ငါ...
ဘ၀ဆိုတဲ႔ေရၿပင္က်ယ္ၾကီးရဲ႕..
ပစၥဳပၸန္ကမ္းပါးမွာထိုင္ရင္း..
အနာဂတ္ကိုမွ်ားေနတယ္..
ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ငါးမွ်ားတံမွာ..
အိပ္မက္ေတြကိုငါးစာအၿဖစ္နဲ႔ေပါ႔..
ငါ႔နေဘးမွာေတာ႔..
အတိတ္ေတြက ေတာင္းတလံုးနဲ႔အၿပည္႔..
ၾကာၿပီမို႔ၿငိမ္သက္သြားၾကတာေတြေရာ..
လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္မို႔..
တဖ်တ္ဖ်တ္လူးေနဆဲေတြေရာ..
ရင္ဘတ္ထဲမွာက်ေတာ႔..
ေလာဘေၾကာင္႔ရခဲ႔တဲ႔အားမာန္ေတြရယ္..
ေဒါသေၾကာင္႔ၿဖစ္ရတဲ႔အပူေတြရယ္..
ေမာဟေၾကာင္႔ေမာမွန္းမသိေမာရတာေတြရယ္..
သံေယာဇဥ္ၾကိဳးခပ္တင္းတင္းေတြရယ္..
တေန႔ေန႔ေပါ႔..
အားလံုးကိုလႊတ္ခ်ႏိုင္ခဲ႔တဲ႔တေန႔က်ရင္..
ေလဟုန္ကိုစီး အၿမင္႔ၾကီးပ်ံႏိုင္ဖို႔..
အေတာင္ပံေတြရေကာင္းပါရဲ႔ေလ....
ပြင္႔ၿမဴးဇင္
၁၀.၀၃.၂၀၁၁
1 comment:
ညီမက စာေရးဆရာဇနီးပီပီ ကဗ်ာမေရးတတ္၊ စာမေရးတတ္ဘူး ဟိဟိ။ သူမ်ားေရးထားတာေတြေတာ႔ ခံစားအားေပးတတ္ပါတယ္။ လာေရာက္ဖတ္ရႈခံစားသြားတယ္ပါေနာ္။
Post a Comment