အိပ္မက္ထဲေက်ာင္းေတာ္ (၄)

အေဆာင္ေၿပာင္းေၿပးၾကတဲ႔သူေတြအားလံုး ကံေကာင္းတယ္ပဲဆိုရမလား.. အသစ္ဖြင္႔တဲ႔အေဆာင္တစ္ခုမွာ အတူတူေနခြင္႔ရၾကတယ္ေလ.. ေက်ာင္းနဲ႔ေတာ႔ေတာ္ေတာ္ေလးလွမ္းတာေပါ႔.. အေဆာင္က ေမွာ္ဘီအ၀င္ တပ္ၾကီးကုန္းရပ္ကြက္မွာ.. ေက်ာင္းကေမွာ္ဘီအထြက္မွာဆိုေတာ႔ ကားစီးရင္ မိနစ္၂၀ေလာက္စီးရပါတယ္.. အရင္ကလို အတန္းခ်ိန္နီးမွ ကမန္းကတမ္းထေၿပးသြားလို႔ မရေတာ႔ဘူးေပါ႔.. ကားခလည္းပိုကုန္လာတယ္.. ဒီအေဆာင္ေလးကေတာ႔ သားသားနားနား တိုက္ေဆာင္ေလးပါ.. အရင္ကလို သြပ္မိုး ထရံကာမဟုတ္ေတာ႔ဘူး.. ႏွစ္ထပ္တိုက္ေလးေပါ႔.. အေပၚထပ္မွာ ၄ခန္း.. ေအာက္ထပ္မွာ ၄ခန္း.. ခုတင္ေတြစားပြဲေတြလည္း ပါပါတယ္.. ခုတင္ေလးေတြကေတာ႔ က်ဥ္းတာေပါ႔.. ခုကိုယ္လံုးနဲ႔ဆို ေတာ္ေတာ္က်ပ္မွာ.. အဲဒီတုန္းက စလင္းေဘာ္ဒီေလးဆိုေတာ႔ အေတာ္ပါပဲ.. ဖုန္းလည္းဆက္လို႔ရေတာ႔အဆင္ေၿပတယ္.. အေဆာင္ပိုင္ရွင္က စာေရးကိရိယာဆိုင္ေလးနဲ႔ မိတၲဴဆိုင္ေလးလဲ ဖြင္႔ထားေသးတယ္ေလ.. ဖုန္းလာတဲ႔အခါ အင္တာကြန္းကေနတဆင္႔ ေအာ္ေခၚေပးတာ.. ညညဆို တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႔အခ်ိန္ အင္တာကြန္းက အသံက်ယ္ၾကီး ထြက္ထြက္လာလို႔ လန္႔သြားရတာလဲ ခဏခဏပဲ.. လွ်ပ္စစ္မီးလဲရွိေတာ႔ ပိုအဆင္ေၿပတယ္.. ဟင္းေလးဘာေလးခ်က္ခ်င္လဲ ရတာကိုး.. ထမင္းေပါင္းအိုးၾကီးထဲမွာတင္ ထမင္းေတြသုပ္.. ဇြန္းတစ္ေယာက္တစ္ေခ်ာင္းကိုင္ၿပီး လက္ရည္တၿပင္တည္းစားၾကတဲ႔ ညလယ္စာထမင္းသုပ္ေလးမ်ား ခုထိေတာင္လြမ္းမိတုန္း..

