Friday, December 31, 2010

ၿခေသၤ႔လည္ၿပန္

ရက္ကိုလစား လကိုႏွစ္စားလို႔ အခ်ိန္ေတြကုန္သြားလိုက္တာ ၂၀၁၀ခုႏွစ္ၾကီးက လက္ၿပႏႈတ္ဆက္ေနၿပီ.. မနက္ၿဖန္ဆို ႏွစ္သစ္ေရာက္ၿပီေပါ႔.. တႏွစ္တာအတြင္းလုပ္ခဲ႔သမွ် ၿပန္စဥ္းစားၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ .....

ခရီးသြားၿခင္း

ေဖေဖာ္၀ါရီလမွာ ရန္ကုန္ကိုခဏၿပန္ၿဖစ္တယ္.. တပါတ္ထဲဆိုေတာ႔ ဘယ္မွလဲသိပ္မသြားၿဖစ္.. ဘာမွလဲသိပ္မစားၿဖစ္.. လုပ္မယ္လို႔စဥ္းစားထားတာေတြ အကုန္လုပ္ဖို႔ေတာင္ အခ်ိန္မရလိုက္ဘူး..
ဇြန္လထဲမွာ ဘန္ေကာက္ကိုသြားၿပီး ညီမေလးနဲ႔ေတြ႕ခဲ႔တယ္.. ေလးႏွစ္ေက်ာ္ ငါးႏွစ္နီးပါး မေတြၿဖစ္ၾကတဲ႔ ညီအစ္မတေတြ ဘန္ေကာက္တခြင္ၿပဲၿပဲစင္ေအာင္ လည္ပတ္စားေသာက္ပစ္လိုက္ၾကတယ္..

အလုပ္အကိုင္

လုပ္သက္သံုးႏွစ္ၿပည္႔တဲ႔လမွာ ရာထူးတက္သြားပါတယ္.. တိုးေပးလိုက္တဲ႔ လစာနဲ႔မတန္ေအာင္ တာ၀န္ယူရတာေတြ ပိုမ်ားလာေတာ႔တာေပါ႔.. အၾကီးတန္းအရာရွိၿဖစ္သြားေတာ႔ ေဘာစိရဲ႕လူမိုက္ငွားၿခင္းကို ခံရပါေတာ႔တယ္.. ခုေလာေလာဆယ္ေတာ႔ စာရင္းစစ္လာေတာ႔မွာမို႔ အာလီဘာဘာဘုရင္မၿဖစ္ေနပါတယ္.. တႏွစ္လံုး ေမ႔ထားသမွ် ခုမွစုပံုရွင္းလုပ္ေနရပါတယ္ရွင္..

ေငြေရးေၾကးေရး

၂၀၀၉အတြက္ဆုေၾကးကို ၂၀၁၀ မတ္လမွာရေတာ႔ မႏွစ္က၀ယ္ထားတဲ႔ ရန္ကုန္ကအိမ္ကေလးကို ၿပင္ပစ္လိုက္တာ ကုန္ပါေလေရာ.. တလတလရသမွ်လဲ ရရစားစားေပါ႔.. လည္လည္လာတဲ႔ ေယာက္ခမရယ္ ေယာက္မရယ္ေကာင္းမႈနဲ႔ ၂ေယာက္သားရတဲ႔ ၁၃လစာေလးလဲ ေၿပာင္ပါေပါ႔လား.. အို.. ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ စားခ်င္တာစား ၀တ္ခ်င္တာ၀တ္ ၀ယ္ခ်င္တာ၀ယ္ႏုိင္ေသးတာပဲ.. ေရာင္႔ရဲတတ္မွေပါ႔ ပြင္႔ၿမဴးဇင္ရယ္..

မိသားစုအေရး

ရန္ၿဖစ္လိုက္ ၿပန္ခ်စ္လိုက္ပါပဲ.. စိတ္တိုတိုင္း အသံၿပာေအာင္ေအာ္တတ္တဲ႔ ကြၽန္မရယ္ စိတ္ဆိုးရင္ နႈတ္ခမ္းတေတာင္ေလာက္စူလာတတ္တဲ႔ ေမာင္ရယ္.. ကြၽန္မတို႔စကားမ်ားရင္ တဟားဟားရယ္တတ္တဲ႔သားသားရယ္.. ရယ္လိုက္ၾက ငိုလိုက္ၾက ၿပံဳးလိုက္ၾက မဲ႔လိုက္ၾကနဲ႔ ဆက္လက္ခ်ီတက္ေနဆဲပါပဲ..

အလွဴအတန္း

ေမြးေန႔မွာ ေမေမကဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ န၀ကမ သြားလွဴေပးတယ္.. ေအာက္တိုဘာလထဲမွာ ေဖေဖဆံုးတာ ၂ႏွစ္ၿပည္႔အလွဴအၿဖစ္ အိမ္မွာဘုန္းၾကီးဆြမ္းကပ္ၿဖစ္တယ္.. ရခိုင္ၿပည္ေလေဘးအတြက္ အ၀တ္အထည္ေလးနဲနဲပါးပါး လွဴၿဖစ္တယ္.. တေလာက ကိုဇူလိုင္တို႔ဦးစီးလုပ္တဲ႔ အလွဴေလးမွာလဲ ပါ၀င္ၿဖစ္တယ္.. လွဴၿဖစ္တာနည္းေနေသးတယ္လို႔ ခံစားရပါတယ္.. ေနာက္ႏွစ္ကို ပိုၿပီးအလွဴအတန္းေလးလုပ္ၿဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားရဦးမယ္..

