မောင်နှမသုံးယောက်ရှိလေသည်

ကျွန်မတို့မောင်နှမသုံးယောက်အကြောင်းလေးပေါ့.. မေမေပြန်ပြောပြတဲ့ ငယ်ဘဝအမှတ်တရလေးတွေကို မှတ်တမ်းတင်ထားချင်လို့ပါ..

ကျွန်မတို့သုံးယောက်ကို မသိတဲ့လူတွေဆိုရင် မောင်နှမလို့ ထင်မှာကိုမဟုတ်ဘူး.. ရုပ်ချင်းကတစက်မှမတူလို့ပေါ့.. ကျွန်မက မျက်လုံးပြူးပြူး ပါးဖောင်းဖောင်း နှုတ်ခမ်းထူထူ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်း.. ညီမလေးက မျက်လုံးမှေးမှေး နှုတ်ခမ်းပါးပါး.. မောင်လေးကျပြန်တော့ မျက်နှာရှည်ှရှည်ကြီး.. ကျွန်မနဲ့ ညီမလေးက အသားညိုကြပြီး မောင်လေးကျတော့ ဖြူဖွေးနေတာပဲ.. အရပ်ရှည်တာတော့ အားလုံးတူကြတယ်.. ကျွန်မနဲ့ညီမလေးက ၅ပေ၅လက်မ မောင်လေးက ၆ပေ..

ကျွန်မငယ်ငယ်က သိပ်ကိုအေးတယ်တဲ့.. အော်ဟစ်ငိုယိုတာမျိုး မရှိသလောက်ပဲတဲ့လေ.. မေမေက ညီမလေးကိုမွေးဖို့ ဆေးရုံသွားတော့ မောင်လေးမွေးပေးနော်.. သမီးနဲ့ဘောလုံးကန်ရအောင်လို့ပြောပြီး အိမ်မှာကျန်ခဲ့တာ.. ညီမလေးမွေးလာတော့လဲ ချစ်တာပါပဲ.. ညီမလေးရဲ့နားထင်မှာ အမှတ်ကြီးတခုပါတယ်.. ကျွန်မက အမှတ်ကြီးကို အနာထင်လို့ ညီမလေးသနားပါတယ် နာနာကြီးနဲ့လို့ ပြောတယ်တဲ့လေ.. ညီမလေးက ကျွန်မထက် ၂နှစ်ငယ်ပါတယ်.. ညီမလေးကို နာမည်ပေးကြတော့ ကျွန်မနာမည် ပွင့်မြူးဇင်နဲ့ကာရန်ညီအောင် ၀င့်ထူးဇင်လို့ပေးတယ်.. အားလုံးခေါ်ကြတာတော့ မြူးမြူးနဲ့ထူးထူးပေါ့..

ထူးထူးလို့နာမည်မပေးခင် မေမေကပြောတယ် ဖြစ်ပါ့မလားတဲ့.. သူတွေ့ဖူးသမျှ ထူးထူးတွေက ဆိုးကြတယ်တဲ့.. ထင်တဲ့အတိုင်းပါပဲ ညီမလေးငယ်ငယ်က တော်တော်လေးဆိုးပါတယ်.. စကားကလဲအရမ်းတတ် ခေါင်းကလဲမာဆိုတော့ မေမေနဲ့တကျက်ကျက်ပေါ့.. သူဆိုးလို့ မေမေကစတိုခန်းထဲလှောင်ထားမယ်ဆိုရင် ရတယ် ရေပုလင်းပဲပေးဆိုတာမျိုး.. နင့်ကိုငါမမြင်ချင်ဘူးဆိုရင် သူ့အိတ်ကလေးကောက်လွယ် ခြေထောက်ကလေးဆောင့်ပြီး အိမ်ကဆင်းသွားတာမျိုးတွေ လုပ်တတ်တယ်.. ညီမလေးက ဆိုးပေမယ့် သူ့စိတ်ထားလေးက အရမ်းကောင်းပါတယ်.. အရမ်းသနားတတ်တယ်.. သူများကို ကူညီချင်စိတ်အရမ်းရှိတယ်.. ဖွဲပြာသည်တွေဘာတွေခေါ်ဝယ်လို့ သူတို့တွေကလုံချည်အဟောင်းတွေတောင်းရင် လူကြီးတွေက မရှိဘူးပြောနေတုန်းရှိသေးတယ် သူက တန်းမှာလှန်းထားတဲ့လုံချည်အကောင်းတွေယူလာပြီး သနားပါတယ် ပေးလိုက်ပါ ဗီရိုထဲမှာအများကြီးရှိသေးတာပဲဆိုပြီး အတင်းပေးခိုင်းတတ်တာ.. နောက်ဆို အိမ်ကိုစျေးသည်ခေါ်ခါနီးဆို တန်းကအဝတ်တွေအရင်သိမ်းရတဲ့အဖြစ်ကိုရောက်ရော.. ကလေးလေးချီပြီး ပိုက်ဆံလိုက်တောင်းနေတာတွေ့ရင် ပိုက်ဆံမပေးရမချင်း အာခေါင်ခြစ်အော်ငိုတတ်တဲ့ကလေးမပါ.. သီလရှင်တွေကို ဆန်လောင်းဖို့ ဆန်နို့ဆီဘူးမှာ ဇွန်းတပ်ပြီးပေးလိုက်ရင် ဇွန်နဲ့ခပ်မလောင်းပဲ တဗူးလုံးလောင်းလိုက်တဲ့အပြင် ဇွန်းပါပြန်ပါမလာတော့ဘူး.. ဆန်တဇွန်းထဲနဲ့ ချက်စားလို့မှမရတာတဲ့.. နောက်တခါ ဇွန်းတပ်မပေးအောင် ဇွန်းပါလောင်းပစ်လိုက်ပြီတဲ့လေ..

ညီမလေးက ငယ်ငယ်လေးကတည်းက အရမ်းလှချင်ပါတယ်.. အသားလေးညိုရှာတော့ အသားလဲအရမ်းဖြူချင်ပါတယ်.. မေမေ့ကို အသားဖြူဆေးဖော်ပေဖို့ တောင်းဆိုရတာအမော.. မေမေက မလုပ်တတ်ဘူးပြောတော့ ဘွဲ့ရတယ်လဲဆိုသေးတယ် အသားဖြူဆေးလေးတောင် မလုပ်တတ်ဘူးလားတဲ့.. မေမေက ညီမလေးကိုမွေးပြီးမှ စာပေးစာယူပြန်တက်တာပါ.. ညီမလေးမူကြိုအရွယ်ရောက်တော့ မေမေကစာသင်ပေးဖို့ကြိုးစားတာပေါ့.. အဲဒါကို သူက မေမေတောင်ခုမှကျောင်းတက်နေတုန်းရှိသေးတာ ငယ်လေးကိုဘယ်သင်တတ်မှာလဲ.. ကျောင်းမှာပဲသင်မယ်ဆိုလို့ မူကြိုပေးတက်ရပါတယ်.. ၂ရက်လောက်ပဲတက်ရသေးတယ် မတက်တော့ဘူးတဲ့.. လှေကားလေး၂ထစ်ပဲတက်ရသေးတယ် ကြိမ်လုံးနဲ့ရိုက်လို့တဲ့လေ.. မူကြိုကျောင်းကနေပြီး ညီမလေးတယာက် အဆဲတတ်လာပါတယ်.. အိမ်ပြန်ရောက်တော့ တခါးကြားထဲဝင်ပြီး ပွစိပွစိနဲ့ဆဲကြည့်နေတာကို မေမေကြားတော့ ပါးစပ်ကိုအပ်နဲ့ထိုးမယ်လို့ ခြောက်လိုက်မှာ မဆဲတော့တာလေ.. ဆဲတာကို မကောင်းမှန်းသိလို့သာ ဒင်းကလူရှေ့မှာမပြောဘဲ တံခါးကြားထဲဝင်ဆဲနေတာပေါ့.. တော်တော်လည်တဲ့ကောင်မလေးပါ.. ကျွန်မက ညီမလေးဗိုလ်ကျတာကို အမြဲခံရပါတယ်.. သူစိတ်ဆိုးလာရင် ကုန်းကိုက်တာများ အကွင်းလိုက်ပေါက်တဲ့အထိပေါ့.. ကိုက်ပြီးမှ သူကပြန်သနားနေတတ်သေးတယ်.. မကြီး နာလားဟင်.. ငါနောက်ကိုမကိုက်တော့ပါဘူး ဘာညာပေါ့..

