မိုးသံစဉ်နှင့်စကားစမြည်

စလုံးကနေ ရန်ကုန်ရောက်စတုန်းက

“မေမေ ဂျူရောင်းပွိုင့်သွားမယ်..” “အိုင်အမ်အမ်သွားမယ်..”

ခုကျတော့

“ကပ်ပီတယ်သွားမယ်..” “တော်ဝင်စင်တာသွားမယ်..”

မေမေ။ ။ သားသားရေ ဘာတွေတတ်နေပြီလဲ ပြောပါဦး..

သားသား။ ။ နိုင်ငံရေးဦးတည်ချက်၄ရပ် စီးပွားရေးဦးတည်ချက်၄ရပ် လူမှုရေးဦးတည်ချက်၄ရပ်

မေမေ။ ။ ဘာတွေတုန်းသားသားရဲ့..

သားသား။ ။ တီဗီမှာလာတာတွေလေ.. မေမေသိဘူးလား..

မေမေ။ ။ သားသားရေ.. မေမေကိုစကားပြောပါဦး.. သားသားအသံလေးကြားချင်လို့..

သားသား။ ။ ပြောဘူး.. သားသားအားဘူး.. အလုပ်ရှုပ်နေတယ်.. မားမားနဲ့ပဲပြော..

မေမေ။ ။ သားသား နေမကောင်းဘူးဆို.. နှာစေးနေတယ်ဆို..

သားသား။ ။ အင်း.. မိုးတွေရွာလို့.. ရာသီဥတုက ကောင်းဘူးမေမေ.. ပြန်လာရင် ထီးလေးဆောင်းပြီးလာနော်..

ဖေဖေ။ ။ သားသား ဘာလုပ်နေလဲ

သားသား။ ။ ဖေဖေ့ကို သတိရနေတာ.. သားသားကို ကားဖြူဖြူလေးဝယ်ပေးနော်.. အရုပ်ကားမဟုတ်ဘူး.. တကယ်မောင်းလို့ရတဲ့ကား..

သားသား။ ။ မားမားရေ.. လေးလေးဖြိုးမောင်းသလို ကားဖြူရောင်လေးက ဘယ်မှာဝယ်ရတာလဲ..

မားမား။ ။ ကားစျေးမှာပေါ့သားသားရဲ့..

သားသား။ ။ သွားဝယ်မယ်လေ..

မားမား။ ။ မားမားခြေထောက်နာနေလို့.. နောက်မှသွားဝယ်ရအောင်နော်..

သားသား။ ။ မားမားကလဲ နေမကောင်းပဲဖြစ်နေတာပဲ.. သားသားကို ပိုက်ပိုက်ပဲပေးလိုက်တော့.. သားသားကိုယ့်ဟာကိုယ်တယောက်တည်းပဲ သွားဝယ်လိုက်တော့မယ်..

(၂နှစ်နဲ့ရလသား မိုးသံစဉ်နဲ့ စကားပြောမိသမျှလေးပေါ့.. လွမ်းလိုက်တာသားလေးရယ်.. )

ၿပန္ဆံုမယ္႔ညေန (GTC Hmawbi Gathering Singapore 2011)

ၿပည္လမ္းမၾကီးရဲ႔ေဘး ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕ေလးနဲ႔ မေ၀းလွတဲ႔တေနရာမွာ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးရွိတယ္.. ၅ႏွစ္တိတိ ေန႔စဥ္လိုလို ေပ်ာ္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးနဲ႔ ေ၀းေနရတာ ခုဆို ၅ႏွစ္ေက်ာ္လို႔ ၆ႏွစ္နီးနီးေတာင္ရွိခဲ႔ေပါ႔.. သူမ်ားတကာေတြရဲ႕ အထင္ကရေက်ာင္းေတာ္ၾကီးေတြလို ခန္းခန္းနားနားမရွိလွေပမယ္႔ ဆရာဆရာမေတြနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြၾကားက ရင္းႏွီးေႏြးေထြးမႈေလးေတြနဲ႔တင္ လြမ္းတတ္မယ္ဆိုရင္ လြမ္းေလာက္စရာေတြက အမ်ားသားေလ.. ခုေတာ႔ ေက်ာင္းေဆာင္သစ္ၾကီးေဆာက္ၿပီးသြားလို႔ ေက်ာင္းအေဟာင္းေလးလဲ အထီးက်န္ေနေလာက္ေရာေပါ႔.. ကြၽန္မ ေက်ာင္းကိုတကယ္လြမ္းပါတယ္.. ၿပန္မရႏိုင္ေတာ႔တဲ႔ ၿပန္ေရာက္ဖို႔ရာမလြယ္ေတာ႔တဲ႔ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးဆီကို virtual tour ေလးလုပ္ၾကည္႔လိုက္မယ္.. လိုက္ခဲ႔မယ္မု႔ိလား..