က်န္းမာေရး

အေသးအဖြဲေလးကလြဲလို႔ ဘာမွမၿဖစ္တာမို႔ က်န္းမာေရးေကာင္းေနတယ္လို႔ ေၿပာရမယ္.. ခုတေလာေတာ႔ ဗိုက္ခဏခဏေအာင္႔ေနလို႔ ငရုတ္သီးေရွာင္ေနရပါတယ္.. အစပ္မပါရင္ စားမ၀င္တာမို႔ ေတာ္ေတာ္ေလးခက္သား.. မတတ္ႏိုင္ဘူး.. က်န္းမာၿခင္းသည္ လာဘ္တပါးဆိုတာ စလံုးမွာပိုမွန္တာကိုး.. မက်န္းမာရင္ ေဆးရုံေဆးခန္းေတြအတြက္ လာဘ္တပါးၿဖစ္သြားေတာ႔မွာေလ..

လူမႈေရး

သားတေယာက္နဲ႔ အလုပ္ေတြရႈပ္ေနလို႔ လူမႈေရးပ်က္ကြက္ခဲ႔တာလဲ မ်ားလွၿပီ.. သူငယ္ခ်င္းေတြက နားလည္ေပးတတ္ၾကလို႔သာ ေတာ္ေသးတာေပါ႔.. အားလံုးထဲမွာ အရင္ဆံုးကေလးအေမၿဖစ္တာဆိုေတာ႔ သူတို႔ကလဲ နားလည္ၾကပါတယ္.. မေတြ႔ေတြ႔ၿဖစ္ေအာင္ ကြၽန္မတို႔အိမ္မွာပဲ စုၿပီး စားၾကေသာက္ၾကတယ္.. မဆိုးဘူေပါ႔..

လက္ေဆာင္

၂၀၁၀တနွစ္လံုး ရသမွ်လက္ေဆာင္ေတြထဲက စြဲစြဲၿမဲၿမဲ သံုးၿဖစ္ေနတာက ဘေလာ႔ဂါညီမေလးေတြ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေပးတဲ႔ ခ်ားလ္စ္အန္ကိတ္က အိတ္ကေလးရယ္.. ေမေမ၀ယ္ေပးတဲ႔ ေ၀ါလက္ေလးရယ္ပါပဲ.. က်န္တာေတြကေတာ႔ ေမ႔ေမ႔ေပ်ာက္ေပ်ာက္..


ၿခံဳၾကည္႔လိုက္ရင္ေတာ႔ ၂၀၁၀က အထိုက္အေလ်ာက္ အဆင္ေၿပေနခဲ႔တဲ႔ႏွစ္ပါပဲ.. လာမယ္႔နွစ္သစ္ကို ၾကိဳဆိုရင္း အားလံုးပဲ မဂၤလာႏွစ္သစ္ပါလို႔ ႏႈတ္ခြန္းဆက္သလိုက္ပါတယ္ရွင္..

(ပို႔စ္ေခါင္းစဥ္ကို ပထမ သမင္လည္ၿပန္လုိ႔ေပးမလို႔.. LEO ရာသီဖြားမို႔ ၿခေသၤ႔လည္ၿပန္က ပိုေကာင္းမယ္ထင္လို႔ေလ..)

Monday, December 20, 2010

သားေလးဖတ္ဖို႔

သားေလးေရ...

ဘာမွမၾကာလိုက္ေသးဘူးလို႔ ထင္ေနရင္းနဲ႔ကိုပဲ ေမေမ႔သားေလးေတာင္ ၂ႏွစ္ၿပည္႔ေတာ႔မယ္.. လြန္ခဲ႔တဲ႔၂ႏွစ္တုန္းက ခုလိုခ်ိန္မွာ ေမေမက ရန္ကုန္ၿပန္ေရာက္ေနတာေပါ႔.. မဆံုတာၾကာတဲ႔ ေဆြမ်ိဳးေတြနဲ႔ လည္ပတ္စားေသာက္လို႔ ေကာင္းမွေကာင္းပဲေလ.. ကိုယ္၀န္ေန႔ေစ႔လေစ႔ၾကီးနဲ႔ေတာင္ ေပါ႔ပါးသြက္လက္ေနလြန္းလို႔ ေမေမ႔ကို အားလံုးက ၾသခ်ယူရတယ္.. သားေလးက ဗိုက္ထဲမွာကတည္းက ေမေမ႔ကို ဒုကၡမေပးတတ္တဲ႔ သိတတ္လိမၼာတဲ႔ သားေလးေပါ႔.. ဗိုက္ၾကီးတကားကားနဲ႔ ရံုးတက္ေနရလဲ ပင္ပန္းတယ္လို႔ကို ေမေမမထင္ခဲ႔ဘူး.. သားေလးဗိုက္ထဲမွာ ေရာက္မလာခင္တုန္းကမွ ေခါင္းမူးေခါင္းကိုက္ေတြ ခဏခဏၿဖစ္တတ္ေသးတယ္.. ကိုယ္၀န္သက္တမ္းတေလွ်ာက္လံုး ဘာမွကိုမၿဖစ္ခဲ႔တာမွ စားလို႔ေသာက္လို႔ကလဲ ေကာင္းမွေကာင္းပဲ.. ရန္ကုန္ကိုၿပန္တဲ႔အခ်ိန္ ကိုယ္၀န္ ၃၂ပါတ္မွာ ေမေမ႔ဗိုက္ၾကီးက မိုးပ်ံပူေဖာင္းၾကီးအလားေပါ႔.. ရန္ကုန္မွာစားဖို႔ အသီးစံု ၇ကီလိုကို ဟန္းကယ္ရီတြန္းလွည္းေလးနဲ႔ ခပ္တည္တည္ဆြဲၿပီး ေမေမတစ္ေယာက္တည္း ေလယာဥ္ေပၚတက္ႏိုင္တဲ႔အထိကို ေပါ႔ပါးၿဖတ္လတ္ေနဆဲပဲ.. ေလဆိပ္ကိုေရာက္ေတာ႔ လာၾကိဳတဲ႔သူေတြက အံ႔ၾသလို႔.. ဗိုက္ၾကီးသည္တစ္ေယာက္တည္း ၿပန္လာတာကို သယ္လာလိုက္တဲ႔အထုတ္ေတြက အိမ္ေၿပာင္းတာက်ေနေရာတဲ႔..