အငယ်မက စာလုပ်ဖို့အရမ်းပျင်းပါတယ်.. သူငယ်တန်းကျောင်းစတက်ပြီး တပါတ်လောက်ပဲရှိသေးတယ် ကျောင်းကပြန်ရောက်တော့ လွယ်အိတ်ကလေးဘုတ်ဆိုပစ်ချပြီး ငယ်လေးဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်ပြီ.. ကျောင်းမတက်တော့ဘူး ပလက်စတစ်ပဲကောက်တော့မယ်တဲ့လေ.. မေမေက စာမတတ်ရင် ပလက်စတစ်ကောက်ရမယ်လို့ ပြောထားတာကိုး.. ကျောင်းစာအုပ်တွေကိုလဲ လုံးဝမရိုသေပါဘူး.. မေမေက သူ့စာအုပ်တွေကို မီးပူတောင်တိုက်ပေးရတဲ့အထိပဲ.. လွယ်အိတ်ထဲကို ထိုးသွပ်ထည့်တော့ စာအုပ်တွေက အနားတွေလိပ်ပြီး ကြေမွနေလို့ပေါ့.. လက်ရေးဆိုရင်လဲ သေသေသပ်သပ်မရေးချင်လို့ မေမေနဲ့တရန်ပေါ့.. ကျွန်မကိုတုန်းက မေမေပုံသွင်းသလိုရခဲ့ပေမယ့် အငယ်မနဲ့မှ မေမေလဲလက်လျှော့ရတယ်လေ..

မောင်လေးကိုမွေးတော့ ကျွန်မက၆နှစ် ညီမလေးက၄နှစ်.. အရေးအခင်းကာလကြီးမွေးတာပေါ့.. မေမေညဘက်ဗိုက်နာလို့ ဆေးရုံသွားဖို့ကို မြို့နယ်အဆင့်ဆင့် လမ်းတောင်းပြီးသွားရတဲ့အခြေအနေပေါ့.. ဖေဖေကလဲ နယ်ကိုတာဝန်ကျနေတဲ့အချိန်.. မောင်လေးကိုမွေးပြီးတော့ ဖေဖေတို့ရုံးကို လှမ်းအကြောင်းကြာရတယ်.. အဲဒီအချိန်မှာ ဖေဖေတို့သင်္ဘောက ပင်လယ်ထဲရောက်နေတာတဲ့.. ကမ်းခြေရုံးကနေ ရေဒီယိုနဲ့လှမ်းအော်ပေးတာပေါ့.. စီအီးမိန်းမ စုဗူးပေါက်ပြီလို့.. ဘာလေးလဲလို့ ဖေဖေကအသည်းအသန်ပြန်မေးတော့ ရော့ကတ်လေးလို့ ပြန်အော်တာတဲ့.. ဖေဖေလဲအရမ်းပျော်သွားတာပေါ့.. ဖေဖေက တဦးတည်းသောသားလေ.. ဇင်မျိုးရိုးအတွက် သားလေးတယောက်လောက် အရမ်းလိုချင်နေတာကိုး..

မောင်လေးက အသားအရမ်းဖြူပါတယ်.. မွေးကာစကဆို အသားလေးတွေကကြည်နေတော့ နို့စို့နေရင် ဗိုက်ထဲကိုနို့တွေဝင်သွားတာ မြင်နေရပါတယ်.. ကျွန်မက အသည်းယားလို့ မကြည့်ရဲပါဘူး.. မောင်လေးကို နာမည်ပေးကြမယ်ဆိုတော့ မေမေက တနင်္လာသား အပစ်အခတ်တွေကြားမှာမွေးလို့ ကြည်ဆန်ဇင်လို့ ပေးမယ်တဲ့.. အားလုံးက ၀ိုင်းတားကြတာပေါ့.. နောက်တော့ ကြည်ဇော်ဇင်လို့ ပေးဖြစ်သွားပါတယ်.. မောင်လေးမွေးလာတော့ ညီမလေးက အရမ်းကို မနာလိုဖြစ်ပါတော့တယ်.. အသားဖြူတာကို အရမ်းမနာလိုတာပေါ့.. ကလေးလာကြည့်တဲ့လူတွေက ကလေးလေးကအရမ်းချောတာပဲ အသားလေးကဖွေးနေတာပဲလို့ ပြောကြတော့ ပိုဆိုးတာပေါ့.. တနေ့တော့ အိမ်ကိုလာလည်တဲ့အမျိုးတယောက်က ငယ်လေးရေ မောင်လေးကိုလိုချင်လို့ ပေးမလားလို့မေးပါတယ်.. ညီမလေးပြန်ဖြေလိုက်တာက ခုယူမသွားနဲ့ဦး.. မနက်ဖြန်ကျရင် အဲ့ကလေးကို ဟင်းချက်မှာ.. ကျက်တော့မှတခွက်လာယူတဲ့လေ.. နောက်ကျတော့လဲသူပဲ မောင်လေးကိုချစ်လိုက်တာမှ တုန်လို့..

