ကြၽန္မနဲ႔ကဗ်ာ

ကြၽန္မက ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ကဗ်ာေတြကိုခ်စ္တဲ႔သူ.. ကြၽန္မအဖြားဆိုၿပခဲ႔တဲ႔ ကေလးကဗ်ာေလးေတြက ကြၽန္မနဲ႔ဦးဆံုးထိေတြ႔ခဲ႔တဲ႔ ကဗ်ာေလးေတြေပါ႔.. မူၾကိဳေက်ာင္းမွာသင္ရတဲ႔ ကဗ်ာေလးေတြကိုလဲ ကြၽန္မခ်စ္ခဲ႔တယ္.. အတန္းေက်ာင္းတက္ရၿပန္ေတာ႔ ၿမန္မာကဗ်ာမ်ိဳးစံုနဲ႔ ရင္းႏွီးလာရတယ္ေပါ႔..

ကဗ်ာေတြကိုခ်စ္တဲ႔ကြၽန္မ ၈တန္းေက်ာင္းသူအရြယ္ေလာက္ကစၿပီး ကဗ်ာေလးေတြစမ္းေရးခဲ႔တယ္.. ေက်ာင္းကလုပ္တဲ႔ ကဗ်ာၿပိဳင္ပြဲေတြဆိုရင္လဲ ၀င္ၿပိဳင္ၿဖစ္တယ္.. သဘာ၀အလွကို ေဖာ္က်ဴးတဲ႔ကဗ်ာေလးေတြ.. ၿမန္မာရိုးရာ ယဥ္ေက်းမႈကိုေဖာ္က်ဴးတဲ႔ကဗ်ာေလးေတြေပါ႔.. ပန္းခ်ီကားေလးေပးထားၿပီး ကဗ်ာေရးခိုင္းတဲ႔ၿပိဳင္ပြဲေလးမ်ိဳးေတြဆိုရင္လဲ ၀င္ၿပိဳင္တာပဲ.. ဆုရတဲ႔အခါလဲရ.. မရတဲ႔အခါလဲမရေပါ႔..

အခ်စ္ကဗ်ာလို႔ေၿပာရင္ရမယ္႔ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ကို စေရးၿဖစ္တာကေတာ႔ ပထမႏွစ္တုန္းကေပါ႔.. ကေလးအေတြးနဲ႔ေရးထားတဲ႔ကဗ်ာေလးကို တေန႔ကစာရြက္ေတြရွင္းရင္းၿပန္ေတြလိုက္ေတာ႔ ရယ္ခ်င္ပက္က်ိေလးၿဖစ္မိရဲ႔.. ေရးခဲ႔တုန္းကေတာ႔ ခံစားခ်က္အၿပည္႔နဲ႔ေပါ႔.. ခုဖတ္ၾကည္႔ေတာ႔သာ ရယ္ခ်င္စရာ.. ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ အမွတ္အရအေနနဲ႔ တင္လိုက္မယ္လို႔ စိတ္ကူးရသြားတယ္.. ဖတ္ၾကည္႔ၾကပါဦး.. ကဗ်ာေလးခမ်ာ ေခါင္းစဥ္ေတာင္မရွိရွာဘူး...

နင္သိရဲ႕လား..
နင္႔ဆီကယုယမႈေလးတစ္ခ်က္
ငါ႔အသက္ထက္မက္ေမာတယ္ဆိုတာ..

နင္သိရဲ႕လား..
နင္႔အၾကည္႔ေႏြးေႏြးေလးတစ္ခ်က္
ငါအေလးအနက္ထားတတ္တယ္ဆိုတာ..

နင္သိရဲ႕လား..
နင္႔အၿပံဳးလက္လက္ေလးတစ္ခ်က္ေအာက္
ငါအသက္ေပ်ာက္သြားႏိုင္တယ္ဆိုတာ..

နင္သိရဲ႕လား..
နင္႔အနမ္းဖြဖြေလးတစ္ခ်က္က
ငါ႔ရင္ကိုေအးၿမေစမယ္ဆိုတာ..

နင္သိရဲ႕လား..
နင္႔အမုန္းခါးခါးေအာက္မွာ
ငါ႔ႏွလံုးသားဆံုးပါးသြားေလာက္တယ္ဆိုတာ..

တကယ္ေတာ႔ငါက..
ေမြးကတည္းကေနာက္က်ခဲ႔သူ...