ရန္ကုန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဘြားဘြားၾကီးကိုသြားေတြ႔ ၿပီးေတာ႔မွအိမ္ကိုေရာက္ေတာ႔ သားသားဖီးဖီးက ထမင္းပြဲၿပင္ၿပီးေစာင္႔ေနတယ္.. အိမ္ကလက္ရာကို လြမ္းေနတဲ႔ေမေမ႔အတြက္ေတာ႔ ပြဲေတာ္ၾကီးေပါ႔.. စားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ စားေသာက္ၿပီး အိပ္လိုက္တာ မနက္လင္းေတာ႔ မထႏိုင္ေတာ႔ဘူး.. ခါးေတြနာၿပီး ေၿခေထာက္ေတြေယာင္ေနၿပီေလ.. ခဏေလးပါပဲ.. ေန႔လည္စာစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ႔ အိုေကသြားၿပီ.. အမ်ိဳးအိမ္ေတြက တရပ္ကြက္ထဲမွာဆိုေတာ႔ အားလံုးဘြားဘြားၾကီးအိမ္မွာဆံုၾကၿပီး လက္ေဆာင္ေတြေ၀ၾကၿခမ္းၾကနဲ႔ တေပ်ာ္တပါးၾကီးေပါ႔.. ေမေမကေတာ႔ ဘယ္သြားသြား ဆိုက္ကားၾကီးနဲ႔ေလ.. ဆိုက္ကားခပ္ေသးေသးဆိုရင္ ထိုင္လို႔ေတာင္မဆံ႔ဘူး.. သားေလးေမြးလာရင္ လိုအပ္မယ္ထင္တာေလးေတြကိုလဲ ေစ်းတကာပတ္ၿပီး ၀ယ္လိုက္ေသးတာ.. ေရာက္ၿပီးေနာက္တရက္တုန္းက အိုဂ်ီနဲ႔သြားၿပေတာ႔ ေမေမကရိုးရိုးပဲေမြးခ်င္တာကို သားေလးကေခါင္းမလွည္႔လို႔ ေမြးရခက္မယ္တဲ႔.. ကေလးက အရမ္းထြားေနေတာ႔ လွည္႔လို႔မရေတာ႔တာၿဖစ္မယ္ဆိုေတာ႔ သားသားရဲ႕ဘြားေလးခြာညိဳက ခြဲေမြးတာပဲေကာင္းပါတယ္ဆိုလို႔ ရက္ေကာင္းတာေလးေရြးၿပီး ဇန္န၀ါရီ၁၄ရက္ေန႔မွာ ခြဲမယ္လို႔ ရက္ခ်ိန္းယူလိုက္တယ္.. ဂ်ဴးဒိတ္က ဇန္န၀ါရီ ၂၆ရက္ေန႔မွေလ.. SSC Women Centre မွာ အခန္းေတြဘာေတြ ဘြတ္ကင္လုပ္ထားတာေပါ႔..

ဒီဇင္ဘာ၃၁ရက္ေန႔က်ေတာ႔ ဘြားဘြားၾကီးတို႔ၿခံထဲမွာ နယူးရီးယားပါတီနဲ႔ ဘာဘီက်ဴးေတြလုပ္စားၾကတယ္.. ေမေမကိုယ္တိုင္ မနက္ခင္းကတည္းက ပုဇြန္ေတာင္ေစ်းကိုသြား.. လိုတာေတြ၀ယ္.. ၾကက္ေတာင္ပံက လိုခ်င္သေလာက္မရလို႔ Capital ကိုထပ္သြား.. ဘာဘီက်ဴးလုပ္ဖို႔ အသားေတြငါးေတြကို ကိုယ္တိုင္နယ္.. တုတ္ေတြနဲ႔ထိုး.. တေနကုန္ကို အလုပ္ရႈပ္ေနေတာ႔တာ.. ညက်ေတာ႔ ေဆြမ်ိဳးေတြေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး စားၾကေသာက္ၾကနဲ႔ အိပ္ယာ၀င္ေတာ႔ မနက္၂နာရီထိုးေနၿပီ.. အိမ္ၿပန္မေနေတာ႔ပဲ ဘြားဘြားၾကီးအိမ္မွာပဲ အိပ္လိုက္ေတာ႔တယ္.. ပင္ပန္းေနၿပီကိုး..