မောင်လေးငယ်ငယ်က အရမ်းကြောက်တတ်ပါတယ်.. ခဏခဏလဲ လန့်ပြီးဖျားတတ်တယ်.. ဖျားပြီဆိုကိုယ်တွေကပူခြစ်ပြီး ကယောင်ကတမ်းတွေပြောနေတာပေါ့.. ကျွန်မကစိတ်ပူတတ်တော့ မောင်လေးဖျားပြီဆို ကျွန်မပါအိပ်မရတော့ဘူး.. မောင်လေးက အချိုတွေအရမ်းစားတော့ သွားလဲခဏခဏကိုက်ပါတယ်.. သွားကိုက်ရင်သောက်တဲ့ဆေးတွေကိုတောင် သူကမှတ်မိနေပြီး ဆရာဝန်ဆီကတောင်းတတ်တာပါ.. မောင်လေးရဲ့ အရေပြားတွေက အရမ်းနုတော့ နည်းနည်းလေးညစ်ပတ်တာနဲ့ ယားနာတွေပေါက်တတ်ပါတယ်.. ယားနာလိမ်းဆေးပေါင်းစုံနဲ့ နပန်းလုံးနေရတာပေါ့.. မောင်လေးက အရမ်းရွံတတ်ပါတယ်.. ရွှံ့တွေဗွက်တွေတွေ့ရင် အသားတွေတုန်တဲ့အထိကို ရွံတတ်တာပါ.. ဘာလေးမဆို အကောင်းကလဲကြိုက်မှကြိုက်ပဲ.. သူလိုချင်တဲ့ဟာဆို အကောင်းစားဝယ်မပေးနိုင်သေးရင် ၀ယ်ပေးနိုင်တဲ့အထိစောင့်မယ်တဲ့.. အပေါစားနဲ့တော့မရဘူးဆိုတာမျိုး.. အစားအစာဆိုရင်လဲ အကောင်းမှစားချင်တာလေ.. အအေးဆိုလဲ ကိုကာကိုလာမှသောက်တယ်.. ကျွန်မတို့ငယ်ငယ်တုန်းက ကုတ်ကဝယ်ရခက်တာမို့လား.. ဖေဖေ့သင်္ဘော စလုံးကပြန်လာရင်တော့ ကုတ်တွေအများကြီးသောက်ရတတ်တယ်..

ကျွန်မတို့ညီအမက အကြမ်းခံသလောက် မောင်လေးကနုပါတယ်.. မိုးရေထဲဆော့မိရင်လဲဖျားတတ်လို့ ကျွန်မတို့ပါ မဆော့ရတော့ဘူး.. သူက ငယ်ငယ်ကတည်းက အကြမ်းပတမ်းတွေသိပ်မဆော့ဘူး.. တီဗွီဂိမ်းတွေကစားတယ်.. စာဖတ်တယ်.. သီချင်းနားထောင်တယ်.. မောင်လေးငယ်ငယ်က ဇော်ဝင်းထွဋ်ကိုသိပ်ကြိုက်တာ.. သူ့နာမည်ကိုတောင် ကြည်ဇော်ဝင်းထွဋ်လို့ ပြောင်းပါမယ်လုပ်သေးတာလေ.. ၁၀နှစ်သားလောက်ကတည်းက ဂစ်တာကောင်းကောင်းတီးတတ်နေပြီ.. သူ့သူငယ်ချင်းတွေအိမ်လာလည်ရင် သူကတီး သူငယ်ချင်းတွေကဆိုနဲ့ ဆူလို့ညံလို့ပေါ့.. အဲသလိုအချိန်ဆို အစ်မတွေကို အိမ်ခန်းထဲမှာ သော့ပိတ်ထားတတ်တယ်.. သူ့သူငယ်ချင်းတွေတွေ့မှာစိုးလို့တဲ့.. မောင်လေးက အလှအပလဲကြိုက်တတ်တယ်.. လမ်းထိပ်ကလေးခဏသွားရင်တောင် အဝတ်အစားကျကျနနဝတ်ပြီးမှသွားတာ.. တခါတလေ အငယ်မက အိမ်နေအဝတ်အစားနဲ့ သူ့နောက်ကလိုက်ဖို့လုပ်ရင် မထူးရယ် အဲ့ပုံစံနဲ့တော့ ငါ့နောက်လိုက်မလာပါနဲ့.. ငါ့အိမ်က အိမ်ဖော်လေးလို့ သူများတွေထင်နေပါဦးမယ်တဲ့လေ.. တခါတုန်းကလဲ မေမေကတိုရှည်ဝယ်ခိုင်းလို့ အငယ်မက သွားဝယ်ပါတယ်.. ခဏနေတော့မောင်လေးကျူရှင်ကပြန်လာတယ်.. ပြန်ရောက်ရောက်ချင်း မေမေ့ကို.. မေရယ် မထူးကိုသွားပြန်ခေါ်လိုက်ပါ.. တိုရှည်ကုလားမဘေးနားမှာထိုင်နေတာများ သူ့အိမ်သူ့ယာလိုပဲ.. မသိရင်ကုလားမသမီးလားတောင်ထင်ရတယ်.. မေလဲ တိုရှည်စားမနေပါနဲ့တော့တဲ့လေ.. အငယ်မသိတော့ ရန်တွေဖြစ် စကားတွေများကြရော..

အခုတော့ ကျွန်မတို့မောင်နှမသုံးယောက်လုံး အတူတူမဆုံဖြစ်တာကြာပြီ.. မောင်လေးနဲ့ ညီမလေးက ယူအက်စ်မှာရောက်နေကြတယ်.. မတည့်အတူနေနှစ်ယောက် ကိုင်းကျွန်းမှီ ကျွန်းကိုင်းမှီနဲ့ တယောက်ကိုတယောက် ဖေးမနေကြရလေရဲ့.. လာမယ့်ဇွန်လကျရင်တော့ ကျွန်မတို့ရန်ကုန်မှာဆုံကြမယ်.. မနှစ်က ညီမလေးကဘန်ကောက်ကိုလာပြီးလက်ထပ်တော့ ကျွန်မတို့မိသားစုသွားလိုက်ကြသေးတယ်.. ခုနှစ်တော့ မောင်လေးအလှည့်ပေါ့.. မောင်လေးလက်ထပ်တော့မယ်ဆိုတော့ နှမြောမိသလိုလို.. ၂၃နှစ်ပဲရှိသေးတာမို့လား.. ပြန်စဉ်းစားလိုက်တော့ ကျွန်မနဲ့မောင်လက်ထပ်တုန်းက မောင်က ၂၂နှစ်.. ဟိ.. ကိုယ့်မောင်လေးအလှည့်ကျမှ တိုတောင်းနေလို့ ရဘူးလေနော်.. ယောင်းမလောင်းလေးက ၁၉နှစ်ပဲရှိသေးတယ်.. သူတို့က နီးချင်ပြီဆိုမှတော့ လုပ်ပေးရမှာပေါ့လေ..

ပြန်ဆုံကြမယ့်အချိန်ကို မြန်မြန်ရောက်ချင်လို့ အချိန်တွေကလဲကုန်ခဲတယ်တောင် ထင်နေမိတယ်.. ခရီးသွားဖို့ အစီအစဉ်တွေလဲရှိတော့ ကြိုပြီးပျော်နေမိတာပေါ့.. ရန်ကုန်ရောက်ရင်နေဖို့ အိမ်ကအခန်းတွေကို အခုကတည်းက လုနေကြရတာလဲ ပျော်စရာပါ.. ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် မောင်နှမသုံးယောက်သား ပြန်ဆုံရမယ့်နေ့လေးတွေကတော့ လှပချိုမြနေမှာတော့ သေချာပါတယ်လေ..

