလးေတြကို ရင္ထဲရွိတဲ႔အရင္းအတိုင္း ခ်ေရးလိုက္တာပါပဲ.. ေရၿခားေၿမၿခားမွာ ေမြးဖြားၾကီးၿပင္းရမယ္႔ ကေလးေတြအားလံုးကို ရည္ရြယ္ၿပီး.. ကိုယ္႔လူမ်ိဳး.. ကိုယ္႔ဘာသာ.. ကိုယ္႔ဓေလ႔ကို မေမ႔ၾကဖို႔.. ဗုဒၶဘာသာ ၿမန္မာရယ္လို႔ ဂုဏ္ယူတတ္ဖို႔ ဆံုးမစာသေဘာမ်ိဳး ေရးထားတဲ႔ ကဗ်ာေလးပါ.. ကြၽန္မရဲ႕ကဗ်ာေလးနဲ႔အတူ အကဲၿဖတ္အဖြဲ႔ရဲ႕ မွတ္ခ်က္ကေလးကိုပါ အမွတ္တရ တင္လိုက္ပါတယ္.. မွ်ေ၀ခံစားေပးၾကပါေနာ္..

သားေလးဖတ္ဖုိ႔

သားေလးငယ္ငယ္
အသိမၾကြယ္ေသးတဲ႔အရြယ္ေလးမို႔
ေမေမေျပာမယ္….နားေထာင္ကြယ္..

တကယ္ဆို ဒီအရပ္မွာ
ေမေမတို႔က ဧည္႔သည္…
အခ်ိန္တန္ရင္ အိမ္ျပန္ရမယ္..

ဒီအရပ္ကေရက ပိုၾကည္
ဒီေျမေပါက္ျမက္က ပိုနုသမို႔
စားက်က္ဒီကိုုေရႊ႕ခဲ႔ရလည္း
ေမ႔မေနသင္႔တာက..ဒို႔ဟာ…ျမန္မာ

ဓာတ္ခံစရိုက္ေတြအဖံုဖံု
ယဥ္ေက်းမႈေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳး
ကိုးကြယ္တဲ႔ဘာသာေတြ ကြဲလြဲတဲ႔
အထိုထိုလူမ်ိဳးစုေတြထဲ
သင္႔သလိုလိုက္ေလ်ာေနရလဲ
ေမ႔မေနသင္႔တာက…
ဒို႔ကိုးကြယ္တာ…ဗုဒၶဘာသာ


ဆိုဆံုးမတဲ႔မိဘစကား
နာယူလို႔ မွတ္သားတတ္ရမယ္
မိဘေတြ အိုမင္းလို႔မစြမ္းရင္
အိမ္ဦးခန္းမွာထား ျပဳစုတတ္ရမယ္
အဲဒါဟာ …….ဒို႔ ဓေလ႔ေပါ႔…


ဆံုးမတဲ႔မိဘကိုု ရဲစခန္းတိုင္
အိုမင္းမစြမ္းလို႔ ႏြမ္းတဲ႔အခါ လူအိုရံုပို႔
အသို႔သို႔ေသာ ဓေလ႔စရိုက္ေတြ
ေမ႔ေမ႔သားေလးကိုလႊမ္းမိုး
သြမ္းဆိုးတဲ႔သားငယ္ေလးအျဖစ္ေတာ႔
ေမေမ…မျမင္ပါရေစနဲ႕ေနာ္…

အနႏၱငါးပါး ဦးထိပ္မွာထား
သီလငါးသြယ္ ပုဆိုးသဖြယ္ဝတ္
(၃၈)ျဖာ မဂၤလာ တရားေတြ လက္ကိုင္စြဲရင္း
အေျပာက်ယ္တဲ႔ေလာကအလယ္မွာ
“ဗုဒၶဘာသာ…..ျမန္မာ”ရယ္လို႔
ဂုဏ္ယူတတ္စမ္းပါ…သားေလးရယ္…