ေက်ာင္းအ၀င္ဂိတ္ ၂ခုရွိတဲ႔အထဲက အ၀င္အထြက္အမ်ားဆံုးက ေရအိုးစင္ဂိတ္.. မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ ေဘာ္ဒါေဆာင္ေတြ စားေသာက္ဆိုင္ေတြအၿပည္႔နဲ႔ စည္ကားေနတတ္တဲ႔ေနရာေပါ႔.. ေရအိုးစင္ဂိတ္ကေန ခေနာ္နီခေနာ္နဲ႔လမ္းေလးအတိုင္း ေလွ်ာက္၀င္လိုက္ရင္ လမ္းဘယ္ဘက္မွာ ကတြတ္ပင္ၾကီးရွိတယ္.. က်ီးအာသီးႏြယ္ေတြက ကတြတ္ပင္ၾကီးမွာ ယွက္လိမ္ေနတာေတြ႔ရတတ္တယ္ေလ.. သူ႔ေဘးမွာကခေရပင္.. ေမႊးေနေအာင္ပြင္႔တဲ႔ခေရပန္းေတြကို အေၾကြေကာက္ရတာအားမရလို႔ အပင္ေပၚကေန မမွီတမွီလမ္းဆြတ္တတ္တဲ႔ ေကာင္မေလးတေယာက္ကို ခေရပင္ၾကီးကမ်ား မွတ္မိေနဦးမလား.. ညာဘက္မွာေတာ႔ ေညာင္ပင္ၾကီးေပါ႔.. ေညာင္ပင္ေဘးနားက ဂ၀ံလမ္းေလးထဲ၀င္သြားရင္ ကန္တင္းကိုေရာက္မယ္.. ဆိုင္ေတြကနိမ္႔ၿပီး ဂ၀ံလမ္းကၿမင္႔ေနတာမို႔ ကန္တင္းလာသူတိုင္း ေမာ္ဒယ္လ္ရိႈးေလွ်ာက္ၿပီးမွ ဆိုင္ေတြကိုေရာက္မယ္..

ကန္တင္းကိုမ၀င္ဘဲ ဆက္ေလွ်ာက္လာခဲ႔ရင္ေတာ႔ လမ္းညာဘက္မွာ ေရစင္ၾကီးေတြ႔လိမ္႔မယ္.. ရင္ဘတ္နဲ႔ၾကည္႔ရင္ေတာ႔ တခ်ိန္က ေရစင္ေပၚတက္ေဆာ႔ခဲ႔ဖူးတဲ႔ ကြၽန္မတို႔ေၿခရာေတြပါေတြ႔ရမယ္.. လြတ္လပ္ေပါ႔ပါးစြာ ရယ္ေမာခဲ႔ဖူးတဲ႔ ရယ္သံလြင္လြင္ေလးေတြပါ ၾကားခ်င္ၾကားရႏိုင္မယ္ေလ.. ေရစင္ၾကီးေဘးက ေၿမနီလမ္းေလးထဲ၀င္လိုက္ရင္ေတာ႔ ဘယ္ဘက္မွာက ခန္းမက်ယ္ၾကီးနဲ႔ ညာဘက္မွာ ဇင္းက်ိဳက္ မင္း၀ံ ဇြဲကပင္စတဲ႔ စာသင္ေဆာင္ေတြရွိတယ္.. လမ္းေလးဆံုးရင္ေတာ႔ သီဟိုေတာထဲေရာက္မွာေပါ႔.. ဇင္းက်ိဳက္ေဆာင္ေဘးနားက သရက္ပင္ၾကီးေတြကေရာ ခူးမယ္႔သူမရွိလို႔ ပ်င္းေနေလေရာ႔သလား.. မင္း၀ံေဆာင္နဲ႔ ဇြဲကပင္ေဆာင္ၾကားမွာ ခုလိုခ်ိန္ဆို ဖလံေတာင္ေ၀ွးပင္းေတြ ေပါက္ေနေလာက္ေရာေပါ႔.. ေၿမနီလမ္းေလးထဲမ၀င္ပဲ ဆက္ေလွ်ာက္မယ္ဆိုရင္ ညာဘက္မွာ ေက်ာင္းသားေရးရာဌာနနဲ႔ ရံုးခန္းေတြရွိတယ္.. ဆက္သြားလိုက္ရင္ ဘယ္ဘက္မွာ အေဆာင္ ၁ ၂ ၃ ၄ တို႔ တန္းစီေနတာ ေတြ႔ရမွာေပါ႔.. ညာဘက္မွာကေတာ႕ Workshop ေတြေလ.. ကြၽန္မတို႔ အီးစီဌာနက လမ္းအဆံုးမွာ.. သူမ်ားဌာနေတြထက္ထူးၿခားတာက ကြၽန္မတို႔မွာ ကိုယ္ပိုင္စာၾကည္႔တိုက္ေလးရွိတယ္..