အခ်စ္လို႔အမည္တြင္ေသာထိုအရာ

စကားတတ္ကာစအရြယ္တုန္းက ခ်စ္လားလို႔ေမးရင္ ခ်စ္တယ္.. ဘယ္ေလာက္ခ်စ္လဲဆို မ်ားၾကီး ဘယ္ကခ်စ္တာလဲဆို ဗိုက္ဗိုက္ထဲကလို႔ ေၿဖေလ႔ရွိခဲ႔တယ္.. အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ႔စကားေလးေနာက္မွာ ဘာအေရာင္ဘာအရိပ္မွ ရွိမေနခဲ႔ေလာက္ေသး.. နည္းနည္းသိတတ္လာတဲ႔အရြယ္က်ေတာ႔ မိဘေတြ ေဆြမ်ိဳးေတြကို ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ႔ ခ်စ္ၿခင္းရဲ႕ေနာက္မွာ တြယ္တာၿခင္းေတြ ေလးစားအားကိုးၿခင္းေတြ ရွိေနခဲ႔မွာေပါ႔.. အဲသလိုခ်စ္ၿခင္းမ်ိဳးက လူေတြေၿပာတဲ႔ ၅၂၈ ခ်စ္ၿခင္း.. ေအးၿမလွပါတယ္ဆိုတဲ႔ ၅၂၈ခ်စ္ၿခင္းကေတာင္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင္႔ ေကြကြင္းၾကရတဲ႔အခါ ပူေလာင္ခံစားရေစတာပါပဲ..

သစ္ရြက္လႈပ္တာေတာင္ ရယ္ခ်င္တယ္ဆိုတဲ႔ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္မွာ စိတ္ကစားတယ္ဆိုတာမ်ိဳးက်ေတာ႔ အခ်စ္လို႔နာမည္တပ္ရင္ အခ်စ္ဆိုတဲ႔အရာကို မေလးစားရာမ်ားက်ေနမလားပဲ.. ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာေၿပာင္းလဲလာမႈေတြေၾကာင္႔ ပါတ္၀န္းက်င္ရဲ႔ဂရုထားေစာင္႔ၾကည္႔မႈကို ခံေနရတယ္လို႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ထင္ေနတတ္တဲ႔ ကာလမ်ိဳးမွာ ဟိုေကာင္ေလးက ငါ႔ကိုမ်ားခ်စ္ေနသလား ဟိုအကိုၾကီးရဲ႕အၾကည္႔ေတြက မရိုးသားဘူး.. ငါ ဟိုတေယာက္ကိုမ်ား ခ်စ္မိေနၿပီလား.. စတာေတြက စိတ္ကစားတာသက္သက္ေတြပဲလုိ႔ သတ္မွတ္ထားလိုက္ခ်င္တယ္..

ကြၽန္မအတြက္ အခ်စ္လို႔အမည္တြင္ေသာထိုအရာနဲ႔ နဖူးေတြ႕ ဒူးေတြ႕စေတြ႕ရတာက အသက္၁၈ႏွစ္ေလာက္မွာေပါ႔.. ကြၽန္မ လူတေယာက္ကို သိပ္ခ်စ္မိသြားခဲ႔တယ္.. သူမ်ားေတြအၿမင္မွာ ဘာမွထူးၿခားမေနတဲ႔ သူ႕ပံုစံ သူ႔အမူအယာေတြက ကြၽန္မအတြက္ေတာ႔ သိပ္ကိုထူးၿခားေနတတ္တာ.. သူဘာလုပ္လုပ္ သူဘာေၿပာေၿပာ အေကာင္းပဲၿမင္တတ္ခဲ႔တာေတြက ကြၽန္မသူ႕ကိုခ်စ္ေနလို႔အၿပစ္မၿမင္တာပဲဆိုတာ ကြၽန္မကိုယ္တိုင္သိလာရတယ္ေလ.. သူကေတာ႔ ကြၽန္မကိုခ်စ္မေနခဲ႔ဘူး.. ကြၽန္မသူ႔ကိုခ်စ္တယ္ဆိုတာေတာင္ သူမသိခဲ႔ဘူး.. ခုထက္ထိလဲ မသိပါဘူး.. ဘာဇာတ္လမ္းမွမၿဖစ္ခဲ႔တဲ႔ ခ်စ္ၿခင္းသက္သက္ပံုၿပင္ေလးေပါ႔.. တေန႔တေန႔ သူ႔အေၾကာင္းကဗ်ာေတြေရး.. အိပ္မက္ထဲမွာသူနဲ႔ေတြ႔.. သီခ်င္းဆိုၿဖစ္ရင္ေတာင္ တဖက္သတ္အခ်စ္အေၾကာင္း ေရးထားတဲ႔သီခ်င္းေတြခ်ည္းေပါ႔.. သူလိုအပ္ေနမယ္ထင္တာေတြကို သူမသိေအာင္ၿဖည္႔ေပးေနရတာကိုပဲ ေက်ေက်နပ္နပ္နဲ႔ ကြၽန္မေပ်ာ္ေနခဲ႔ဖူးတယ္.. ဘယ္သူမွမသိေအာင္ ခိုးခိုးၾကည္႔ရတာကိုက အခ်စ္ရဲ႕အရသာလို႔ ကြၽန္မထင္ခဲ႔ဖူးတာေပါ႔.. သူနဲ႔စကားေၿပာေနရရင္ သူ႔အၿပံဳးေလးေတြ ၿမင္ေနရရင္ ကြၽန္မရဲ႕ေန႔ေတြဟာ ၿပည္႔စံုေနပါၿပီလို႔ ထင္မိေနတတ္တဲ႔အထိကို အခ်စ္တခုအတြက္ ကြၽန္မရူးခဲ႔ဖူးတယ္ေလ.. ခုေနၿပန္ေတြးၾကည္႔ေတာ႔ သူ႔အခ်စ္ကိုမရခဲ႔လို႔သာ ကြၽန္မသူ႔အေပၚအဲသေလာက္ ရူးခဲ႔တာၿဖစ္မယ္လို႔.. သူကသာကြၽန္မကိုခ်စ္ခဲ႔တယ္ဆိုရင္ ကြၽန္မရဲ႕ရူးသြပ္ၿခင္းေတြ အဲသေလာက္မ်ားခဲ႔မယ္မထင္ဘူး.. လူဆိုတာ မရႏိုင္တာကိုမွ ပိုၿပီးတန္ဖိုးထားတတ္ခဲ႔တာမို႔လား..