ဇန္န၀ါရီ၁ရက္ေန႔ မနက္အေစာၾကီး ေၿခာက္နာရီေလာက္မွာ ေမေမရုတ္တရက္လန္႔ႏိုးလာတယ္.. ဗိုက္ထဲကသားေလးက ေဆာင္႔တိုးလိုက္လို႔ေပါ႔.. ခဏၾကာေတာ႔ ေရေတြဆင္းပါေလေရာ.. ေမေမလဲလန္႔ၿပီးေအာ္ေတာ႔တာေပါ႔.. ပင္ပန္းၿပီးအိပ္ေနၾကတဲ႔လူေတြအားလံုး လန္႔ႏိုးသြားၿပီး ဘြားေလးခြာညိဳဆီဖုန္းဆက္ၾက.. အိုဂ်ီဆီဖုန္းဆက္ၾက.. ေမေမတို႔အိမ္ကိုဖုန္းေခၚၿပီး ဘြားေလးမိုးကို အထုတ္ေတြၿပင္ခိုင္းၾကနဲ႔ အလုပ္ေတြရႈပ္ကုန္ၾကတာေပါ႔.. ၁၄ရက္ေန႔မွ ခြဲမယ္လို႔စီစဥ္ထားေတာ႔ ဘာမွကို အဆင္သင္႔မၿဖစ္ေသးတာေလ.. အိုဂ်ီက Women Centre ကိုခ်က္ခ်င္းလာခဲ႔.. ခြဲမယ္ဆိုတာနဲ႔ သားေလးရဲ႕ဘဘဘိုဘိုက လိုက္ပို႔ေပးတယ္.. ဟိုေရာက္ေတာ႔ ခြဲခန္းမအားေသးတာနဲ႔ မနက္၁၀နာရီမွာခြဲမယ္ဆိုလို႔ ေစာင္႔ေနရေသးတယ္.. ခြဲခန္းထဲေရာက္ေတာ႔ ေမေမ႔ကိုထံုေဆးထိုး ထံုလာတာနဲ႔ ခြဲတာပဲ.. ေမ႔ေဆးမဟုတ္ေတာ႔ နာသာမနာတာ ေမေမကအားလံုးကိုသိေနတယ္ေလ.. သားသားကို ထုတ္မယ္လုပ္ေတာ႔ ရုန္းကန္ေနလိုက္တာမ်ား ေမေမ႔ရင္၀ကို ေခါင္းေလးနဲ႔တိုးေနတာကို ေမေမေတာင္သိေနတယ္.. ဘြားေလးခြာညိဳက ခြဲခန္းထဲအထိလိုက္လာတယ္ေလ.. ေမေမ႔သားေလးကို ထုတ္ၾကေတာ႔လဲ ေၿခေထာက္ကအရင္ထြက္လာတယ္တဲ႔.. ၿပီးေတာ႔ သားေလးက ေရေတြမြန္းေနလို႔ ေမြးေမြးခ်င္းမွာ မငိုႏိုင္ဘူး.. ေရေတြစုတ္ထုတ္လိုက္ေတာ႔မွ အာၿဗဲၾကီးနဲ႔ ေအာ္ေတာ႔တာေလ.. ငိုသံၾကားေတာ႔မွ ေမေမလဲစိတ္ေအးရတာေပါ႔.. ခဏေနေတာ႔ ဘြားေလးခြာညိဳက သားေလးကိုခ်ီၿပီးလာၿပတယ္.. အႏွီးထုတ္ေလးထဲက သားေလးမ်က္ႏွာေလးက ၀ိုင္းစက္လို႔.. မ်က္လံုးေလးက တဖက္ပဲပြင္႔ေသးတယ္ေလ.. ၈ေပါင္နဲ႔ ၁၀ေအာင္စရွိတယ္တဲ႔.. ဂ်ဴးဒိတ္ထက္ တစ္လနီးပါးေစာေမြးတာေတာင္ သားေလးက သိပ္ထြားေနတာ.. ခြဲခန္းထဲကထြက္လာေတာ႔ သားေလးကိုလာၾကည္႔ၾကတဲ႔ ဦးဦး တီတီ ဘိုးဘိုး ဘြားဘြားေတြနဲ႔ စည္ကားေနၿပီ.. ေမေမက ဆရာမအကူအညီနဲ႔ သားေလးကို ခ်ိဳခ်ိဳတိုက္ၾကည္႔တယ္.. အစားပုတ္ေလးက ခ်ိဳခ်ိဳေသာက္ရလို႔ ေပ်ာ္ေနပံုပဲ.. အအိပ္ကလဲပုတ္ေသးတယ္.. ညညဆို အၾကာၾကီးအိပ္ေနလို႔ ေမေမနဲ႔ဆရာမက အတင္းႏႈိးၿပီး ခ်ိဳခ်ိဳတိုက္ေနရတယ္.. သားေလးကထြားေတာ႔ ခ်ိဳခ်ိဳမ်ားမ်ားမေသာက္ရင္ အသား၀ါတတ္တယ္ဆိုလို႔ေလ.. ဒါေတာင္ ၃ရက္သားေလာက္မွာ အသားနည္းနည္း၀ါလာလို႔ ေသြးေဖာက္စစ္ရေသးတယ္.. ဖေနာင္႔ကေနေဖာက္ေတာ႔ သားေလးက အသံၿပာေအာင္ေအာ္ငိုတာေလ.. ေမေမ႔မွာ သားေလးကိုသနားလို႔ ရင္ဘတ္ထဲကေတာင္က်င္ေနေအာင္ ခံစားရတယ္.. ေတာ္ေသးတာေပါ႔ သားေလးက အၾကာၾကီးငိုမေနဘူး.. ေသြးစစ္တဲ႔အေၿဖထြက္လာေတာ႔ မီးေခ်ာင္းေအာက္မ၀င္ရဘူးဆိုလို႔ ေမေမ႔မွာေပ်ာ္လိုက္ရတာ.. ၅ရက္သားက်ေတာ႔ ေမေမတို႔သားအမိ အိမ္ၿပန္ၾကတယ္.. သားသားတလခြဲမၿပည္႔တၿပည္႔မွာ ေမေမတို႔ စလံုးကိုၿပန္လာခဲ႔ၾကတယ္ေလ.. သားေလးရဲ႔မားမားက ေလဆိပ္မွာလာၾကိဳတယ္.. ေဖေဖကေတာ႔ အလုပ္ကၿပန္လာမွပဲ သားေလးနဲ႔ေတြ႕ရေတာ႔တာ.. သားေလးေဖေဖက အလုပ္စ၀င္စဆိုေတာ႔ ခြင္႔ယူလို႔မွမရေသးတာကိုး..

