တေန႔က cousin တစ္ေယာက္ရဲ႕ Facebook status ကိုၿမင္ၿပီး ေဆာင္းရာသီကို လြမ္းသြားတယ္... သူေရးထားတာက "ေဆာင္းေလေလးေတြ စတိုက္ေနၿပီ" တဲ႔...ဟုတ္တာေပါ႔... ဒီအခ်ိန္ပဲ... ေန႔ဘက္သာ ပူခ်င္ပူမယ္... ညဆိုရင္ေတာ႔ ေဟမာန္ေဆာင္းရဲ႕ အေငြ႔အသက္ေလးေတြ စခံစားေနရၿပီ...
အေဆာင္မွာေနတုန္းကဆို အေအးဓာတ္ကို ပိုခံစားရတယ္... ဟုတ္တယ္... ရန္ကုန္နဲ႔စာရင္ ေမွာ္ဘီကပိုေအးတယ္... ကၽြန္မတို႔ ေမွာ္ဘီမွာေက်ာင္းစတက္ေတာ႔ ဒီဇင္ဘာလၾကီး... ေအးမွေအးေပါ႔... ညဘက္ဆို ပ်ဥ္ၾကားကေလတိုးတဲ႔ဒဏ္ကို အလူးအလဲခံရတယ္... အေႏြးထည္ အထူၾကီး၀တ္ ေစာင္ေတြႏွစ္ထပ္သံုးထပ္ၿခံဳထားတာေတာင္ ေအးတုန္းေလ... မနက္ေက်ာင္းသြားခါနီးဆို ေရခ်ိဳးႏိုင္ဖို႔ကအေ၀းၾကီး .. မ်က္ႏွာေတာင္မနဲသစ္ရတယ္... အိပ္ယာကမထႏိုင္လို႔ အတန္းလြတ္ရတာလဲ ခဏခဏ... ႏွင္းေတြအမ်ားၾကီးက်တဲ႔အခါမ်ားဆို ေက်ာင္း၀င္းထဲက ခေနာ္ခနဲ႔ ေၿမနီလမ္းေလးမွာ ေရွ႕ကိုေ၀းေ၀းမၿမင္ရဘဲ စမ္းတ၀ါး၀ါးေလွ်ာက္ရတာကိုက အရသာသိပ္ရွိေပါ႔... ႏွင္းဆမ္းထားတဲ႔ ခေရပန္းေလးေတြကလည္း ဘာေမႊးသလဲမေမးနဲ႔... ႏွင္းေ၀တဲ႔ေဆာင္းမနက္ခင္းတစ္ခုမွာ တစ္ေယာက္ေသာသူ ပန္ေပးဖူးတဲ႔ ေငြပန္းေလးေတြရဲ႕ ေမႊးရနံ႔က ခုထက္ထိေတာင္ ေမႊးေနသေယာင္...
မိုးရာသီမွာေမြးတဲ႔ကၽြန္မက သားေလးကိုေတာ႔ ေဆာင္းရာသီမွာေမြးခဲ႔တာ... ဇန္န၀ါရီ ၁ရက္ေန႔ေပါ႔... နယူးရီးယားည ၿခံထဲမွာ ဘာဘီက်ဴးပါတီလုပ္ၿပီး ေကာင္းေကာင္းေသာင္းက်န္းလိုက္တာ မနက္လည္းက်ေရာ သားသားေလး ထြက္လာပါေလေရာ... သားသားရဲ႕ ခ်စ္စရာေကာင္တဲ႔မ်က္ႏွာေလးကို ၿမင္လိုက္ရတဲ႔ ကၽြန္မရဲ႕ ႏွလံုးသားဟာလည္း ေဆာင္းေလေလးနဲ႔ ေထြးေပြ႔ခံလိုက္ရသလို ေအးၿမၾကည္လင္သြားရတာေပါ႔... ႏွင္းခဲေလးလို ၿဖဴေဖြးႏူးညံ႔တဲ႔ သားသားေလးကို ပိုင္ဆိုင္ခြင္႔ရလိုက္တဲ႔အတြက္ ကၽြန္မရဲ႕ေဆာင္းမနက္ခင္းက ပိုၿပီးၿပည္႔စံုသြားခဲ႔ရတာေလ...
ခုေရာက္ေနတဲ႔ေနရာမွာ ေဆာင္းရာသီဆိုတာ ဘယ္သြားရွာရမွန္းမသိေပမယ္႔ ကၽြန္မရင္ထဲက ေဆာင္းရာသီကေတာ႔ အခ်ိန္တန္ရင္ ႏွင္းေတြေ၀ေနဆဲ... ထူထူထဲထဲ ႏွင္းေတာထဲက မႈန္၀ါး၀ါးေနၿခည္ေအာက္မွာ ဆိတ္ၿငိမ္စြာလွပေနမယ္႔ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးကိုလဲ လြမ္းမိေနဆဲေပါ႔......
