ကဗျာ့မြစ်ဖျား

အတိတ်ရဲ့အရိပ်အငွေ့တွေရယ်..

ခံစားချက်တွေရယ်အပြည့်နဲ့နှလုံးသားကို..

အိပ်မက်တွေနဲ့ရံထားရင်း..

အနာဂတ်ဆီလှမ်းနေဆဲမှာ...

ပစ္စုပ္ပန်အမှန်တရားက..

အိပ်မက်တွေကိုတတိတိစားလာလိုက်တာ..

ငါ့နှလုံးသားလဲ..

ခပ်ပါးပါးပဲကျန်တော့တယ်...

နှလုံးသားနံရံပါးတွေက..

ခံစားချက်တွေကိုယိုစိမ့်ခွင့်ပြုလိုက်တော့..

စကားလုံးတွေအဖြစ်..

ခုန်ပေါက်စီးဆင်းစေလိုက်တာ..

ခုတော့...

ကဗျာမြစ်တွေကို ဝေလို့ြာလို့...

ပွင့်မြူးဇင်

၂၇.၀၇.၂၀၁၂