သားေလးက သိပ္ကိုသေႏၶေကာင္းတဲ႔ကေလးေလးပါ.. ေမြးစကတည္းက ေန႔နဲ႔ညမွားတာေတြ.. ညမအိပ္လို႔ ေမေမအိပ္ေရးမ၀တာေတြ တခါမွမရွိခဲ႔ဘူး.. အငိုလဲနည္းတယ္ေလ.. သားေလးအတြက္ ပါတ္စပို႔ အခ်ိန္မီမရမွာကို ပူရတာရယ္.. စလံုးမွာ သားေလးေနထိုင္ခြင္႔မရတာကို ပူရတာရယ္ကလြဲလို႔ သားေလးက ေမေမ႔ကို ဘာအပူမွ မေပးခဲ႔ပါဘူး.. လာမယ္႔ ဇန္န၀ါရီ၁ရက္ေန႔ဆို ေမေမ႔သားေလး ၂ႏွစ္ၿပည္႔ၿပီေနာ္.. သားေလးကို ေမြးေန႔မွာေပ်ာ္ေစခ်င္လို႔ သားေလးသဲေဆာ႔လို႔ရေအာင္ အေရွ႕ကမ္းေၿခမွာ ဘာဘီက်ဴးပါတီေလး ေမေမစီစဥ္ေပးထားတယ္.. ဘယ္သြားခ်င္လဲေမးရင္ အၿမဲတမ္း Beach လို႔ေၿဖတတ္တဲ႔သားေလးအတြက္ ေမေမ႔ရဲ႕လက္ေဆာင္ေပါ႔.. သားေလးရဲ႔ ဘြားဘြားနဲ႔တီတီေလးလဲ ေရာက္ေနမွာဆိုေတာ႔ ေမေမ႔သားေလးအရမ္းေပ်ာ္ေနမွာ ေမေမၿမင္ေယာင္မိပါေသးတယ္ေလ..

(သားေလးကိုေမြးတုန္းကအေၾကာင္းေလးေတြကို အမွတ္တရအေနနဲ႔ မွတ္တမ္းတင္ထားလိုက္တာပါ.. သားေလးၾကီးလာရင္ ဖတ္ရေအာင္ေပါ႔.. ကဲ.. သားေလးေမြးေန႔ပြဲေလးကို လာၿဖစ္ေအာင္လာခဲ႔ၾကဖို႔ အားလံုးကိုဖိတ္ၾကားအပ္ပါသည္ေနာ္.. )

Friday, December 17, 2010

ေမြးေန႔မဂၤလာ ဖိတ္ၾကားလႊာ

အလည္ေရာက္လာၾကတဲ႔ ဦးဦး တီတီ ကိုကို မမ အားလံုးကို သားသားမိုးသံစဥ္က မဂၤလာပါလို႔ ႏႈတ္ခြန္းဆက္ပါတယ္.. သားသားရဲ႕ ဇန္န၀ါရီ၁ရက္ေန႔မွာက်ေရာက္မယ္႔ ၂ႏွစ္ၿပည္႔ေမြးေန႔ပြဲေလးကို ေအာက္ပါအစီအစဥ္အတိုင္း က်င္းပမွာမို႔ အားလံုးပဲ သားသားနဲ႔တူတူေပ်ာ္ရေအာင္ လာခဲ႔ၾကဖို႔ ဖိတ္ၾကားအပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ..

ေန႔ရက္ း ၁ ဇန္န၀ါရီ ၂၀၁၁
ေနရာ း စကၤာပူႏိုင္ငံ အေရွ႕ကမ္းေၿခ
အခ်ိန္ း မြန္းတည္႔ခ်ိန္မွ သန္းေခါင္အထိ

သားသားကိုယ္တိုင္ ခ်က္ထားတဲ႔ဟင္းေတြနဲ႔ ေမေမ႔ဘာဘီက်ဴးေတြကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးစားေသာက္ၾကဖို႔ ဆက္ဆက္လာခဲ႔ၾကပါေနာ္.. :)

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ..
သားသားမိုးသံစဥ္

RSVP: myuemyue@gmail.com

Tuesday, December 7, 2010

ကြၽန္မနဲ႔ကြၽန္မရဲ႕ဆံပင္


ကြၽန္မငယ္ငယ္တုန္းက ဆံပင္ေလးေတြက လိမ္လိမ္ေကြးေကြးနဲ႔ ေၿပာ႔ေၿပာ႔ေလးေတြ.. ခု သားသားရဲ႕ဆံပင္ေလးေတြလိုေပါ႔.. ဆြဲဆန္႔လိုက္ရင္ အရွည္ၾကီးထြက္လာၿပီး လႊတ္လိုက္တာနဲ႔ ဖတ္ဆိုၿပန္ကပ္သြားေရာ.. ငယ္ငယ္တုန္းက ဓါတ္ပံုေလးေတြၿပန္ၾကည္႔ရင္ အရမ္းသေဘာက်မိတာက ဆံပင္ေလးေတြပဲ.. ေလးႏွစ္ေလာက္ေရာက္လာေတာ႔ ဆံပင္က ေက်ာလည္ေလာက္ေရာက္ေနၿပီ.. ေဖေဖက သမီးေတြကို ဆံပင္အရွည္ထားေပးခ်င္တာေလ.. ဆံပင္ရွည္လာေတာ႔ ကြၽန္မက ေမေမ႔ကို ဆံပင္ေၿဖာင္႔ေပးဖို႔ ဂ်ီက်တာေပါ႔.. ခုေခာတ္လို ေၿဖာင္႔တာေတြမေပၚေသးေတာ႔ ေမေမက က်စ္စာၿမီးေသးေသးေလးေတြက်စ္ ေကာက္ေဆးထည္႔ၿပီး ဖြေပးလိုက္တယ္.. ဆံပင္နည္းတဲ႔ ကြၽန္မနဲ႔ေတာ႔အကိုက္ေပါ႔.. ေၿဖာင္႔သြားေတာ႔ ဆံပင္က ပိုရွည္လာတယ္ထင္ရတာမို႔ ကြၽန္မကသေဘာေတြက်လို႔.. သူငယ္တန္းေက်ာင္းစတက္ေတာ႔ ဆံပင္က ခါးေက်ာ္ေနၿပီ.. ေမေမက ေခါင္းစည္းၾကိဳးလွလွေလးေတြ ကလစ္လွလွေလးေတြ အမ်ားၾကီး၀ယ္ေပးတယ္.. တေန႔တမ်ိဳးနဲ႔ ပဲထုတ္လို႔ေကာင္းမွေကာင္းေပါ႔..