အေဆာင္မွာေနတုန္းကဆို အေအးဓာတ္ကို ပိုခံစားရတယ္... ဟုတ္တယ္... ရန္ကုန္နဲ႔စာရင္ ေမွာ္ဘီကပိုေအးတယ္... ကၽြန္မတို႔ ေမွာ္ဘီမွာေက်ာင္းစတက္ေတာ႔ ဒီဇင္ဘာလၾကီး... ေအးမွေအးေပါ႔... ညဘက္ဆို ပ်ဥ္ၾကားကေလတိုးတဲ႔ဒဏ္ကို အလူးအလဲခံရတယ္... အေႏြးထည္ အထူၾကီး၀တ္ ေစာင္ေတြႏွစ္ထပ္သံုးထပ္ၿခံဳထားတာေတာင္ ေအးတုန္းေလ... မနက္ေက်ာင္းသြားခါနီးဆို ေရခ်ိဳးႏိုင္ဖို႔ကအေ၀းၾကီး .. မ်က္ႏွာေတာင္မနဲသစ္ရတယ္... အိပ္ယာကမထႏိုင္လို႔ အတန္းလြတ္ရတာလဲ ခဏခဏ... ႏွင္းေတြအမ်ားၾကီးက်တဲ႔အခါမ်ားဆို ေက်ာင္း၀င္းထဲက ခေနာ္ခနဲ႔ ေၿမနီလမ္းေလးမွာ ေရွ႕ကိုေ၀းေ၀းမၿမင္ရဘဲ စမ္းတ၀ါး၀ါးေလွ်ာက္ရတာကိုက အရသာသိပ္ရွိေပါ႔... ႏွင္းဆမ္းထားတဲ႔ ခေရပန္းေလးေတြကလည္း ဘာေမႊးသလဲမေမးနဲ႔... ႏွင္းေ၀တဲ႔ေဆာင္းမနက္ခင္းတစ္ခုမွာ တစ္ေယာက္ေသာသူ ပန္ေပးဖူးတဲ႔ ေငြပန္းေလးေတြရဲ႕ ေမႊးရနံ႔က ခုထက္ထိေတာင္ ေမႊးေနသေယာင္...
မိုးရာသီမွာေမြးတဲ႔ကၽြန္မက သားေလးကိုေတာ႔ ေဆာင္းရာသီမွာေမြးခဲ႔တာ... ဇန္န၀ါရီ ၁ရက္ေန႔ေပါ႔... နယူးရီးယားည ၿခံထဲမွာ ဘာဘီက်ဴးပါတီလုပ္ၿပီး ေကာင္းေကာင္းေသာင္းက်န္းလိုက္တာ မနက္လည္းက်ေရာ သားသားေလး ထြက္လာပါေလေရာ... သားသားရဲ႕ ခ်စ္စရာေကာင္တဲ႔မ်က္ႏွာေလးကို ၿမင္လိုက္ရတဲ႔ ကၽြန္မရဲ႕ ႏွလံုးသားဟာလည္း ေဆာင္းေလေလးနဲ႔ ေထြးေပြ႔ခံလိုက္ရသလို ေအးၿမၾကည္လင္သြားရတာေပါ႔... ႏွင္းခဲေလးလို ၿဖဴေဖြးႏူးညံ႔တဲ႔ သားသားေလးကို ပိုင္ဆိုင္ခြင္႔ရလိုက္တဲ႔အတြက္ ကၽြန္မရဲ႕ေဆာင္းမနက္ခင္းက ပိုၿပီးၿပည္႔စံုသြားခဲ႔ရတာေလ...
ခုေရာက္ေနတဲ႔ေနရာမွာ ေဆာင္းရာသီဆိုတာ ဘယ္သြားရွာရမွန္းမသိေပမယ္႔ ကၽြန္မရင္ထဲက ေဆာင္းရာသီကေတာ႔ အခ်ိန္တန္ရင္ ႏွင္းေတြေ၀ေနဆဲ... ထူထူထဲထဲ ႏွင္းေတာထဲက မႈန္၀ါး၀ါးေနၿခည္ေအာက္မွာ ဆိတ္ၿငိမ္စြာလွပေနမယ္႔ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးကိုလဲ လြမ္းမိေနဆဲေပါ႔......
3 comments:
ကိုင္ဇာသီခ်င္းေလးသတိရတယ္ "ခ်မ္းလဲခ်မ္းတယ္ လြမ္းလဲလြမ္းတယ္" "ေအးသထက္ေအးရင္ ေဆြးသထက္ေဆြးမယ္ "
ေဆာင္းဟူသည္က ေအးျမျခင္းကို သရုပ္ေဖာ္တယ္
ေငြႏွင္းမႈန္က သန္႕စင္တယ္လို႕ အဓိပါၸယ္ယူ ႏိုင္တယ္..
ေဆာင္းေလေျပ ေအးေလးေတြကေတာ့ ၾကည္ႏူးျခင္း ရင္ခြင္ တစ္ခုကို ဖန္တီးတတ္လြန္းလို႕ ...
ေဆာင္း..အဲ့ဒီ့..ေဆာင္းး....အတြက္
အေႏြးထည္ ေျပး၀ယ္လိုက္ဦးမယ္..ဟဲ...း-)
ေပ်ာ္ပါေစ
က်ေနာ္လည္း ေဆာင္းရာသီကို ႏွစ္သက္တယ္
အမသားေလးက ၁ ရက္ေန႔ေမြးတာဆိုေတာ့ မွတ္ရတာ ထူးထူးျခားျခားေလး ျဖစ္တယ္ေနာ္။
ႏွစ္သစ္ရဲ႕ ပထမဆံုးေန႔ဆိုေတာ့ မဂၤလာပါပဲေလ။
Post a Comment