ဒီေလာက္ပါပဲ.. သူမ်ားေတြကေတာ႔ထင္ခ်င္ထင္မယ္.. ဘာလြမ္းေလာက္စရာရွိလဲေပါ႔.. ဟုတ္ပါတယ္.. ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာအေနနဲ႔ေတာ႔ လြမ္းေလာက္စရာမရွိဘူးေပါ႔ေလ.. ဒါေပမယ္႔ ပကာသနေတြကင္းတဲ႔ ရိုးရွင္းတဲ႔ အရိုင္းဆန္တဲ႔ အမွတ္ရစရာတမ်ိဳးက ရင္ဘတ္ထဲအထိတိုးေ၀ွ႔ေနဆဲဆိုတာ ေက်ာင္းသားေဟာင္းတိုင္းသိပါတယ္.. ခုဆိုရင္ မိခင္ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးကထြက္လို႔ ဘ၀ဆိုတဲ႔လမ္းေပၚမွာ ေလွ်ာက္ေနရၿပီၿဖစ္တဲ႔ သားေတြသမီးေတြ ကမၻာေၿမအႏွ႔ံေပါ႔.. အေနနီးသူေတြက အခ်င္းခ်င္းဆံုၿဖစ္ေနၾကေပမယ္႔ အဆက္အသြယ္ၿပတ္ေနသူေတြကလဲ မနည္းမေနာ.. လူတိုင္းရဲ႕ရင္ထဲမွာေတာ႔ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးကိုလြမ္းေနမယ္ သူငယ္ခ်င္းေတြကို သတိရေနမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင္႔မိပါရဲ႕..

သူမ်ားေက်ာင္းေတြက Gathering ေတြလုပ္ၾကတာၿမင္ေတာ႔ တို႔အလွည္႔ဘယ္ေတာ႔ၿဖစ္ႏိုင္မလဲလို႔ ေတြးမိတယ္.. တေလာက မ်က္ႏွာစာအုပ္မွာ ေက်ာင္းနာမည္နဲ႔ Page ေလးလုပ္ထားတာေတြ႔ရၿပီး စလံုးမွာေတြ႔ဆံုပြဲလုပ္ဖို႔ တုိင္ပင္ေနၾကတာေတြ႔ေတာ႔ စိတ္၀င္စားမိေပမယ္႔ ရက္ကိုၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ ကြၽန္မရန္ကုန္ၿပန္မယ္႔ရက္ၿဖစ္ေနတာမို႔ တိတ္တိတ္ေလးပဲ ေၾကကြဲရတာေပါ႔.. ရန္ကုန္ကၿပန္လာေတာ႔ ရက္ေရႊ႔လိုက္ၿပီဆိုတာသိလိုက္ရတယ္.. စေနေန႔တိုင္း အစည္းအေ၀းရွိတယ္ဆိုေတာ႔ သြားခ်င္ေပမယ္႔လဲ မအားတာမို႔ မသြားၿဖစ္ခဲ႔ဘူး.. ၿပီးခဲ႔တဲ႔ တနလၤာေန႔ကေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းကလဲေခၚတာနဲ႔ အစည္းအေ၀းသြားတက္ၿဖစ္တယ္.. ေတြ႔ဆံုပြဲအစီအစဥ္ အေသးစိတ္ေလးေတြကိုလဲ သိခဲ႔ရတယ္ေပါ႔ေလ..

စလံုးမွာေရာက္ေနတဲ႔ ေမွာ္ဘီဂ်ီတီစီေက်ာင္းသားေဟာင္းေတြအားလံုး ဘယ္ႏွစ္ကမဆို လာခဲ႔ၾကဖို႔ ဖိတ္ခ်င္ပါတယ္.. လာမယ္႔ ၾသဂုတ္လ၆ရက္ (စေနေန႔) ညေန ၅ နာရီကေန ည ၁၀ နာရီအထိ.. Pasir Ris Beach မွာေပါ႔.. အစိုးမရတဲ႔မိုးက ေႏွာက္ယွက္ခဲ႔မယ္ဆိုရင္ေတာင္ အားလံုးအဆင္ေၿပေစဖို႔ Multi-Purpose Hall ကို ငွားထားပါတယ္.. Pasir Ris MRT Station ကေနလဲ လမ္းေလွ်ာက္သြားလို႔ရတယ္ဆိုေတာ႔ အဆင္အေၿပဆံုးေပါ႔.. လက္မွတ္တေစာင္ကို $၂၀ပါ.. ဘူေဖးလဲစားလို႔ရမယ္.. တီရွပ္လက္ေဆာင္လဲ ေပးဦးမွာေနာ္.. ေက်ာင္းသားေဟာင္း ေမာင္ႏွမေတြအားလံုးပဲ ၿပန္ဆံုမယ္႔ညေနေလးမွာ အတူတူရင္ခုန္လိုက္ၾကရေအာင္လား.. ေနာ္..

(လက္မွတ္၀ယ္ခ်င္သူမ်ား.. myuemyue@gmail.com ကိုဆက္သြယ္ႏိုင္ပါတယ္.. ;) )