ကြၽန္မ၂တန္းေလာက္ေရာက္ေတာ႔ ေမေမက ဆံပင္အလွၿပင္သင္တန္းတက္ၿပီး ဆိုင္ေလးဖြင္႔ပါတယ္.. ေမေမသင္တန္းတက္ေနကတည္းက ကြၽန္မဆံပင္ကို မ်ိဳးစံုေကာက္ၾကည္႔လိုက္ ညွပ္ၾကည္႔လိုက္နဲ႔.. ဆံပင္ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ကြၽန္မၾကီးၿပင္းခဲ႔ရတယ္.. ေမေမက ေကာက္ေဆးေကာင္းေကာင္းေတြသံုးေပးေတာ႔ ဆံပင္ေတာ႔ သိပ္မပ်က္စီခဲ႔ပါဘူး.. ၇တန္းေလာက္မွာ ေမေမက စလံုးကိုထြက္သြားေတာ႔ ကြၽန္မလဲဆံပင္ကို ဘာမွအထူးအေထြမလုပ္ၿဖစ္ေတာ႔ဘူး.. ၁၀တန္းေအာင္လို႔ ဂ်ီတီစီတက္ေတာ႔ ဆံပင္က တင္ပါးဖံုးေနၿပီ.. အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္မဆံပင္က ငယ္ငယ္တုန္းကလို မေကာက္ေတာ႔ဘူး.. အရမ္းၾကီးေၿဖာင္႔တာလဲမဟုတ္ပဲ လႈိင္းၾကီးၾကီးေတြ ေကာက္ေနတာမ်ိဳးေပါ႔.. ကြၽန္မက အၿမဲတမ္း က်စ္စာၿမီး၂ဖက္ခြဲစီးထားတတ္လို႔ အတန္းထဲကေကာင္ေတြက အီးတီလို႔ေတာင္ နာမည္ေပးတားတယ္.. ေမွာ္ဘီမွာ ေရေတြကမေကာင္းလို႔ ကြၽန္မဆံပင္ေတြ စၿပီး ပ်က္စီးလာေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္ညစ္ခဲ႔ရတယ္.. အဖ်ား၂ခြေတြၿဖစ္ ဆံပင္ေတြက နီေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ရုပ္ဆိုးလာလို႔ ပထမႏွစ္မကုန္ခင္မွာပဲ တူးစတပ္အတိုေလး ညွပ္ခ်ပစ္လိုက္ရေတာ႔တယ္ေလ.. ေနာက္ပိုင္းေတာ႔ အေဆာင္ေၿပာင္းေနလိုက္တာ ေရကလဲပိုေကာင္းလာတာနဲ႔ ဆံပင္မပ်က္စီးေတာ႔လို႔ အရွည္ပဲၿပန္ထားၿဖစ္တာ ေက်ာင္းၿပီးတဲ႔အခ်ိန္မွာ ဆံပင္က ခါးေက်ာ္ေက်ာ္ေလးၿပန္ေရာက္ေနၿပီ..

စလံုးကို လာခါနီးက်ေတာ႔ ဆံပင္ရွည္ၾကီးနဲ႔ ထိန္းသိမ္းရခက္တယ္ဆိုၿပီး ေက်ာလည္ေလာက္ စတပ္ညွပ္ၿပီးေကာက္လိုက္တယ္.. သြားေကာက္မိတဲ႔ဆိုင္က သိပ္မေကာင္းေတာ႔ စိတ္တိုင္းမက်တာနဲ႔ပဲ ဆံပင္ကို အၿမဲစည္းထားၿဖစ္ေတာ႔ အဖြားၾကီအိုရုပ္ထြက္ကေရာပဲ.. မဂၤလာေဆာင္တုန္းက ဆံပင္ကို အေခြေလးေတြလုပ္ၿပီး တေစာင္းစည္းထားတဲ႔ပံုေလး မိတ္ကပ္ဆရာမကလုပ္ေပးတယ္.. ေနာက္ပိုင္း ကိုယ္၀န္ရွိလာေတာ႔ ဆံပင္ၿပင္တာေတြဘာေတြ ဘာမွကို မလုပ္ၿဖစ္ေတာ႔ဘူး.. ကိုယ္၀န္၇လေက်ာ္ေလာက္မွာ ပူလြန္းအိုက္လြန္းလို႔ ဆံပင္ကိုညွပ္ခ်လိုက္တာမွ တိုကပ္ကပ္ေလး.. အဲဒီကမွ ၿပန္ရွည္လာတဲ႔ဆံပင္ကို ခုႏွစ္ ႏွစ္ဆန္းပိုင္းေလာက္မွာ ေၿဖာင္႔ၿပီး ေဆးဆိုးလိုက္ေသးတယ္.. သိပ္စိတ္တိုင္းမက်ပါဘူး.. ကြၽန္မက မ်က္ႏွာၾကီးမ်ိဳးဆိုေတာ႔ ဆံပင္ၿပားကပ္ကပ္နဲ႔ မလိုက္ဘူးေပါ႔.. နည္းနည္းၾကာလာေတာ႔ ၿပန္ရွည္လာတဲ႔ဆံပင္ေတြနဲ႔ ေၿဖာင္႔ထားတဲ႔ဆံပင္ေတြၾကားမွာ အထစ္ၾကီးၿဖစ္ၿပီး အေရာင္ကလဲမတူတာမို႔ ေတာ္ေတာ္ၾကည္႔ရဆိုးလာပါေတာ႔တယ္..