ဒုတိယႏွစ္မွာ စာေတြပိုမ်ားလာတာကတစ္ေၾကာင္း.. ဘာသာစံုဂုဏ္ထူးရမွ ေက်ာင္းဆက္တက္ခြင္႔ရမွာကတစ္ေၾကာင္းမို႔ စာေတြပိုၾကည္႔ၿဖစ္လာတယ္.. ေမွာ္ဘီတ၀ိုက္မွာ လည္စရာပတ္စရာကလဲ ကုန္ၿပီကိုး.. အတန္းထဲမွာ ဖဲ၀ိုင္းရွိလို႔ အတန္းၿပင္သိပ္မထြက္ၿဖစ္ေတာ႔တာလို႔ ေၿပာရင္လဲရသေပါ႔.. ၀ါသနာဆိုတာလဲ တားရခက္သားေနာ္.. နည္းပညာေက်ာင္းသားနဲ႔ ဖဲ၀ိုင္းဆိုတာ အစဥ္အဆက္ ခြဲလို႔မွမရခဲ႔ပဲကိုး.. အသစ္ေၿပာင္းလာတဲ႔ဆရာကိုေတာင္ တစ္အိမ္လိုတယ္ ပါဦးမလားေမးတတ္ၾကတဲ႔သူေတြေပါ႔.. ဆရာမွန္းမွမသိတာ.. ဆရာကလည္း ငယ္ငယ္ေလး.. ကခ်င္လြယ္အိတ္စလြယ္သိုင္းနဲ႔.. ကြမ္းတ၀ါး၀ါးနဲ႔ အနားလာၿပီး.. ေဟ႕ေကာင္ေတြ.. ဘာလုပ္ေနတာတုန္းတဲ႔.. ေၿဖတဲ႔သူကလည္းေၿဖတယ္.. ဖဲရိုက္ေနတာေပါ႔ကြ.. တစ္အိမ္လိုတယ္ပါဦးမလားလို႔ေလ.. ေနာက္မွ ဆရာမွန္းသိလို႔ ေတာင္းပန္လိုက္ရတာ..

ဒုတိယႏွစ္ကုန္ခါနီးေလးမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြစုၿပီး ကဗ်ာစာအုပ္ေလးတစ္အုပ္ ထုတ္ၿဖစ္ၾကတယ္.. ‘ေနေလာင္ဆားကစ္တို႔ရဲ႕သမိုင္း” တဲ႔.. စေၿပာတာကေတာ႔ကြၽန္မပဲ.. တကယ္တမ္းလုပ္ၿဖစ္ေတာ႔ က်န္တဲ႔ေယာက္်ားေလးေတြပဲ ပင္ပန္းၾကတာ.. ကြၽန္မက ကဗ်ာေလးသံုးပုဒ္ ေရးေပးလိုက္ရံုပဲေလ.. သူတို႔ေတြပဲ မ်က္ႏွာဖံုး ဒီဇိုင္းေတြဆြဲၾက.. ကြန္ၿပဴတာစာစီၾက.. စာအုပ္ေတြခ်ဳပ္ၾကနဲ႔.. အလုပ္ေတြရႈပ္ကုန္ၾကတာေပါ႔.. စာအုပ္ေလးၿဖစ္လာေတာ႔ ေပ်ာ္လိုက္တာမေၿပာပါနဲ႔.. ေက်ာင္းထဲမွာ သိတဲ႔သူေရာ မသိတဲ႔သူေရာ လိုက္ေရာင္းၾကတာပဲ.. သိတဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြက စာအုပ္၀ယ္ၿပီးရင္ လက္မွတ္ေတြထိုးခိုင္းၾကေတာ႔ ဘ၀င္ေတြကိုၿမင္႔လို႔.. ေနာက္ေန႔လဲက်ေရာ ရည္းစားေဟာင္းက ကြၽန္မေပးထားဖူးတဲ႔ စာေတြ လက္ေဆာင္ေတြ ၿပန္လာေပးသြားေလရဲ႕.. သူက “ ကံဇာတ္ဆရာအလိုက် ဇာတ္နာေအာင္လြမ္းၿပခဲ႔သူပါ” လို႔ သူ႔ကဗ်ာထဲေရးထားတာကို ကြၽန္မက “လမင္းရဲ႕အလင္း မင္းမရွိလဲၿဖစ္ပါတယ္” လို႔ လုပ္ခ်လိုက္တာကိုး.. (ေမာင္႔ကို ၿပန္မတိုင္ၾကနဲ႔ေနာ္.. သူကကြၽန္မဘေလာ႔ကိုမဖတ္ဘူး)..