ေနာက္ႏွစ္အနည္းငယ္အၾကာမွာေတာ႔ သက္ေရာက္မႈတိုင္းမွာ တန္ၿပန္သက္ေရာက္မႈရွိတယ္ဆိုတဲ႔ နယူတန္သေဘာတရားနဲ႔ခ်စ္ၿခင္းမ်ိဳးကို ကြၽန္မစေတြ႕ခဲ႔ရတယ္.. ႏွလံုးသားကို အလိုလိုက္တဲ႔အရြယ္လဲမဟုတ္ေတာ႔တာမို႔ ဦးေႏွာက္ရဲ႕အကူအညီနည္းနည္းပါတဲ႔ ခ်စ္ၿခင္းေပါ႔.. ငါသူ႔ကို တသက္လံုးလက္တြဲႏိုင္မွာလားလို႔ ေသေသခ်ာခ်ာေတြးၿပီးေတာ႔မွ သူ႔အခ်စ္ကိုလက္ခံခဲ႔တာ.. ကြၽန္မက သူ႔ရဲ႕အခ်စ္ဦးပါ.. ကြၽန္မတို႔စခ်စ္သြားၾကတဲ႔အခ်ိန္မွာ သူက ၁၈ႏွစ္ပဲရွိေသးတယ္.. သူ႔ထက္ ၄ႏွစ္ေလာက္ၾကီးတဲ႔ကြၽန္မအတြက္ သူက ကေလးတေယာက္လိုပဲေပါ႔.. ကိုယ္လိုခ်င္တဲ႔ဘက္ကို သိမ္ေမြ႔တဲ႔နည္းေတြနဲ႔ ဆြဲယူခဲ႔ရၿခင္းကိုက ခ်စ္ၿခင္းရဲ႕အႏုပညာပါပဲ.. သူ႔ကိုခ်စ္တဲ႔ခ်စ္ၿခင္းကေတာ႔ မိခင္တေယာက္ရဲ႕ခ်စ္ၿခင္းမ်ိဳးနဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္တူမယ္ထင္တယ္.. သူကလဲ ကြၽန္မကို ကြၽန္မမိသားစုကို သိပ္တြယ္တာသြားခဲ႔တယ္.. စိတ္ဆတ္ေဒါသၾကီးတဲ႔ကြၽန္မအတြက္ သူက အေခ်ာ႔ေကာင္းတယ္ေလ.. ဘယ္သူ႔ေၾကာင္႔ပဲ စိတ္ေတြဆိုးေနေန သူေခ်ာ႔တတ္ခဲ႔တယ္.. မီးနဲ႔ေရလိုမ်ိဳး မီးမ်ားရင္ေရကူ ေရမ်ားရင္မီးကူလို႔ အေအးမပူတဲ႔အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေပါ႔..

ခ်စ္သူသက္တမ္း ၆ႏွစ္အၾကာမွာ ကြၽန္မတို႔လက္ထပ္ၿဖစ္ခဲ႔တယ္.. ေနာက္ေတာ႔ သံေယာဇဥ္ၾကိဳးအၾကီးၾကီးတခု ထပ္တိုးလာခဲ႔တယ္ေလ.. ကြၽန္မကိုယ္တိုင္ မိဘေနရာေရာက္လာေတာ႔ မိခင္တေယာက္ရဲ႕ သားသမီးအေပၚခ်စ္တဲ႔ခ်စ္ၿခင္းကို ပိုၿပီးနားလည္လာရတယ္.. ကိုယ္႔သားသမီးကို လိုေလေသးမရွိထားခ်င္တာ.. အေကာင္းတကာ႔အေကာင္းဆံုးေတြပဲ ေပးခ်င္တာ.. ထူးခြၽန္ထက္ၿမတ္ေစခ်င္တာေတြက ခ်စ္ၿခင္းေၾကာင္႔ၿဖစ္ရတဲ႔ ေလာဘေတြေပါ႔.. လိုခ်င္သလိုမ်ားၿဖစ္မလာခဲ႔ရင္ ေဒါသေတြကထြက္ရဦးမယ္.. စိုးရိမ္ပူပန္ရတာေတြကလဲ မ်ားမွမ်ားပဲ.. သူေလးအတြက္ လိုအပ္သမွ်ေတြကို စဥ္းစားၿပီး လိုက္ၿဖည္႔ဆည္းေပးေနရတာကိုပဲ ပီတိေတြၿဖာေနရတာေလ.. ေမေမ႔ကိုခ်စ္တယ္လို႔မ်ား ေၿပာလိုက္ရင္ ဘာနဲ႔မွမတူတဲ႔ၾကည္ႏူးမႈေလးေတြနဲ႔ ေက်နပ္ၿပံဳးေပ်ာ္ေနေတာ႔တာ.. သားေလးရဲ႕အသံေလးက ေလာကမွာအခ်ိဳဆံုး.. သားေလးေလာက္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ႔ကေလး တခါမွမေတြ႕ဖူးဘူးလို႔ ထင္ေနတာေလ.. မိခင္တေယာက္ရဲ႕ ခ်စ္ၿခင္းေတြက အဲသလိုေပါ႔..

ကဲ.. ကြၽန္မေၿပာခ်င္တဲ႔အခ်စ္အေၾကာင္းက ဒီေလာက္ပါပဲ.. မမသက္ေ၀တဂ္လို႔ ေရးပါတယ္.. ဖတ္မိတဲ႔သူေတြကိုလဲ ေရးေပးၾကဖို႔ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္.. အဲ.. ကြၽန္မရဲ႕အခ်စ္ဦးက ခုဘယ္ေရာက္သြားလဲလို႔ေတာ႔ ေမးနဲ႔ေနာ္.. ေၿပာၿပဘူး.. း)

အခက္ခဲဆံုးေသာ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္

ကြၽန္မဘ၀မွာ အခက္ခဲဆံုးလို႔ဆိုရမယ္႔ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္တခုကို ခ်လိုက္ရၿပီ.. လာမယ္႔ဇြန္လထဲမွာ သားေလးကို ရန္ကုန္ၿပန္ပို႔ေတာ႔မယ္ေလ.. ကြၽန္မေမေမကလဲ ၿပန္ခ်င္ၿပီဆိုေတာ႔ သူ႔ေၿမးေလးကိုလဲ ေခၚသြားခ်င္တယ္တဲ႔.. အစကတည္းက သားေလးကို ၿမန္မာၿပည္မွာပဲ ေက်ာင္းထားဖို႔စဥ္းစားထားတာဆိုေတာ႔ေလ.. ေမေမကေၿပာတယ္ မူၾကိဳကတည္းက ၿမန္မာၿပည္မွာပဲ တက္ခိုင္းၾကရေအာင္တဲ႔.. သားေလးနဲ႔ခြဲၿပီးေနဖို႔ဆိုတာ ကြၽန္မအတြက္ေတာ႔ အရမ္းကိုခက္ခဲတဲ႔အရာပါ.. သူေလးေရာ ကိုယ္ေရာ အရမ္းကိုခံစားၾကရမွာပါ.. ေကာင္းတာတခုက ကြၽန္မေမေမကို သားေလးကအရမ္းတြယ္ပါတယ္.. ကြၽန္မထက္ေတာင္ သူ႔အဖြားကိုပိုကပ္ပါတယ္.. ေမေမကလဲ သားေလးမရွိရင္ ေနတတ္မယ္မထင္ပါဘူး..

ကြၽန္မတို႔လင္မယားက စလံုးမွာ အၾကာၾကီးမေနခ်င္ပါဘူး.. အလြန္ဆံုး ေနာက္ထပ္၁၀ႏွစ္ေလာက္ပဲ ေငြရွာေငြစုၿပီး ရန္ကုန္မွာ စီးပြားေရးေလးတခုခု လုပ္ခ်င္တာပါ.. တကယ္လို႔ သားေလးကို စလံုးမွာေက်ာင္းတက္ခိုင္းလိုက္ရင္ ကြၽန္မတို႔ေတြ အနည္းဆံုးသားေလးေက်ာင္းၿပီးတဲ႔အထိေတာ႔ ေနရေတာ႔မယ္.. သားေလးကလဲ ၿမန္မာစာ ၿမန္မာစကား ၿမန္မာ႔ယဥ္ေက်းမႈေတြနဲ႔ ေ၀းသြားေတာ႔မယ္.. အဲသလိုေတာ႔ ကြၽန္မအၿဖစ္မခံႏိုင္ပါဘူး.. ဒီေတာ႔လဲ ရင္နာနာနဲ႔ပဲ ဆံုးၿဖတ္လိုက္ရေတာ႔တာေပါ႔..