အဲဒါနဲ႔ပဲ ၿပီးခဲ႔တဲ႔စေနေန႔က ပန္နင္ဆူလာက သီရိမွာ ဆံပင္သြားေကာက္လိုက္ပါတယ္.. ဒစ္ဂ်စ္တယ္ေကာက္ဆိုလားပဲ.. မေဟာ္ဂနီေရာင္ေလးလဲ ၿပန္ဆိုးလိုက္တယ္.. ခုေတာ႔ ကြၽန္မ ဆံပင္ပံုစံအသစ္ေလးကို ေတာ္ေတာ္သေဘာက်ေနပါတယ္.. ေမာင္ကေၿပာတယ္.. ပါးေဖာင္းေဖာင္း မ်က္လံုးၿပဴးၿပဴး ႏႈတ္ခမ္းစူစူ ဆံပင္ေကာက္ေကာက္နဲ႔ အရုပ္မနဲ႔တူသြားၿပီတဲ႔.. သားသားေတာ႔ ေမေမ႔ဆံပင္တိုတို တဲ႔.. ဘာပဲေၿပာေၿပာ ကြၽန္မေတာ္ေတာ္စိတ္တိုင္းက်သြားပါတယ္.. ကြၽန္မနဲ႔လိုက္တဲ႔ ပံုစံေလးေရြးၿပီး စိတ္ရွည္လက္ရွည္လုပ္ေပးတဲ႔ သီရိဆိုင္က ညီမေလး “နီ”ကိုလဲ ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္လို႔ ဒီပို႔စ္ေလးနဲ႔ ေၿပာလိုက္ခ်င္ပါတယ္..

Thursday, December 2, 2010

ဒီဇင္ဘာ

ၿမန္မာၿပည္မွာဆို ဒီဇင္ဘာလေရာက္ရင္ ကြၽန္မသိပ္ေပ်ာ္တယ္.. ေအးတဲ႔ရာသီဥတုကို ၾကိဳက္တတ္တဲ႔ကြၽန္မအတြက္ ႏွင္းေတြေ၀တဲ႔႔ ဒီဇင္ဘာလေလးက အၿမဲေအးၿမလွပေနတတ္တယ္ေလ.. ဒီဇင္ဘာလေရာက္ၿပီဆို စေနတနဂၤေႏြ မနက္ခင္းေစာေစာတိုင္း သု၀ဏၰအားကစားကြင္းဆီကေန လြင္႔ပ်ံလာတတ္တဲ႔ “ေစာေစာအိပ္လို႔ ေစာေစာထလို႔ ေစာေစာလမ္းေလွ်ာက္ၾကပါစို႔” ဆိုတဲ႔သီခ်င္းသံက ကြၽန္မတို႔ေမာင္ႏွမေတြအတြက္ ႏႈိးစက္ေပါ႔.. အိပ္ယာထဲကလူးလဲထ အ၀တ္အစားလဲၿပီး အိမ္ကထြက္ၾကတယ္.. ဟားခနဲေလကိုမႈတ္ထုတ္လိုက္ရင္ ပါးစပ္က အေငြ႕ေတြထြက္လာတာကို ကြၽန္မသိပ္သေဘာက်တာေပါ႔.. လမ္းထိပ္က ၾကီးၾကီးတို႔အိမ္ကို၀င္ေခၚ ၿပီးေတာ႔ အားကစားကြင္းဆီ ခ်ီတက္ၾကတယ္ေလ.. အားကစားကြင္းေရာက္ရင္ လူေတြအမ်ားၾကီးေတြ႕ရပါၿပီ.. ကြင္းၾကီးကိုပတ္ၿပီး ေၿပးေန လမ္းေလွ်ာက္ေနၾကသူေတြ.. ခဏတၿဖဳတ္ထိုင္နားေနၾကသူေတြ.. လမ္းမီးတိုင္ေအာက္မွာ ၾကက္ေတာင္ရိုက္ကစားေနၾကသူေတြနဲ႔ ဒီဇင္ဘာနံနက္ခင္းက စည္ကားလို႔ေပါ႔.. နံနက္စာ ေကာက္ညွင္းေပါင္း တၿခားၿမန္မာမုန္႔မ်ိဳးစံုတို႔ကို လာေရာင္းၾကတဲ႔ ေခါင္းရြက္ဗ်က္ထိုးေစ်းသည္ေလးေတြလဲ ေရာင္းေကာင္းၾကတယ္.. ေမွာင္ေနရာကေန တေၿဖးေၿဖးလင္းလာၿပီဆို ကြၽန္မတို႔ အိမ္ၿပန္ၾကတယ္.. လမ္းထိပ္က မုန္႔ဟင္းခါးဆိုင္မွာထိုင္ၿပီး ၾကီးၾကီး၀ယ္ေကြၽးတဲ႔ မနက္စာစား.. ေဖေဖ႔အတြက္မနက္စာ၀ယ္ၿပီး အိမ္ၿပန္ေရာက္တယ္ဆို ေဖေဖ႔ရဲ႕ဘုရားရွိခိုးသံက ကြၽန္မတို႔ကို ဆီးၾကိဳေနတတ္တယ္ေလ..