ပြင္႔ျမဴးဇင္ရဲ႕“သားေလးဖတ္ဖို႔” ကဗ်ာသည္ အလြန္အေတြးအေခၚေကာင္းေသာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျဖစ္ပါသည္၊ နုိင္ငံျခားေရာက္သားသၼီးမ်ားအတြက္ လက္ေတြ႕ဘ၀အေျခအေနမ်ားနဲ႔ အနီးစပ္ဆံုး ေျပာဆိုဆံုးမသြား သည္႔အေမ႔ရဲ႕ဆံုးမစကား၊ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လို႔ဆိုလို္ခ်င္ပါသည္။
ေခတ္သား/သၼီးမ်ား နုိင္ငံျခားမွာလာေရာက္ေနထိုင္ ပညာရွာ/စီးပြားရွာ ေနရေသာ္လည္း၊ ကိုယ္႔လူမ်ိဳးနဲ႔ ကိုယ္႔ တိုင္းျပည္ကို အျမဲတန္းသတိရဖို႔နဲ႔ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ရွိဖုိ႔ကိုလဲ အပုိဒ္(၃)က ေဖာ္ျပထားပါသည္၊နုိင္ငံတိုင္း- မွာ ကိုးကြယ္သည္႔ဘာသာ၊ လူမ်ိဳးစု၊ ဓေလ႔စရိုက္နွင္႔ ယဥ္ေက်းမႈေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးအဖံုဖံုေတြရွိခဲ႔ၾကပါသည္၊ ကိုယ္႔ဘာသာ၊ကိုယ္႔ဓေလ႔နွင္႔ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားေပ်ာက္ခဲ႔ရင္ “ လူမ်ိဳး” ပါေပ်ာက္သြားနိုင္ေသာေၾကာင္႔ ကိုယ္႔ဘာသာ၊ကိုယ္႔ဓေလ႔နွင္႔ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားကို အျမဲတမ္းသတိရေအာင္႔ေမ႕ဖို႔ကိုလည္း အပုိဒ္ (၄)က ေဖာ္က်ဳးထားပါသည္။
အထက္ပါ အပိုဒ္ (၃)နွင္႔ (၄)သည္ ေခတ္သား/သၼီးအတြက္ ေလာကီေရးရာနွင္႔ဆိုင္ရာကို စပ္ဆုိခဲ႔ျခင္း ျဖစ္္ပါသည္၊ ထို႔ျပင္ ေက်းဇူးရွင္မိဘနွစ္ပါးရဲ႕ဆံုးမစကားကို အျမဲနာယူ လိုက္နာတတ္ဖို႔နွင္႔ မိဘမ်ားကို သက္ဆံုးတိုင္ေစာက္ေရွာက္သည္႔ဓေလ႔ကို အပုိဒ္ (၅)က စပ္ဆိုထားပါသည္။
ေခတ္သား/သၼီးမ်ားအား နုိင္ငံျခားဆိုေသာ ကိုယ္႔တိုင္းျပည္ထက္ ရုပ္ပို္င္းဆိုင္ရာေတြ တိုးတက္ေနေပမဲ႔ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ တျဖည္းျဖည္းဆုတ္ယုတ္သြားသည္႔ အေျခအေနမ်ားကို သိရွိေစရန္ အပိုဒ္ (၆)သည္ မီးေမာင္းထုိုးျပထားပါသည္။
ကိုယ္႔ဘာသာ၊ ကိုယ္႔ဓေလ႔၊ ကိုယ္႔ယဥ္ေက်းမႈေမ႔ေပ်ာက္ခဲ႕ေသာ္ ဆိုးသြမ္းတဲ႕ သား/သၼီးျဖစ္သြားနုိင္ ေၾကာင္းနွင္႔ လိမၼာေရးျခားရွိေသာ သားေကာင္း သၼီးေကာင္းျဖစ္ရန္ႏွင္႔ ကမၻာမွာ “ျမန္မာ”ရယ္လို႔ ဂုဏ္ယူကာေနနုိင္ရန္ ဘာသာေရးကိုင္းရႈိင္းစြာျဖင္႔ ဘုရားေဟာအတိုင္း က်င္႔ၾကံတတ္ဖို႔၊ ေနထိုုင္တတ္ဖို႔အျပင္ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ရွိဖို႔ကိုပါ ညႊန္ျပစပ္ဆိုထားေသာေၾကာင္႔ လူငယ္မ်ား ေလာကီ ေလာကုတၱရာ နွစ္ျဖာ အက်ိဳးရွိေစသည္႔အတြက္ ဤကဗ်ာေလးကို ၾကိဳက္နွစ္သက္မိပါသည္။