ေနာက္တခုကေတာ႔ ကုန္က်စားရိတ္ေတြ သက္သာသြားမယ္ေပါ႔.. ေငြၿမန္ၿမန္စုႏိုင္ၿပီး အိမ္ၿမန္ၿမန္ၿပန္ႏိုင္မယ္ေပါ႔ေလ.. သားေလးအတြက္ကုန္ရတဲ႔ ကေလးထိန္းခကတင္ တလတလ ၉၀၀ေလာက္အနည္းဆံုးရွိတာမို႔လား.. ခုဆို ရရစားစားၿဖစ္ေနတယ္.. သားသားၿပန္သြားရင္ အိမ္ကလဲသိပ္က်ယ္က်ယ္မလိုေတာ႔ဘူး.. ကြၽန္မတို႔၂ေယာက္ ေၿခြေၿခြတာတာသံုးမယ္ဆုိရင္ ပိုစုမိမယ္ေပါ႔.. ခဏခဏ ရန္ကုန္ၿပန္ခ်င္ေနမယ္႔စိတ္ကိုေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ခ်ိဳးႏွိမ္ထားရမွာ.. ရံုးပိတ္ရက္ရွည္ရွိတိုင္း အိမ္ၿပန္ၿဖစ္ေနေတာ႔မယ္ထင္ပါရဲ႕.. ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ေဆြမ်ိဳးေတြၾကားထဲမွာ ေနရမယ္႔သားေလးအတြက္ေတာ႔ ပိုေကာင္းပါတယ္.. တေနကုန္ ကေလးထိန္းနဲ႔ေနရတာထက္စာရင္ အမ်ိဳးေတြ သိုက္သိုက္၀န္း၀န္းနဲ႔ဆိုေတာ႔ သူပိုေပ်ာ္မွာပါ..

ခုေလာေလာဆယ္ေတာ႔ ရန္ကုန္ကအိမ္ကို ၿပင္ေနပါတယ္.. သားေလးအတြက္ ပိုအဆင္ေၿပေအာင္ ၾကမ္းခင္းကအစ ေလေအးစက္အလယ္ မ်က္ႏွာက်က္အဆံုး ေတာ္ေတာ္ေလးစဥ္းစားၿပီး လိုမယ္ထင္သမွ်ကို ၿပင္ေနရတာေပါ႔.. ရန္ကုန္ကိုေန႔တိုင္းဖုန္းဆက္ လိုခ်င္တာေတြ လုပ္ခ်င္တာေတြေၿပာနဲ႔ ကြၽန္မအန္တီမိုးေတာ႔ နားေတြကိုက္ေနေလာက္ၿပီ.. ကြၽန္မလဲ ဖုန္းခနဲ႔မြဲေတာ႔မယ္.. လုပ္ခ်င္တာေတြကမ်ားလြန္းလို႔ အခ်ိန္မွီမၿပီးမွာလဲ စိုးရေသးတယ္.. သားေလးၿပန္သြားရင္ အားလံုးအဆင္သင္႔ၿဖစ္ေနဖို႔လိုတယ္ေလ..

ၿပီးေတာ႔ စလံုးမွာလဲ အိမ္ရွာေနရပါတယ္.. အိမ္သိပ္မက်ယ္ဘဲ ေစ်းနည္းနည္း သက္သာတာမ်ိဳးရွာတာပါ.. လူေတြအမ်ားၾကီးလဲမေနခ်င္ဘူး.. လူ၆ေယာက္စာအတြက္ ၃+၁အိမ္ေလး ဂ်ဴေရာင္း အေရွ႔အေနာက္မွာ ရွာေနတာပါ.. ေစ်းအမ်ားဆံုး ၂၂၀၀ တန္ေလာက္ေပါ႔.. အိမ္ေထာင္ပရိေဘာဂလဲ အမ်ားၾကီးမလိုပါဘူး.. အဲကြန္းေလး ဖရစ္ခ်္ေလးပါရင္ ရပါၿပီ.. အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္ေတာင္ ကိုယ္ပိုင္၀ယ္ထားတာရွိတယ္ဆိုေတာ႔ေလ.. ပြဲစားေတြနဲ႔ရွာရတာ စိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းတယ္.. ပြဲခမ်ားမ်ားလိုခ်င္တိုင္း ၂ႏွစ္စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ရမယ္ဆိုတာခ်ည္းပဲ.. ၂ႏွစ္စာခ်ဳပ္ဆိုရင္ စေဘာ္က ၂လစာေတာင္ဆိုေတာ႔ မေပးခ်င္ပါဘူး.. ေငြအိပ္တာေပါ႔.. ေၿခတိုေအာင္အိမ္ေလွ်ာက္ၾကည္႔ရတာလဲ စိတ္ပ်က္မိတယ္.. ေမလဆန္းေလာက္ေၿပာင္းခ်င္တာမို႔ သိပ္အေလာၾကီးေတာ႔မဟုတ္ေသးပါဘူး.. အသိထဲက အိမ္ငွားခ်င္တာ လက္လႊဲခ်င္တာေလးမ်ားရွိရင္ ေၿပာၾကပါဦးေနာ္..

ၿမဴးၿမဴးဘာလုပ္

ကြၽန္မ အလုပ္ေတြရႈပ္ေနတယ္.. ရံုးမွာက ဆုေၾကးအတြက္ တြက္ရခ်က္ရ ၿပင္ရဆင္ရေပါ႔.. ဆရာသမားက ခြင္႔ယူၿပီး ဖူးခက္ကို လည္လည္သြားေနေလေတာ႔ ပိုဆိုးေပါ႔.. တေန႔တေန႔ လာသမွ်ၿပႆနာကို ေခါင္းခံၿပီးေၿဖရွင္းေနရတယ္.. ကိုယ္တိုင္ဆံုးၿဖတ္မရတာေတြဆို ဆရာသမားဆီမက္ေဆ႔ခ်္ပို႔ၿပီး ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ေတာင္းခံရေသးတာ.. What's ur opinion? လို႔မ်ားမက္ေဆ႔ခ်္ၿပန္လာရင္ ေသေရာပဲ.. ဘာက ဘယ္လိုမို႔ ဘယ္လိုလုပ္ရင္ေကာင္းမယ္ဆိုတာကို လိပ္ပတ္လည္ေအာင္ ရွင္းေပေတာ႔ေပါ႔.. တေန႔တေန႔ အႏွိပ္ခံေနရတဲ႔ တယ္လီဖုန္းေလးခမ်ာ သနားစရာ..