ေက်ာင္းတက္ရတဲ႔ေန႔ေတြဆိုရင္ေတာ႔ ေမွာ္ဘီရဲ႕ဒီဇင္ဘာမနက္ခင္းက ကြၽန္မနဲ႔အကိုက္ေပါ႔.. ေမွာ္ဘီမွာက ရန္ကုန္ထက္ ႏွင္းေတြပိုက်တယ္.. ပိုလဲေအးတာေပါ႔.. အေဆာင္က အခန္းတံခါးကိုဖြင္႔ၿပီး အၿပင္ထြက္လိုက္တာနဲ႔ ႏွင္းေတြရႊဲေနတဲ႔ ၀ရံတာၾကမ္းခင္းရယ္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေ၀ွ႕တိုက္လိုက္တဲ႔ ေၿမာက္ၿပန္ေလေအးေအးရယ္ကို ခံစားရမယ္.. ေက်ာင္းတက္ခဲ႔တဲ႔ ၅ႏွစ္လံုး ဒီဇင္ဘာလဆို စာေမးပြဲနီးေနၿပီမို႔ အတန္းသိပ္မတက္ၿဖစ္ေတာ႔ဘဲ အေဆာင္မွာပဲစာလုပ္ေနရတဲ႔အခ်ိန္ေပါ႔.. မနက္တိုင္း ေစာေစာထတတ္တဲ႔ကြၽန္မက ေစာင္ၿခံဳေကြးေနတဲ႔ အခန္းေဖာ္သူငယ္ခ်င္း အိမြန္ကိုမနက္စာသြားစားဖို႔ႏိႈးရတယ္.. တပ္ၾကီးကုန္းမွတ္တိုင္နားက ေၿမာင္းၿမမုန္႔ဟင္းခါး ငရုတ္ေကာင္းနံ႔ေမႊးေမႊးေလးက ဒီဇင္ဘာမနက္ခင္းနဲ႔ သိပ္လိုက္တဲ႔မနက္စာေပါ႔.. ၿပီးရင္ ရြာထဲ၀င္ၿပီး ေစ်းကေလးမွာ ေစ်းေလွ်ာက္၀ယ္ၾကတယ္.. ႏွင္းစိုေနတဲ႔ ဘုရားပန္းေတြက သိပ္လွတာ.. ေစ်းကၿပန္ေရာက္ရင္ေတာ႔ အေဆာင္ၿခံထဲမွာ ေနပူစာလႈံရင္း စာၾကည္႔ၾကတယ္.. ေနပူလာမွပဲ အေပၚတက္ၿပီး ထမင္းဟင္းခ်က္ၾက ေရမိုးခ်ိဳးၾကေပါ႔.. ညေနေစာင္းရင္ေတာ႔ အမွတ္၄လမ္းဖက္ကို ဆိုင္ကယ္ေလွ်ာက္စီးၾကဖို႔ ေမာင္ကလာေခၚတတ္တယ္.. ေန၀င္ခါနီဆို ၿမဴခိုးေတြေ၀ေနတဲ႔ လယ္ကြင္းေတြက ၾကည္႔လို႔သိပ္လွေပါ႔.. ေမာင္လာေခၚၿပီဆို အိမြန္က ၿမဴးေရ.. မေမွာင္ခင္ၿပန္ခဲ႔ေနာ္.. ထမင္းတူတူစားဖို႔ေစာင္႔ေနမယ္လို႔ အၿမဲမွာတတ္တယ္ေလ.. ညဘက္ေရာက္ရင္ေတာ႔ ထူးထူးကဲကဲကိုေအးတတ္လို႔ အေႏြးထည္ထူထူ၀တ္ ေစာင္အထူၾကီးၿခံဳၿပီး ေကြးေနၾကရေတာ႔တာေပါ႔..

စလံုးကိုေရာက္လာေတာ႔ မတ္လၾကီး.. ေနကလဲပူလိုက္တာ.. မတ္လမို႔ပူတာလို႔ထင္ေနတာ.. ေနာက္ေတာ႔မွသိရတယ္.. ဒီဇင္ဘာလေရာက္ရင္လဲ မေအးဘူးကိုး.. ကြၽန္မခ်စ္တဲ႔ ႏွင္းေအးေအးေလးေတြဆိုတာလဲ ဘယ္ဆီေနမွန္းေတာင္မသိဘူး.. မႏွစ္ကေတာ႔ Ang Mo Kio ကို သားသားနဲ႔သြားလည္ၾကတယ္.. ႏွင္းအတုေတြသြားၾကည္႔ၾကတာေပါ႔.. သားသားကေတာ႔ ေပ်ာ္လို႔.. ႏွင္းအစစ္ကိုမွ မၿမင္ဖူးေသးဘဲကိုး.. ကြၽန္မေတာ႔ ရယ္ခ်င္သလိုလို ငိုခ်င္သလိုလို.. ႏွင္းေတြကိုၿမင္ေနရပါရက္နဲ႔ လူမွာက ေခြၽးေတြရႊဲလို႔.. ေဆာင္းရာသီမရွိတဲ႔ ကြၽန္းေလးကို ကြၽန္မ မႏွစ္ၿမိဳ႕ႏိုင္ပါဘူး.. တေန႔ေန႔ေတာ႔ ကြၽန္မခ်စ္တဲ႔ ဒီဇင္ဘာစစ္စစ္ရွိရာကို ၿပန္ကိုၿပန္မွၿဖစ္မယ္......