ဒုတိယႏွစ္ ႏွစ္ကုန္စာေမးပြဲ မေၿဖခင္ေလးတင္ ေလွာ္ကားကိုသြားလည္ၾကတာလဲ ေပ်ာ္စရာအရမ္းေကာင္းပါတယ္.. ေက်ာင္းကားတစ္စီးကို ငွားၿပီးသြားၾကတာေပါ႔.. ေထာက္ၾကံ႕က စစ္သခ်ႋဳင္းကို အရင္သြားၾကတယ္.. အဲဒီမွာ ဓါတ္ပံုေတြရိုက္ၾကၿပီးေတာ႔ ေလွာ္ကားကိုဆက္သြားၾကတယ္.. ဟိုေရာက္ေတာ႔ ေလွငွားၿပီး ကြၽန္းေပၚကိုသြားၾကတယ္.. ေလွၾကီးကလဲေလးလိုက္တာမေၿပာပါနဲ႔ေတာ႔.. ေရေတြက၀င္၀င္လာလို႔ ခပ္ထုတ္ရေသးတယ္.. ကြၽန္းေပၚမွာေလွ်ာက္သြားၾကရင္း တစ္ေယာက္က အေကာင္ၾကီးေၿခရာေတြ႔တယ္ဆိုလို႔ ေၿပးလိုက္ရတာေမာေရာပဲ.. တကယ္တမ္းၿပန္စဥ္းစားေတာ႔မွ ဘာေကာင္ရွိမွာမို႔လဲလို႔ ေတြးမိတယ္.. အေကာင္ၾကီးရွိမွေတာ႔ ဘယ္သြားခြင္႔ေပးမွာလဲေနာ္.. ေလွာ္ကားကအၿပန္ ရန္ကုန္ထဲမွာက်ဴရွင္သြားတက္ၿပီး အေဆာင္ကိုၿပန္ေရာက္ေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေလး မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီ.. ခ်မ္းလိုက္တာလဲမေၿပာပါနဲ႔.. ကားေပၚမွာေလေတြကတိုက္.. အေႏြးထည္ကမပါနဲ႔.. ေပ်ာ္တာကေတာ႔အရမ္းပါပဲ.. ဘာလို႔မွန္းမသိ.. အဲဒီေန႔ေလးကအၿဖစ္အပ်က္ေတြကို ခုထက္ထိ အေသးစိတ္မွတ္မိေနတုန္း.. အဲဒီေန႔တင္မဟုတ္ဘူး.. သူ႔ရဲ႔ေနာက္တေန႔ကိုလဲမွတ္မိေသးတယ္.. ကြၽန္မရဲ႕အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းက ကြၽန္မကို စိတ္ဆိုးသြားတဲ႔ေန႕ေပါ႔.. သူ႕ကို ဓါတ္ပံုရိုက္လို႔တဲ႔.. ေနာက္ေတာ႔လဲ စိတ္ဆိုးေၿပသြားပါတယ္..

ဒီလိုနဲ႔ပဲ စာေမးပြဲေၿဖရပါေတာ႔တယ္.. ေန႔တိုင္းေၿဖၿပီးထြက္လာရင္ မေၿဖႏိုင္ပါဘူးဆိုၿပီး မ်က္ရည္တ၀ဲ၀ဲနဲ႔ကေတာ႔ ကြၽန္မပဲေပါ႔.. သူငယ္ခ်င္းေတြက ၀ိုင္းၿပီးႏွစ္သိမ္႔ၾကတယ္.. ေအာင္စာရင္းေတြလဲထြက္ေရာ ကြၽန္မတို႔အဖြဲ႔ထဲက ကြၽန္မနဲ႔မိစုပဲ ေက်ာင္းဆက္တက္ခြင္႔ရတယ္.. က်န္တဲ႔ေယာက္်ားေလးေတြ တစ္ေယာက္မွပါမလာေတာ႔ဘူး.. တက္ခြင္႔ရတဲ႔တစ္ေယာက္တည္းေသာေယာက္္်ားေလးကလဲ ေက်ာင္းေၿပာင္းသြားတယ္.. ေရွ႕ဆက္ရမယ္႔ တတိယႏွစ္ၾကီးက ေၿခာက္ကပ္ကပ္ၾကီးၿဖစ္မွာပဲလို႔ ထင္ခဲ႔တာေပါ႔.. (တကယ္တမ္းက်ေတာ႔ ဇာတ္လမ္းက ခုမွစတာ.. ေမာင္နဲ႔စေတြ႔ဆံုၿခင္းဇာတ္လမ္းေလ.. :) ).....

ဆက္ပါဦးမည္..