ၿပီးခဲ႔တဲ႔ၾကာသပေတးေန႔က ရံုးမွာ မ်က္စိစစ္ေပးတယ္.. အဲဒီေတာ႔မွပဲ ေခါင္းခဏခဏကိုက္ၿခင္းရဲ႕တရားခံ ဘြားခနဲေပၚလာေတာ႔တာပဲ.. ဘယ္ဖက္မ်က္လံုးက ပါ၀ါမကိုက္ေတာ႔တာပါကလား.. မ်က္မွန္ၾကီးတပ္ၿပီး ညာဖက္မ်က္လံုးကိုအုပ္လို႔ နံရံေပၚမွာကပ္ထားတဲ႔ စာလံုးေတြဖတ္ခိုင္းတာ ပထမ၂ေၾကာင္းပဲ ေကာင္းေကာင္းၿမင္ရသကြယ္.. သြားရွာပါေပါ႔လား.. မ်က္မွန္ခ်က္ခ်င္းလဲပါဆိုတဲ႔ မွတ္ခ်က္ၾကီးနဲ႔ စာရြက္တရြက္ရလိုက္တယ္.. ကုန္ရခ်ည္ေသးရဲ႕..

ေသာၾကာေန႔ညေနက ရံုးကအပ်ိဳၾကီးလူထြက္တေယာက္ရဲ႕ မင္ဂါေဆာင္သြားရတယ္.. ကိုယ္႔ထက္ ၁၀ႏွစ္ၾကီးတာ ခုမွမင္ဂါေဆာင္ေတာ႔ အပ်ိဳၾကီးလူထြက္ေခၚတာ မဆန္းပါဘူးေနာ္.. ေယာက္မေလး လက္ေဆာင္ေပးထားတဲ႔ ၿမန္မာ၀တ္စံု မရမ္းေစ႔ေရာင္ေလး၀တ္သြားတာ ဂါ၀န္၀တ္ေတြ ေဘာင္းဘီ၀တ္ေတြၾကားထဲမွာ စတားေပါ႔.. ကိုယ္႔ရိုးရာ၀တ္စံုေလးကို လူမ်ိဳးၿခားေတြ သေဘာက်တာေတြ႔ရေတာ႔ ဘ၀င္ေတြေတာင္ၿမင္႔လို႔.. နင္နဲ႔အရမ္းလိုက္တာပဲ.. ရံုးကိုလဲ၀တ္လာပါလားနဲ႔ ၀ိုင္းေၿပာၾကေတာ႔ အရူးဘံုေၿမွာက္ကိုၿဖစ္ကေရာ.. ေနာက္ထပ္ ၃စံု၄စံုေလာက္ ထပ္လိုခ်င္တာေပါ႔.. ရန္ကုန္ၿပန္ေတာ႔မွာ အမ်ားၾကီးထပ္ခ်ဳပ္လာဦးမယ္.. ဟိ..

ေသာၾကာေန႔က အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ႔ ညသန္းေခါင္.. အိပ္ေတာ႔ ၁နာရီထိုးေနၿပီ.. စေနေန႔မနက္ ရံုးမတက္ႏိုင္ေတာ႔လို႔ ေဆးခြင္႔ယူမယ္လို႔ ရံုးကိုလွမ္းေၿပာၿပီးၿပန္အိပ္.. အိပ္ရာႏိုးေတာ႔ ၁၀နာရီထိုးေနၿပီ.. ေဆးခန္းသြားဖို႔ ပ်င္းတာနဲ႔ ခြင္႔ပဲတင္လိုက္ေတာ႔မယ္လို႔ ဆံုးၿဖတ္ၿပီး ညကက်န္တဲ႔ဟင္းေလးေတြ ေႏႊးၿပီးသားအမိ၂ေယာက္စားေသာက္.. ခဏေနေတာ႔ ေယာက္်ားဆီကမက္ေဆ႔ခ်္၀င္လာတယ္.. ၿပန္လာေနၿပီတဲ႔.. ေန႔လည္စာဘာစားရမလဲတဲ႔.. ၿပန္သာလာခဲ႔ပါ ရွိတာေလးၿပင္ထားလိုက္မယ္လို႔ၿပန္ေၿပာ.. ဘာရွိလဲေမႊေႏွာက္လိုက္ေတာ႔ ပုန္းရည္ၾကီးရွိတယ္.. ၾကက္ဥရွိတယ္.. ၾကက္ဥေလးကိုေခါက္ေၾကာ္လိုက္တယ္.. ပုန္းရည္ၾကီးသုပ္ေလးနဲ႔.. သူ႕အၾကိဳက္ေတြမို႔ ၿပံဳးၿဖီးလို႔.. သားသားကေတာ႔ ေဖေဖကဘာေတြစားေနလဲ မည္းမည္းၾကီးတဲ႔.. ညေနက်ေတာ႔ အာၿပဲေၿခာက္ကို အာလူးေလးနဲ႔ခ်က္စားတယ္.. သားသားအတြက္က သူ႔ေတာင္းဆိုခ်က္အရ KFC မွာေကြၽးရတယ္..

တနဂၤေႏြေန႔မနက္က်မွ ေစ်းသြား၀ယ္ၿပီး ဟင္းေကာင္းေကာင္းခ်က္စားၿဖစ္တယ္.. ရန္ကုန္ကပို႔ေပးတဲ႔မွ်စ္ခ်ဥ္ကို ငါးနဲ႔အရည္က်ဲေလးခ်က္တယ္.. ညေနစာအတြက္ပါ.. မွ်စ္ခ်ဥ္က ၾကာၾကာခ်က္မွေကာင္းတာမို႔ မနက္ကတည္းကခ်က္ၿပီး မီးေအးေအးနဲ႔တည္ထားတာ.. ေန႔လည္စာအတြက္က ပဲၿပားေၾကာ္သုပ္ ဒန္႔သလြန္ရြက္ဟင္းခါး ငပိေထာင္းတို႔စရာနဲ႔.. ေကာင္းမွေကာင္းပဲ.. သားသားကို ဟင္းခါးေလးနဲ႔ ၾကက္ဥေခါက္ေၾကာ္ေလးနဲ႔ေကြၽးတယ္.. ေန႔ခင္းက်ေတာ႔ အိမ္နားက စတူဒီယိုမွာ သီခ်င္းသြားတိုက္တယ္.. အသံမေကာင္းေပမယ္႔ ၀ါသနာကတားမရေတာ႔ ဆိုေနရရင္ကို ေပ်ာ္ေနတာမို႔လား.. အတီးသမားေတြက စိတ္ရွည္လို႔ေတာ္ေသးတယ္.. အံမ၀င္မခ်င္း စိတ္ရွည္လက္ရွည္တိုက္ေပးပါတယ္.. သီခ်င္း၃ပုဒ္တိုက္ထားတယ္.. ခ်ယ္ရီေမမွာဆိုမလို႔ပါ.. ေနာက္လထဲေပါ႔.. ရက္ေတာ႔အတိအက်မသိေသးဘူး.. သိရရင္ေၿပာမယ္ေလ.. လာၿပီးနားဒုကၡခံေပးၾကေပါ႔ေနာ္.. သီခ်င္းတိုက္ၿပီးအိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ႔ ၉နာရီထိုးေတာ႔မယ္.. မွ်စ္ခ်ဥ္ဟင္းေလးနဲ႔ထမင္းစားၿပီး ခဏနား ၿပီးေတာ႔အိပ္ပစ္လိုက္တာ တေရးတည္းပဲ..

ဒီမနက္ ေယာက္်ားကလာႏိႈးမွ မထခ်င္ထခ်င္ထ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး အိတ္ကိုတရြတ္ဆြဲလို႔ အိမ္ကေနထြက္.. ရံုးကားေပၚမွာ ၿပတင္းမွန္နဲ႔ေခါင္းနဲ႔မိတ္ဆက္ရင္း တလမ္းလံုးငိုက္လာခဲ႔တာ.. ရံုးေရာက္ေတာ႔ စားပြဲေပၚမွာေမွာက္ၿပီးဆက္အိပ္.. ရံုးတက္ဥၾသဆြဲေတာ႔မွ ေကာ္ဖီေလးထေဖ်ာ္.. အြန္လိုင္းမွာ သတင္းပလင္းေလးဖတ္ရင္း ပို႔စ္ေလးတခုေလာက္တင္ဦးမွပါရယ္လို႔ ေနၾကာေစ႔ေလးတေဖ်ာက္ေဖ်ာက္၀ါးရင္း စာေတြေရးၿပီး ဒီပို႔စ္ေလးကို တင္လိုက္ရပါေၾကာင္း..

ေန႔တ၀က္က်ိဳးၿပီၿဖစ္တာမို႔ ကြၽန္မ အလုပ္စလုပ္ပါေတာ႔မယ္ဆိုတဲ႔အေၾကာင္း သတင္းေကာင္းပါးအပ္ပါသည္ခင္ဗ်ား... း)

ေတာင္ပံတမ္းခ်င္း

ငါ...
ဘ၀ဆိုတဲ႔ေရၿပင္က်ယ္ၾကီးရဲ႕..
ပစၥဳပၸန္ကမ္းပါးမွာထိုင္ရင္း..
အနာဂတ္ကိုမွ်ားေနတယ္..
ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ငါးမွ်ားတံမွာ..
အိပ္မက္ေတြကိုငါးစာအၿဖစ္နဲ႔ေပါ႔..

ငါ႔နေဘးမွာေတာ႔..
အတိတ္ေတြက ေတာင္းတလံုးနဲ႔အၿပည္႔..
ၾကာၿပီမို႔ၿငိမ္သက္သြားၾကတာေတြေရာ..
လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္မို႔..
တဖ်တ္ဖ်တ္လူးေနဆဲေတြေရာ..

ရင္ဘတ္ထဲမွာက်ေတာ႔..
ေလာဘေၾကာင္႔ရခဲ႔တဲ႔အားမာန္ေတြရယ္..
ေဒါသေၾကာင္႔ၿဖစ္ရတဲ႔အပူေတြရယ္..
ေမာဟေၾကာင္႔ေမာမွန္းမသိေမာရတာေတြရယ္..
သံေယာဇဥ္ၾကိဳးခပ္တင္းတင္းေတြရယ္..

တေန႔ေန႔ေပါ႔..
အားလံုးကိုလႊတ္ခ်ႏိုင္ခဲ႔တဲ႔တေန႔က်ရင္..
ေလဟုန္ကိုစီး အၿမင္႔ၾကီးပ်ံႏိုင္ဖို႔..
အေတာင္ပံေတြရေကာင္းပါရဲ႔ေလ....

ပြင္႔ၿမဴးဇင္
၁၀.၀၃.၂၀၁၁

သားသားနဲ႔ ကၽြန္မတို႔

Pumper လဲၿခင္း

ေမေမ။ ။ သားသားေရ.. Pumper လဲရေအာင္..
သားသား။ ။ လဲဘူး..
ေမေမ။ ။ ရွုရွုေတြမ်ားေနၿပီေလ..
သားသား။ ။ မ်ားပါဘူးဆို..
ေမေမ။ ။ ကုလားကိုေခၚလိုက္ရမလား..
သားသား။ ။ ေခၚနဲ႔..
ေမေမ။ ။ ေခၚနဲ႔ဆိုရင္ လာ.. Pumper ေလးလဲမယ္ေလ..
သားသား။ ။ လဲပါဘူးဆို..
ေမေမ။ ။ ေအးေအး.. လဲဘူးေနာ္.. အေဟာင္းေလးကိုခြၽတ္ၿပီး.. သစ္သစ္ေလးကို ၀တ္မွာေနာ္..
လဲတာဟုတ္ဘူးေနာ္..
သားသား။ ။ အင္း.. ဟုတ္တယ္ေနာ္.. လဲဘူးေနာ္..

ဘူးေသာက္ၿခင္း

သားသား။ ။ ဘူးဘူးေသာက္မယ္.. ေမေမ.. သြားေဖ်ာ္ေပးပါ..
ေမေမ။ ။ ေဖေဖေရ.. သားသားကဘူးေသာက္မယ္တဲ႔.. ေဖ်ာ္ေပးပါေနာ္..
ေဖေဖ။ ။ သားသားေရ.. လာ.. ဘူးေသာက္မယ္.. ေဖေဖေဖ်ာ္လာၿပီ..
သားသား။ ။ ေသာက္ဘူး.. ေဖေဖနဲ႔ေသာက္ဘူး.. ေမေမတိုက္..
ေဖေဖ။ ။ ေနကြာ.. သက္သာတယ္.. ေရာ႔..
ေမေမ။ ။ ေသာက္မယ္ေဟ႔.. ေမေမတိုက္မယ္ေနာ္.. ေသာက္သားေလး ေသာက္..
သားသား။ ။ အား.. ေကာင္းဘူး.. ပူတယ္.. ေႏြးေအာင္လုပ္ေပး..
(ေရစိမ္ၿပီး ေႏြးသြားေသာအခါ)
ေမေမ။ ။ သားသားေရ.. ရၿပီ.. ေသာက္ရေအာင္ေနာ္..
သားသား။ ။ ခဏေနမွေသာက္မယ္..
ေမေမ။ ။ ခုေသာက္ပါသားေလးရယ္..
သားသား။ ။ ေသာက္ဘူး.. ခဏေနမွေသာက္မယ္ဆို..
(ခဏၾကာေသာ္)
ေမေမ။ ။ သားသား.. အိပ္နဲ႔ဦးေလ.. ဘူးေသာက္ဦး..
(နည္းနည္းၿမည္းၾကည္႔ၿပီးေသာ္)
သားသား။ ။ အား.. ေကာင္းဘူး.. ေအးစက္ေနတယ္.. ေႏြးေအာင္လုပ္ေပး..
ေမေမ။ ။ မိုးသံစဥ္.. ေမေမစိတ္တိုလာၿပီေနာ္..
သားသား။ ။ ေအာ္နဲ႔.. သားသားက ေသာက္မွာေပါ႔.. ေမေမ႔ကိုခ်စ္တယ္.. ရမ္းခ်စ္တယ္ေနာ္..

အဲသလို တေယာက္တလွည္႔ ေခ်ာ႔ကာေၿခာက္ကာနဲ႔...